rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Skowronek z miasteczka Jura K-Cz. Mam przejechane 113798.27 kilometrów w tym 30711.04 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.55 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 579179 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(68)

Moje rowery

Cube 40171 km

Merida Scultura 18440 km

Merida 889 km

Vision 45331 km

Rafałowa szosa 5313 km

Bastet 4705 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Sierpień, 2016

Dystans całkowity:	1134.48 km (w terenie 464.54 km; 40.95%)
Czas w ruchu:	65:18
Średnia prędkość:	16.76 km/h
Maksymalna prędkość:	67.00 km/h
Suma podjazdów:	15019 m
Liczba aktywności:	24
Średnio na aktywność:	47.27 km i 2h 58m
Więcej statystyk

DST 62.58km
Teren 58.00km
Czas 04:16
V_AVG 14.67km/h
V_MAX 52.00km/h
Podjazdy 1283m
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Single Pod Smrekiem (strona czeska)

Czwartek, 18 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pora na single. Na Rychleby raczej nie pojadę ale pomyślałam, że na Singlach Pod Smrekiem powinnam dać sobie radę. Dlatego przyjechalim właśnie do Świeradowa.
Z kwatery do granicy, gdzie ścieżki mają początek, mamy tylko 2 km zatem podążamy tam rowerkami.
Na razie rowerzystów niewielu, toteż jestem zadowolona, bo najbardziej nie chcę blokować kogoś na ścieżce i się tym stresować. Gdyż nie wszędzie można spokojnie zjechać na bok.
Zaczynamy od najłatwiejszej: niebieskiej Hrebenac, potem wjeżdżam na czerwoną (średnio trudną) o nazwie Obora. Ja tam nie widzę większej różnicy, obie są łatwe, przyjemne i jazda nimi to wielka frajda. Ścieżka wije się między drzewami, są mostki, kładki, nie tylko zjazdy ale też liczne podjazdy, co bardzo mi się podoba. Czarnych, oznaczonych jako trudne, trochę się obawiałam, gdyż słabo jeżdżę w terenie ale niepotrzebnie. Wszystkie są tak zaprojektowane, że nigdzie koła mi nie uciekają, zakręty nawet ostre są spokojnie do podjechania, kamienie do zjechania, na ostrzejszych zakrętach na drewnianych kładkach rzucono antypoślizgowe maty. I te widoki po drodze, jazda pośród malowniczych lasów raz słonecznych i zielonych, raz suchych i mrocznych, przejazdy przez mostki, jazda skrajem stoku, między drzewami, pośród skał...
Po 19 km zataczamy koło i wracamy do granicy i jedziem pozostałe: 5 czerwonych i dwie czarne. Na pierwszym czerwonym nieco niemiła sytuacja bo trzech gości na fullach próbuje wpychać się na przełaj przed nami (zobaczyli kobietę i uznali widać, że ich zablokuje) lecz depnęlim ostro i tyle nas widzieli. Dobrze, że akurat była seria podjazdów i wymiękli.
Postój urządzilim przy schronisku Hubertka, gdzie jest mnóstwo rowerzystów, Większość na fullach. Na takich na pewno lepiej się jeździ ale i na naszych można poszaleć. Aż się Rafał dziwi, jakim cudem jestem tuż za nim. To po prostu radość dodaje skrzydeł. Radość i świetna zabawa. Zdjęć mało bo żal się zatrzymywać.
Warto, naprawdę warto tam jechać, każdy rowerzysta będzie zachwycony.

