DST 31.65km
Teren 11.00km
V_MAX 43.00km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Olsztyn

Niedziela, 21 września 2014 · dodano: 21.09.2014 | Komentarze 3

Poranny deszcz zepsuł nam plany. Miały być Siwuchowe Ścieżki IV a tu pech. Dopiero późnym popołudniem wybraliśmy się na krótką wycieczkę. A przy drodze przeciwpożarowej Rafał zauważył coś czego tu dotąd nie widzieliśmy: stary, drewniany krzyż. Pod krzyżem stoją znicze, jest kopczyk, zatem mogiła. Czy ktoś wie o nim coś więcej?
I jest 1000 km we wrześniu.

Kategoria 0-50 km, Jura

DST 33.55km
Teren 5.00km
V_MAX 30.60km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Ognisko CFR

Piątek, 19 września 2014 · dodano: 20.09.2014 | Komentarze 8

Rankiem do pracy a pod wieczór na ognisko, organizowane przez rowerzystów z Częstochowskiego Forum Rowerowego. Było bardzo sympatycznie, jednak musieliśmy wcześnie wracać, jako że o świcie jedziemy na Babią Górę. I tak oto stuknęło 7000 km w sezonie:)

Aga próbuje piec kiełbaskę lecz płomień nieco zbyt potężny © Skowronek

Z Agnieszką © Skowronek

Kategoria 0-50 km

DST 37.90km
V_MAX 39.70km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 6. Szydłowiecka pozytywna energia

Poniedziałek, 8 września 2014 · dodano: 12.09.2014 | Komentarze 2

Rankiem wyjeżdżamy z Kazimierza i autem jedziemy do Iłży. Chcemy zwiedzić zamek biskupów krakowskich, który istniał na pewno w XIV wieku a może i wcześniej. Nie będę zanudzać historią. Napiszę tylko ciekawostkę (ze strony www.zamki.res.pl)
"Bp Zbigniew Oleśnicki nakazał, aby w czasie pobytu na zamku biskupów co wieczór na wieży grała orkiestra, a armaty oddawały ognista salwę co było znakiem do spoczynku po dziennej pracy. Msze w kaplicy zamkowej odbywały się codziennie o godz. 6 rano, a na obiad mogli przyjść wszyscy ubodzy jacy byli w tym czasie w okolicy."
Trudno odnaleźć drogę, objechaliśmy zamek dookoła ze trzy razy i nic. "Tędy!" - rzecze jedno "Nie, tamtędy" - ciągnie drugie. Awantura wisi w powietrzu. Wreszcie wdrapaliśmy się stromą ścieżką po zboczu. Drogę dojazdową znaleźliśmy podczas zjazdu, nie jest oznaczona, trzeba wiedzieć, jak jechać. Może dlatego, by ludzie nie pchali się tu autami.
Baszta jest zamknięta. A powinna być otwarta, o czym informuje tablica obok.

Baszta zamku w Iłży © Skowronek

Zamek w Iłży © Skowronek

Zamkowe mury © Skowronek
Po zjeździe z zamkowego wzgórza jedziemy na ulicę Wójtowską, gdzie stoi XIX-wieczny piec garncarski. Używany do 1962 roku. Należał do Stanisława Pastuszkiewicza, ostatniego mistrza cechu.
Czas największej świetności garncarzy z Iłży to koniec XVI i początek następnego wieku. W 1594 r. tylko na jarmark św. Michała, garnki ciągnęło do Krakowa aż 56 koni. Były też sprzedawane za granicę. Kres świetności miasta i upadek profesji przyniósł potop szwedzki. Do poprzedniej świetności Iłża nie wróciła już nigdy.
Dziś już nie ma iłżeckich garnków, choć w pobliskim sklepie można kupić rozmaite naczynia ceramiczne, wytworzone w nieodległym Wolanowie. Rzecz jasna, do Częstochowy wracam z małym, ceramicznym dzbankiem. Przyda się w kuchni.

