• DST 112.59km
• Teren 60.00km
• V_MAX 36.50km/h
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

W głuszy Lasów Herbskich

Sobota, 31 maja 2014 · dodano: 31.05.2014 | Komentarze 6

Każdego roku w leśnym rezerwacie przyrody w Pawełkach zakwitają leśne różaneczniki i każdego roku jurajscy rowerzyści wyglądają, sprawdzają, nasłuchują czy to już, czy zakwitły. A jak ich słuchy dojdą, że zakwitły to pędzą tam by je zobaczyć. I tak jest każdego roku. A jak dotrą na miejsce to albo rozentuzjazmowani opowiadają, jak to pięknie albo też rozczarowani, że kwiatów mało.
Tego roku rododendrony kwitną średnio intensywnie ale i tak są śliczne.
Wycieczkę rozpoczynamy pod Jagiellończykami, w składzie: Edyta, Alek, Rafał, Tomek i my. Przez Stradom i Gnaszyn docieramy na Wielki Bór a stąd do Starej Gorzelni. I od razu skręcamy w lewo, w teren bo Rafi mówi, że tędy dojedziemy. Kałuże, błoto, mnie się podoba. Wszystkim się podoba z wyjątkiem mojego Rafała, jako, że nie cierpi on błota i kałuż.
Dojeżdżamy tak sobie do drogi zwiniętych torów i tu skręcamy w lewo by dojechać do Konradowa. Kawałek asfaltem i znów w teren. Jeden z mieszkańców krzyczy za nami: "ALE TAM JEST BŁOTOOOO!!!". Chwila wahania... E tam, jedziemy. Jedynie Rafał zawraca i jedzie do Blachowni asfaltem. Błota wcale dużo nie było, prawdę mówię.
Z Blachowni do Cisia a z Cisia leśnym duktem do Herb. A w Herbach wjeżdżamy w przecudnej urody, absolutnie wspaniałe lasy, stanowiące PK Lasy Nad Górną Liswartą.
Jedziemy przez teren dawnej bazy wojskowej, potem singlem po nasypie kolejowym, potem przez Kacapski Most, Żelazny Most, mijamy Rezerwat Cisy Nad Liswartą i tak osiągamy Braszczok.

Na terenie dawnej bazy © Skowronek

Żelazny Most © Skowronek

Na wycieczce © Skowronek
Kawałek asfaltem i znów w las. Ten fragment lasu zwany jest Lasem Śledziona. Mijamy domek myśliwski i kamienistym duktem przybywamy nad Staw Brzoza.
Od razu wspinamy się na platformę widokową by (jak co roku) podziwiać różaneczniki. A są to 100-letnie różaneczniki.
Rok temu opisywałam ich historię. Przypomnę jeno, iż tereny te należały do hrabiego von Ballestrem, człeka spokojnego, o opinii dobrej, miłośnika przyrody, który urządził tu matecznik egzotycznych roślin, potem przesadzanych do ogrodu przy pałacu w Kochcicach.

Platforma widokowa © Skowronek

Różaneczniki pośród lasu © Skowronek

Kwiaty z bliska © Skowronek

Miejsce to jest pomnikiem przyrody © Skowronek

Na platformie widokowej (autor: Tomek) © Skowronek

Widok na rododendrony © Skowronek
Po obejrzeniu różaneczników udaliśmy się nad Staw Brzoza, gdzie żyje wiele gatunków zwierząt, można je zobaczyć lub usłyszeć.
Sam hrabia miał w tym miejscu domek myśliwski (zabrany potem do parku w Chorzowie, gdzie spłonął), w którym spędzał letnie miesiące oraz drewnianą kaplicę św. Huberta (która obecnie znajduje się w Pawełkach). Z tą kaplicą to była heca, bo jak pałacyk spłonął to władze chciały ją wykorzystać do jego odbudowy. Ale mieszkańcy Pawełek zwinęli kaplicę, w jedną noc postawili u siebie i rzekli, że nie dadzą. Zrzucili się na mandat i dzięki temu dziś możemy ją podziwiać. A przy stawie stoi makieta.
Pod tym linkiem można zobaczyć jak niegdyś wyglądały dworek i kaplica.


Nad Stawem Brzoza © Skowronek

Małe żabki już prawie przeobrażone (autor: Tomek) © Skowronek

Makieta kaplicy nad Stawem Brzoza © Skowronek

A tu cała kaplica w Pawełkach (teraz jes MB Fatimskiej bo św. Huberta ukradli) © Skowronek

Tutaj żegnają nas Edyta, Alek i Rafik jako, że czas ich goni i spieszno im z powrotem do domu.
Zaś Tomek i my jedziemy dalej. Właściwie zobaczyliśmy już tylko drewniany, nadal czynny, młyn i Błękitny Krzyż (ale nie udało się znaleźć, co on upamiętnia, coś się kojarzy z katastrofą lotniczą ale niestety naprawdę nie pamiętam jak to było) ale nie chodzi tak bardzo o zwiedzanie jak o jazdę leśnymi ścieżkami. Spokojne, urokliwe, pachnące mchem i paprocią, wokół ptaszyska wyśpiewują swoje terytoria. Nie ma nic lepszego po całym tygodniu siedzenia w betonowym mieście.
Rzecz jasna było też błoto i kałuże, a jakże.
Z Brzozy pojechaliśmy do kościółka w Pawełkach, następnie zielonym szlakiem (między stawami) do miejscowości Zborowskie, potem do Kamińska, skąd czarny szlak wiedzie nas do młyna. Młyn jest własnością prywatną, wprawdzie brama otwarta i chyba nikogo nie ma ale głupio tak włazić komuś na podwórko.
Wracamy w okolice Kamińska a potem leśnymi duktami, bez szlaku do Jeziora (nad jeziorko nie jedziem bo po ostatnich opadach wokół będzie ogromne bagno). Z Jeziora szutrami do miejscowości Puszczew, potem Cisie, Blachownia, Łojki i ścieżką za torami do Cze-wy.

Na zielonym szlaku © Skowronek

Szlak pośród Herbskich Lasów © Skowronek

To także na zielonym szlaku © Skowronek

Staw Nowy © Skowronek

Na trasie wycieczki © Skowronek

W PK Lasy Nad Liswartą © Skowronek

Drewniany młyn © Skowronek

Dawne cmentarzysko kultury łużyckiej w Dąbrowie © Skowronek

Błękitny Krzyż © Skowronek

Na wycieczce © Skowronek
I cóż rzec na koniec? Chyba jeno tyle, że jak ktoś, podobnie jak hrabia Ballestrem, może się nazwać Przyjacielem Cichego Lasu to okolice Herb będą dla niego wymarzonym miejscem dla odzyskania równowagi ducha w tym zwariowanym świecie.
Wszystkie zdjęcia są pod tym linkiem: Lasy Nad Górną Liswartą