Początek zabawy © Skowronek

Czerniawski Las © Skowronek

Leśny singiel © Skowronek

I kolejny fragment ścieżki © Skowronek

Fragment podjazdu na czerwonym © Skowronek

Kładka © Skowronek

Kolejna kładka © Skowronek

Rafał na ścieżce © Skowronek

Na czarnym (Hejnicky Hreben) © Skowronek

Hejnicky - przejazd między skałami © Skowronek

Hubertka © Skowronek

Kategoria 50 - 100 km, Czechy, Dolnośląskie, Góry, Wyprawa

DST 65.83km
Teren 50.00km
Czas 04:15
V_AVG 15.49km/h
V_MAX 67.00km/h
Podjazdy 1320m
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

W Izery na rowery (u nas)

Środa, 17 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pora pokręcić po Górach Izerskich.
Na początek dnia fundujemy sobie asfaltowy podjazd na Stóg Izerski z Czerniawy szlakiem zielonym. Od początku jest ostro, nachylenie dochodzi do 20%, dwa razy prowadzę ale na wypłaszczeniu i tak jest kilkanaście procent i ruszyć na powrót nie idzie. Za trzecią czy czwartą próbą jadę, hura! No dobra, więcej nie zsiadam bo potem wstyd jak ruszyć nie mogę. W rowerze wszystko trzeszczy, zupełnie jakby za chwilę pęknąć miały wszystkie linki i sprężyny. Oj, rowerku, chyba byliśmy młodsi, gdy jechaliśmy tu ostatnio... Ech, gdzie te czasy, że się takowe podjazdy z uśmiechem na raz podjeżdżało... Po pewnym czasie wdrapujemy się na mega stromy zakręt a tam białym sprayem ktoś napisał "KONIEC 20%" Ufff, teraz to już sobie spokojnie wjedziem. Dodam tylko, że podjazd od Czerniawy ma 5.7 km i średnie nachylenie 10.7%, przewyższenie 558 m, max nachylenie na km 18% a na 100 m 20.4%. Dopiero po powrocie przeczytałam, że podjazd ów nosi poetycką nazwę "Katorga". Na pewno nie jest aż tak dramatycznie, tylko przeszkadzają progi, nie wiem jak to nazwać, asfalt jest pocięty progami około 10 cm wysokości i kilkadziesiąt cm szerokości, pomiędzy którymi nie ma asfaltu tylko jest wymyty grunt, kamienie i trawa. Wybijają z rytmu podczas podjazdu i niebezpiecznie po tym zjeżdżać, o czym przekonam się w sobotę, gdy trza będzie z tego zeskakiwać, brrr...
No dobrze, gdy się ten zakręt pokona to dalej jest już ok, można spokojnie podjeżdżać i tak oto dojechalim pod schronisko, pora odsapnąć.
Ze Stogu Izerskiego jedziemy Drogą Telefoniczną do dawnej osady leśnej Drwale na Polanie Izerskiej. W tym miejscu spotykamy dwóch rowerzystów z Kielc, którzy zgubili drogę. Marcin z synem Michałem (13 lat), obaj na dobrych fullach. Chcieli pojeździć singlami a wylądowali w sercu Gór Izerskich. Mają tylko małą mapkę singli... Proponujemy by jechali z nami na wycieczkę, objedziemy Izery i wrócimy do Świeradowa gdzie zostawili samochód. I tak oto w czwórkę podążamy do Chatki Górzystów, następnie wzdłuż Izery do schroniska Orle. A potem zjazd do Jakuszyc i podjazd do kopalni kwarcu "Stanisław". Jedziem na skraj wyrobiska gdzie ja i Michał wynajdujemy sobie po ładnym kawałku czystego kwarcu (przyda się do domu jako odpromiennik) a potem podjeżdżamy szlakiem czerwonym pieszym Wysoką Kopę - najwyższy szczyt Gór Izerskich (szlak omija sam wierzchołek). Na Rozdrożu Pod Kopą skręcamy na szlak żółty, którym mamy zjechać do skrzyżowania szlaków, które niestety przegapiam i musimy wracać pod górę około 2 km...
Wreszcie jest właściwy zakręt i kawałek zjazdu Średnią Drogą. A potem znów podjazd asfaltem na stoki Stogu Izerskiego. Nasi znajomi są już zmęczeni a okazuje się, że jeszcze dziś wracają do Kielc, zastanawiamy się czy aby nieco nie przegięliśmy. Michał radzi sobie bardzo ładnie, ani razu nie marudził, mimo wielu podjazdów. Zjeździliśmy dziś kawał terenu, niemal całą długość masywu po stronie polskiej.
Nie chcemy zjeżdżać do samego Świeradowa bo to wiązałoby się z utratą wysokości i ponownym podjeżdżaniem, szczęściem miły, lokalny rowerzysta informuje nas jak od razu wyjechać na parkingu przy singlach. Jadąc według jego wskazówek wjeżdżamy dokładnie tam, gdzie trzeba:) Jedziemy jeszcze razem na obiad (blisko parkingu jest restauracja) i żegnamy towarzyszy naszej dzisiejszej wycieczki. Mam nadzieję, że miło zapamiętają Izery, wszak odwiedziliśmy dziś wszystkie najbardziej klimatyczne miejsca tych gór...
Góry Izerskie to prawdziwy raj dla rowerzystów (a zimą dla narciarzy biegowych). Liczne drogi asfaltowe i szutrowe zapewniają łatwość poruszania się, są dobrze utrzymane i nie zmasakrowane wycinkami jak w Beskidach. Przy dobrej pogodzie (niestety nie dziś) ładnie widać Karkonosze. I ten klimat... Rowerzystów tam mnóstwo i trudno się temu dziwić, każdy korzysta.