Piec garncarski © Skowronek
Ładujemy rowery na dach i jedziemy do Szydłowca. Miasto nieduże lecz bogate w zabytki. Wszystko jest odnawiane i to w szybkim tempie: renowacja zamku, kościoła, ratusza, rynku już prawie ukończone. Wszystkiego dowiadujemy się w informacji turystycznej, gdzie pracuje sympatyczny pan. Wskazuje nam też kilka miejsc, które warto odwiedzić. Zatem jedziemy zwiedzać Szydłowiec. Na początek piękny kościół:

Szydłowiec - kościół św. Zygmunta © Skowronek
Obok znajduje się renesansowy ratusz (na wieżę można wejść, klucze w informacji turystycznej). Przed ratuszem pręgierz.

Szydłowiec - renesansowy ratusz © Skowronek
Następnie park (także odnowiony) oraz zamek (z zewnątrz, gdyż w środku prace wciąż trwają). Zamek powstał w XV wieku, był własnością Odrowążów. Potem Szydłowieckich a przez trzy stulecia Radziwiłłów. Przebudowywany ale nigdy nie był zniszczony. W ruinę popadł dopiero w XIX wieku. Po wojnie odrestaurowany, mieści muzeum.

Szydłowiec - XV-wieczny zamek © Skowronek

Szydłowiec - zamek © Skowronek

Zamkowa fosa © Skowronek
Kolejne miejsce to Góra Trzech Krzyży i kamieniołomy. Jest też kirkut ale w końcu tam nie byliśmy. Trochę szkoda, że kamieniołomy są zalane. Tradycje kamieniarskie sięgają XIV wieku a wyroby tutejszych mistrzów znaleźć można w wielu miejscach. I na zamku w Bodzentynie i na Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.
Obecnie czynny jest kamieniołom w Śmiłowie. W ogóle Szydłowiec to sympatyczne miasteczko, łatwe do przejazdu, parkingów jest pełno i ruch aut też do zniesienia. Kontrastuje z hałaśliwą i ciasną Iłżą.

Szydłowiec - Góra Trzech Krzyży © Skowronek

Szydłowiec - kamieniołom Podkowiński © Skowronek

Szydłowiec - kamieniołom Pikiel © Skowronek
Z Szydłowca najkrótszą drogą jedziemy do Chlewisk. Pałac stoi na wzniesieniu, otoczony zabytkowym parkiem. Pałac to obecnie "Manor House SPA. Pałac Odrowążów". Tak więc wstęp tylko dla elit, korzystających z "Witalnej wioski", spacerów z rozżarzonych węglach, medytujących w kamiennym kręgu (kamienie nań z pola zwieźli), poddających się hydroterapii, termoterapii, miodoterapii (miodami pitymi) i innym takim. Romantyczny małżonek może zafundować swej drugiej połowie romantyczny weekend już od 1398 zł za parę. Weekend SPA to marzenie niejednej kobiety, tak więc, kochani, warto pomyśleć (zwłaszcza gdy zdarzy Wam się podpaść). Mają całkiem ładną stronę: www.manorhouse.pl
A czy tu był zamek? A był. W XII wieku drewniany, w XV wieku powstał murowany zamek (należał do Odrowążów, zwanych potem od miejsca Chlewickimi), w XVIII przebudowany na wygodny pałac.
Pospólstwo zaś, może jeno park zwiedzić, w cenie 5 zł od osoby. Rowery zwiedzają gratis. Rzec trzeba, że park piękny, zadbany, z ładnie wyeksponowanymi piwnicami, lodownią, basztą, kaplicą. Wszędzie można wejść, w piwnicach zainstalowano światło. Jest kilka pomników przyrody, ładny staw, wszystko do siebie pasuje. No, może poza "Witalną wioską", zbyt egzotyczna jak dla mnie.
A przy kasie wejściowej szok: NIE MAM PORTFELA! Chwilę pomyśleć... Tak, na pewno został w Szydłowieckiej informacji turystycznej. Pani w recepcji znajduje mi numer telefonu do informacji. Pan mówi, że tak zostawiłam portfel, że jak zauważył wybiegł za nami ale już odjechaliśmy. Uff...

