Olsztyn

Niedziela, 29 czerwca 2014 · dodano: 29.06.2014 | Komentarze 0

DO wycieczka, Z ucieczka (przed burzą, z gapowiczem na pokładzie). Pumy nie napotkano, durnych kierowców owszem.

Praca

Sobota, 28 czerwca 2014 · dodano: 28.06.2014 | Komentarze 0

"Miejskie" km

Piątek, 27 czerwca 2014 · dodano: 27.06.2014 | Komentarze 0

Do pracy a po pracy załatwić parę spraw z pracą związanych.

Praca

Poniedziałek, 23 czerwca 2014 · dodano: 23.06.2014 | Komentarze 0

Velke Mechove Jezirko

Niedziela, 22 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 11

Jarnołtówek - Zlate Hory - Hermanovice - Drakov - Rejviz - Velke Mechove Jezirko - Zlate Hory - Jarnołtówek
Dziś pojechaliśmy sami. Wreszcie ładniejsza pogoda, cieplej ale wietrzysko wciąż silne.
Na początek Zlate Hory i sztolnie ale okazują się zamknięte na cztery spusty (mimo, że reklamowane). Przy drodze chwila rozmowy z przesympatyczną ekipą z Tarnowskich Gór. Następnie szlakiem czerwonym do miejscowości Rejviz, by zobaczyć rezerwat Velke Mechove Jezirko. Kolejna atrakcja to Zlatorudne Mlyny. Nie zwiedzam wewnątrz, natomiast samotnie poszłam na ścieżkę przyrodniczą (którą zachwalała gospodyni). Ale szybko przyłączył się do mnie duży, szary pies, więc ścieżkę zwiedziliśmy razem. Potem znów Zlate Hory, zakupy u Hornakovej i powrót do Jarnołtówka. Koniec wyjazdu, czas wracać do domu.

Rzeźba przy szlaku © Skowronek

Ruina pieca hutniczego przy szlaku © Skowronek

Ścieżka do jeziorka © Skowronek

Rezerwat Velke Mechove Jezirko © Skowronek

Kaczątko © Skowronek

Bardzo ładna ścieżka © Skowronek

Zlatorudne Mlyny © Skowronek

Ścieżka przyrodnicza wokół młynów © Skowronek

Mój przewodnik © Skowronek

Na ścieżce przyrodniczej © Skowronek

Ścieżka przyrodnicza © Skowronek

• DST 94.20km
• V_MAX 60.20km/h
• Podjazdy 1910m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dlouhe Strane

Sobota, 21 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 18

Priessnitzovy Lazne - Adolfovice - Cervenohorske Sedlo - Dlouhe Strane (1310 m n.p.m.) - Cervenohorske Sedlo - Jesenik
Przy 4-gwiazdkowym hotelu-uzdrowisku siedzą biedne, zaniedbane koty - nie powinnam się dziwić (bo ludzie rzadko traktują zwierzęta dobrze) ale jest to dla mnie szok.
Trasa całkowicie asfaltowa. Na przełęcz i elektrownię podjeżdża bardzo wielu rowerzystów. Zimno i wietrznie. Mino to widoki dziś znacznie ładniejsze niż wczoraj.
Dla mnie kolejna porażka - pełznę powoli, psując średnią.

Przed uzdrowiskiem © Skowronek

Widok na dolny zbiornik (autor:Alek) © Skowronek

Podjazd na Dlouhe Strane (autor: Alek) © Skowronek

Widok z podjazdu na elektrownię (autor: Alek) © Skowronek

Dlouhe Strane - pusty zbiornik (autor: Alek) © Skowronek

Wody nie ma... © Skowronek

W tle Pradziad © Skowronek

Fragment podjazdu na Dlouhe Strane © Skowronek

• DST 78.80km
• Teren 27.00km
• V_MAX 59.00km/h
• Podjazdy 2065m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Pradziad

Piątek, 20 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 7

Jesenik - Velke Bradlo - Videlsku Kriz - Nad Vysokym Vodopadem - Cervenohorske Sedlo - Svycarna - Praded (1491 m n.p.m.) - Karlova Studanka - Jesenik.
Zimno, wietrznie, deszczowo. Trasa asfaltowo-terenowa, dość długa, chwilami męcząca ale ciekawa. Ze szlaku chwilami piękne widoki. Niestety z Pradziada widoków brak. Plusem jest to, że nie ma tłumów, jakie zwykle kłębią się na tej górze.
Dla mnie porażka, wlokłam się ślamazarnie i średnia strasznie ucierpiała.

Jeden z bunkrów przy szlaku (autor: Alek) © Skowronek

Chłopaki na szlaku © Skowronek

Widok ze szlaku (autor:Alek) © Skowronek

W drodze (autor: Alek) © Skowronek

Jedna z dzisiejszych dróg © Skowronek

Kolejny widok ze szlaku na Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Szlak na Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Chata Svycarna (autor: Alek) © Skowronek

Końcówka podjazdu na Pradziada © Skowronek

Dowlokłam się na wierzchołek © Skowronek

Zjazd z Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Widok na wierzchołek Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Towarzystwo międzynarodowe chroni się przed kolejnym deszczem © Skowronek

• DST 78.80km
• Teren 15.00km
• V_MAX 58.70km/h
• Podjazdy 1480m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Zlaty Chlum

Czwartek, 19 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 6

Jarnołtówek - Głuchołazy (wizyta w informacji turystycznej, gdzie pracuje bardzo miły pan)- Pisecna - Jesenik - podjazd częściowo asfaltem częściowo wpychając rowery po pionowej ściance na szlaku pieszym - Zlaty Chlum (875 m n.p.m.) zjazd szutrowymi drogami - Adolfovice wygodnymi szlakami rowerowymi, choć bez pchania rowerów się nie obeszło bośmy się zgubili - Rejviz - Zlate Hory - Jarnołtówek.