Podjazd na Stóg Izerski © Skowronek

Polana Izerska © Skowronek

Na szlaku do Chatki Górzystów © Skowronek

Jedziemy © Skowronek

Wnętrze Chatki Górzystów © Skowronek

Chwila odpoczynku przy Chatce Górzystów © Skowronek

Rzeka Izera © Skowronek

Schronisko Orle © Skowronek

Rozdroże Pod Cichą Równią © Skowronek

Kopalnia kwarcu "Stanisław" © Skowronek

Z Michałem na tle wyrobiska © Skowronek

Widok ze szlaku czerwonego © Skowronek

Podjazd na Wysoką Kopę © Skowronek

Zjazd do Rozdroża Pod Kopą © Skowronek

Kategoria 50 - 100 km, Dolnośląskie, Góry, Wyprawa

DST 38.48km
Teren 29.00km
Czas 02:43
V_AVG 14.16km/h
V_MAX 62.00km/h
Podjazdy 749m
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Świeradów i singiel Zajęcznik

Wtorek, 16 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pierwszy dzień pobytu w Górach Izerskich. Noclegi mamy w sympatycznym miejscu o nazwie "Stara Kuźnia" tuż przy drodze do granicy. Warte polecenia, pozytywne miejsce. No i jest zadbany kot i duży, sympatyczny pies, co śpią w domu gospodarzy a to już daje im u mnie duuuużego plusa. Prowadzą też restaurację w budynku obok, więc nie trzeba daleko poszukiwać, zwłaszcza, że jedzenie jest smaczne.
Od nas to długo się tu jedzie, toteż czasu za wiele na wycieczkę nie ma. Jedziemy do Świeradowa (solidnym podjazdem boczną drogą przez Czerniawy Zdrój) w poszukiwaniu informacji, lecz niestety takowej tu nie ma. Dobrze, że gospodarze "Kuźni" przygotowali mapki i informatory dla gości, więc mamy dzięki temu mapkę singli i plan Świeradowa. Jeśli ktoś z Was chciałby tu przybyć to polecam informację turystyczną w Szklarskiej Porębie, gdzie dostaliśmy parę lat temu super mapę: "Rowerowa Kraina. Karkonosze i Góry Izerskie", z zaznaczonymi wszystkimi szlakami i ścieżkami po polskiej i czeskiej stronie. Z tej właśnie mapy korzystamy przez cały wyjazd.
Po objechaniu Świeradowa podjeżdżamy do dolnej stacji kolejki gondolowej na Stóg Izerski i wjeżdżamy na singiel Zajęcznik (czerwony, średnio trudny, według oznaczeń). Ma niecałe 15 km i jedzie się nim bardzo przyjemnie, podoba nam się. Jest już późno i nie ma innych rowerzystów. Fundujemy sobie dwa przejazdy Zajęcznikiem i wracamy do kwatery na kolację.

Kładka © Skowronek

Singiel Zajęcznik © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Rafał na kładce © Skowronek