Pałac w Chlewiskach © Skowronek

Chlewiska - pałacowy park © Skowronek

Chlewiska - wejście do piwnic © Skowronek

Baszta obok spiżarni © Skowronek

Pałacowy dziedziniec © Skowronek
Teraz gnamy jak szaleni z powrotem do Szydłowca. Trzeba podziękować, zatem jeszcze do sklepu. Co by tu wybrać? "Wezmę dużą czekoladę." - mówię. "No co Ty, to facet, piwo weź". Piwo? Jakoś nie pasuje mi do tego pana. On wydaje się być ulepiony z tej samej gliny, co my. Niskoprocentowej. Trudno poznać kogoś po kilku minutach rozmowy ale takie mam wrażenie. Na wszelki wypadek biorę i jedno i drugie.
Pędzimy do informacji bo już 16.30 a jest do 17.00 (na szczęście dla nas jest długo otwarta). Portfel czekał, pan za prezent podziękował, rzekł, iż to jego obowiązek, to normalne i naprawdę nie nie potrzeba. Pogawędziliśmy jeszcze, poopowiadał sporo o Szydłowcu, o pracy, o różnych okolicach. A alkoholu nie pije. Ha, a jednak miałam rację!
Żegnamy sympatyczny Szydłowiec, czas wracać do domu. Koniec pierwszej części urlopu.

Kategoria 0-50 km, Wyprawa, Mazowieckie

DST 44.90km
Teren 35.00km
V_MAX 47.50km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Dzień 2. W poszukiwaniu wąwozu idealnego

Czwartek, 4 września 2014 · dodano: 09.09.2014 | Komentarze 5

Pierwszy dzień pobytu w Kazimierzu. Zapoznamy się dziś z najbliższymi okolicami.
Po wygrzebaniu się z kwatery wyruszamy na rekonesans . W pierwszej kolejności odwiedzamy kirkut. Widoczny na zdjęciu pomnik nazywany jest Ścianą Płaczu. Powstał z macew, które Niemcy wykorzystali do budowy dróg, a które udało się ocalić.
A teraz ciekawostki ze strony www.kirkuty.xip.pl:
Cmentarz został zdewastowany już na początku II wojny światowej. Żydzi zostali zmuszeni do wyrwania macew i utwardzenia nimi terenu przy klasztorze Reformatów, dziedzińca magistratu oraz wyłożenia ścieżek wiodących do szaletów przy domach zajętych przez hitlerowców. Na terenie cmentarza Niemcy zbudowali kasyno wojskowe oraz baraki. Obecnie w miejscu cmentarza znajduje się przyszkolne boisko. Uważny obserwator z pewnością dostrzeże fragmenty macew, tkwiące w kamiennym murze otaczającym boisko. To swoiste memento przypomina dzieciom, że piłkę kopią na grobach. W 1995 roku o kazimierskim beit-chaim tak pisano na łamach lubelskiego wydania Gazety Wyborczej: "Jak tylko więcej popada, to wychodzą. Czasami można zobaczyć całe szkielety, czasami tylko żebra czy pojedyncze kości - mówi jeden z mieszkańców Kazimierza Dolnego. Ludzkie kości można znaleźć na zboczu Góry Trzech Krzyży, w bezpośrednim sąsiedztwie szkoły przy ulicy Lubelskiej. (...) Wszyscy już się przyzwyczaili i na nikim nie robią wrażenia wystające z ziemi kości".

Kirkut w Kazimierzu Dolnym © Skowronek
Za Ścianą Płaczu znajduje się drugi cmentarz żydowski (także zniszczony ale część nagrobków przetrwała).
Następnie jedziemy na cmentarz żołnierzy radzieckich poległych w 1944 r.

Cmentarz żołnierzy radzieckich w Kazimierzu © Skowronek
A teraz pierwszy wąwóz dnia dzisiejszego: Plebanka. Jest ładny i wszystko byłoby dobrze gdyby nie wysypane piachem dno. Jest to wąwóz drogowy i piach służy wygodzie pojazdów. Z wyjątkiem rowerów, tym nie służy. Dopiero w połowie można jechać z przyjemnością. Od początku dnia Rafał ma problemy z rowerem i z blokami i przez to zalicza tu pierwszą glebę. Piach zapewnia miękkie lądowanie ale zachwycony nie jest.