Głuchołazy - Wieża Bramy Górnej (autor:Alek) © Skowronek

Pisecna - kościół (autor: Alek) © Skowronek

Zlaty Chlum widziany spod jaskiń na Szpiczaku © Skowronek

Fragment szlaku na Zlaty Chlum (autor:Alek) © Skowronek

Zlaty Chlum - wieża widokowa (autor: Alek) © Skowronek

Zlaty Chlum - widok z wieży © Skowronek

Zlaty Chlum - dalsza część widoku z wieży © Skowronek

Rafał na wieży © Skowronek

Jesenik - Zamek na wodzie © Skowronek

Na szlaku w drodze powrotnej © Skowronek

Jarnołtówek - widok z tamy © Skowronek

Tama w Jarnołtówku © Skowronek

"Miejskie" km

Środa, 18 czerwca 2014 · dodano: 18.06.2014 | Komentarze 1

Do fryzjera - najwyższy czas coś zmienić.

Rezerwat Jeleniak-Mikuliny

Wtorek, 17 czerwca 2014 · dodano: 17.06.2014 | Komentarze 6

Dzisiejszego dnia zapoznamy się z kolejnym fragmentem PK Lasy Nad Górną Liswartą. Tym razem udamy się w okolice Konopisk, Boronowa, Koszęcina.
Asfaltem jedziemy do Sobuczyny i tam skręcamy na leśne ścieżki, którymi dojeżdżamy do Konopisk. Następnie jedziemy do miejscowości Jamki, kawałek bez szlaku, potem szlakiem rowerowym niebieskim, potem bez szlaku do Dębowej Góry.
A stąd lasem do Boronowa.

W okolicy Konopisk © Skowronek

Jagódki © Skowronek
Mijamy centrum Boronowa a następnie jedziemy szutrową drogą do ciekawego przejazdu kolejowego. Takiego na domofon:

Boronów - samoobsługowy przejazd kolejowy © Skowronek
Potem znów wjeżdżamy w lasy. A są to cieniste, mroczne, podmokłe, prześliczne lasy. Dominuje buk i dąb. Liczne są bardzo stare drzewa. Gdzieniegdzie oczka wodne i bagienna roślinność.

400-letni buk w Koszęcinie © Skowronek

Jedna z dzisiejszych dróg © Skowronek
W Koszęcinie odpoczywamy chwilę przy pałacu. Remont już prawie zakończony, turyści wciąż niemile widziani ale na teren parku zostajemy wpuszczeni.
Budynek powstał w XVII wieku ale obecny kształt nadał mu, w XIX wieku, właściciel z rodu von Hohenlohe. Obecnie jest siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk". W przypałacowym parku znajdziemy liczne pomniki przyrody.

Pałac w Koszęcinie © Skowronek

Pomnik Stanisława Hadyny w Koszęcinie © Skowronek

Po odpoczynku wracamy do lasu. Celem dzisiejszej wycieczki jest Rezerwat Jeleniak-Mikuliny, chroniący siedliska żurawi oraz liczne rzadkie rośliny. Rezerwat objechaliśmy dookoła, są też groble prowadzące pomiędzy zarośniętymi stawami, pozwalające lepiej przyjrzeć się temu miejscu. Żurawi nie widzieliśmy ale doskonale było je słychać i to bardzo blisko.
Licznie rosną wspaniale kwitnące grzybienie i grążele. Na krańcu rezerwatu niezwykłe spotkanie z przepięknym jeleniem. Uciekł natychmiast ale widzieliśmy go raz jeszcze, w towarzystwie łani.

Dęby na grobli pomiędzy stawem Siewniok a rezerwatem © Skowronek

Pierwsze spojrzenie na rezerwat Jeleniak-Mikuliny © Skowronek

Przecudny grzybień o różowej barwie © Skowronek

W rezerwacie © Skowronek

Grzybień biały i grążele żółte © Skowronek

Kolejna część rezerwatu Jeleniak-Mikuliny © Skowronek

Ciekawe drzewo © Skowronek

Wygląda niczym jakiś dziwny stwór © Skowronek
Wspaniałe, zachwycające  miejsce lecz czas goni i musimy już wracać. Jedziemy pośród bujnej zieleni. Chwilami przychodzą na myśl dawne podania i legendy. Widzieliśmy jeszcze dużego, drapieżnego ptaka krążącego nad stawem.

Tajemny las © Skowronek
Wracamy do Koszęcina, stąd do Boronowa. Znów przeprawa przez samoobsługowy przejazd kolejowy i dojeżdżamy do centrum miejscowości.

I znów przez przejazd samoobsługowy © Skowronek

Ze względów czasowych musimy jechać spory kawałek ruchliwą drogą powiatową (błe...). W Leśniakach skręcamy na spokojniejszą drogę przez Jamki i wyjeżdżamy w Pająku. Z Konopisk terenem do Sobuczyny i asfaltem do Cze-wy.
A w Jamkach widzieliśmy kunę.