Wąwóz Plebanka (Plebanijny Dół) - piaszczysty początek © Skowronek

Wąwóz Plebanka - dolne partie są lepsze do jazdy © Skowronek
Plebanką zjeżdżamy do kościoła reformatów a potem postanawiamy jechać ścieżką przyrodniczą obok cmentarza. Gdybyśmy tylko wiedzieli, co nas tam czeka...
Zatem wjeżdżamy w wąwóz. Na początku są śmieci. Potem coraz więcej śmieci. Fragmenty pomników. Wszystko, co tylko można wywalić za cmentarny mur. Tylko trupów brakuje, wszystko inne jest. A przecież przy wyjściu są wielkie kosze na śmieci i każdy musi obok nich przejść!!! Z każdym metrem coraz trudniej pokonywać góry tego syfu. Mam takie nerwy, że gdyby mi tu teraz ktoś zrzucił na głowę wypalony wkład, to na następny dzień przeczytalibyście o incydencie na cmentarzu w Kazimierzu. W połowie drogi zawracamy.
Później, w informacji powiedzieliśmy o tym, co tam jest, ale pan mówi, że już to zgłaszali i nic. Po urlopie wyślę zdjęcia stamtąd do władz miasta. Ciekawe, co odpiszą.
Zatem zapraszam na tę ścieżkę przyrodniczą: zapoznacie się z zachowaniem charakterystycznym dla Polaków. Brudasy z nas, szkoda gadać... Dodaję tylko dwa zdjęcia, szkoda tu miejsca na więcej.

Wąwóz przy cmentarzu © Skowronek

Jest koszmarnie zaśmiecony © Skowronek
Wracamy na górę i jedziemy przez cmentarz. Obok niego rośnie dąb Kazimierza Wielkiego a właściwie syn tego sędziwego dębu, który został zniszczony przez Niemców, jako, że stanowił zbyt dobry punkt obserwacyjny.

Dąb Kazimierza Wielkiego © Skowronek
Teraz jedziemy bez szlaku ale w końcu wyjeżdżamy na punkt widokowy na szlaku niebieskim. Niełatwo stąd zjechać ale w końcu się udaje. A dopingowani byliśmy przez dwójkę rowerzystów na trekkingach (które przezornie zostawili swoje pojazdy u stóp góry).

Wisła - widok z niebieskiego szlaku © Skowronek
Szlak niebieski pieszy doprowadza nas do Męćmierza, gdzie obejrzeć można Wiatrak Trzech Serc. W 75% oryginalny, stworzony właściwie z dwóch wiatraków. Własność prywatna (należy do państwa Dziadosz, sami go stworzyli) ale goście mile widziani. Całość sprawia sympatyczne wrażenie.

Wiatrak w Męćmierzu © Skowronek
Potem żeśmy się wytłukli po bruku pod górę. W ogóle pełno tu dróg brukowanych, gdzie człeka wytrzęsie. Zaglądamy nad Wisłę (tam, gdzie przeprawa promowa) a potem podążamy brzegiem do Kazimierza. O zabytkach jego rozpisywać się nie będę, wszyscy pewno doskonale je znają.

Nad Wisłą © Skowronek

Kamieniołom nad brzegiem Wisły. Gdy byłam tu ostatnio był śliczny, bielutki, niczym nie zarośnięty. A teraz zarasta i wkrótce pewnie całkiem zniknie...© Skowronek

Widok na Kazimierz © Skowronek

Słynne Kamienice Przybyłowskie © Skowronek

Rynek w Kazimierzu © Skowronek

Zamkowy dziedziniec (fota przez bramę) © Skowronek

Na tle kazimierskiego zamku (XIV w.)© Skowronek

Baszta - najstarsza kazimierska budowla (XIII w.)© Skowronek
To ciekawe, że zamek wzniesiono poniżej baszty. Można ją było przecież wykorzystać. A dawno temu (oprócz funkcji obronnych) pełniła funkcję latarni rzecznej - na jej szczycie palono ogień, wskazujący drogę statkom.
Niestety, trwa remont i zarówno zamek jak i baszta są obecnie niedostępne. Potem podjeżdżamy na Górę Trzech Krzyży. To znaczy podjeżdżamy do kasy. Okazuje się, że teraz trzeba tu płacić. Zawracamy. Gdy byłam tu ostatnio niczego takiego nie było...
Potem szlakiem niebieskim pieszym jedziemy do Bochotnicy. Po drodze kupujemy maliny u sadowników. To znaczy jest samoobsługa: maliny i jeżyny stoją w koszyczkach na ławce pod parasolem, pisze "Samoobsługa. 5 zł". Warto, pycha.

U sadowników zakupić można pyszności rozmaite © Skowronek
Przez pola i wąwóz (mały ale śliczny) dojeżdżamy do ruin zamku Firlejów w Bochotnicy. Niewiele zostało a otoczenie ruin jest mocno zarośnięte. Niegdyś bardziej dbano o to miejsce. Nie chcę bardzo marudzić ale Kazimierz i jego okolice sprzed 20 lat były ładniejsze, jakoś bardzie doglądane, uporządkowane... Mam zdjęcia, mam porównanie.
Zamek zbudowany został w XIV wieku. Był trudny do zdobycia ze względu na położenie na stromej skarpie i 50-metrową fosę. Opuszczony prawdopodobnie w XVII wieku. Najnowsze badania wskazują, że był duży, znacznie większy niż dotychczas sądzono, ale osunięcia zboczy w XIX wieku znacznie go zniszczyły. Rekonstrukcji nie znalazłam, bo i chyba sami naukowcy za wiele o nim nie wiedzą.
Według legendy mieszkała tu Esterka a podziemne tunele łączyły zamek z pobliskim zamkiem w Kazimierzu Dolnym, dzięki czemu król mógł dyskretnie odwiedzać ukochaną.
To jednak tylko legenda. W rzeczywistości mieszkała tu kobieta znacznie ciekawsza, o mocnym charakterze: Anna Zbąska (z domu Stanisławska). Zakupiła zamek w XV wieku. Pierwszym jej mężem był Jan Warszycki. Chory umysłowo, małżeństwo rozwiązano, w czym dopomógł król Jan III Sobieski. Drugim mężem został Jan Oleśnicki a trzecim Jan Zbąski. Te dwa małżeństwa były szczęśliwe ale krótkie, Oleśnicki zmarł na cholerę a Zbąski w wyniku ran odniesionych pod Wiedniem.
Anna Zbąska to pierwsza polska poetka. A według legendy bochotnicki zamek zmieniła w gniazdo rozbójników i urządzała łupieżcze wyprawy. Jej duch odwiedza ma odwiedzać zamek pod postacią białego kota.

Zamek w Bochotnicy © Skowronek

W zamkowym oknie © Skowronek

Jedyna, ocalała ściana © Skowronek

Śliczny wąwóz na niebieskim szlaku © Skowronek
Wracamy niebieskim szlakiem a potem zjeżdżamy do Norowego Dołu. Zjeżdżamy to za wiele powiedziane. Tu się za bardzo nie da jechać. Władze Kazimierza zbudowały drogę z dużej, granitowej kostki ale deszcze ją zmyły a poprzewracane płyty blokują przejazd. Do tego dodamy wymyte przez wodę jary, powalone drzewa, mnóstwo gałęzi i mamy pełny obraz Norowego Dołu. Rafał jest wściekły a po kolejnej glebie ściany odbijają kilka przekleństw. Jak się później dowiedzieliśmy (od jednego z mieszkańców) wystarczyła jedna, porządna ulewa w czerwcu by tak zdemolować ten wąwóz a wszystkiemu winni drogowcy, którzy byle jak zrobili drogę powyżej i woda nie miała odpływu.

Norowy Dół © Skowronek

Trudny do przejazdu © Skowronek
Z ulgą wyjeżdżamy w pobliżu Muzeum Przyrodniczego, terenową ścieżką podjeżdżamy pod Farę i zjeżdżamy na rynek. Odwiedzamy informację turystyczną, pan także jest rowerzystą, sporo nam opowiada, dostaliśmy też informator i przewodnik po Lubelszczyźnie. Kupiłam też przewodnik po okolicach Kazimierza i mapę. Wszystko wykorzystamy podczas kolejnych dni pobytu.

Pies Werniks na kazimierskim rynku © Skowronek
Potem jedziemy na chwilę do kwatery a następnie podążamy do wąwozu nie reklamowanego, mało znanego, do Kwaskowego Dołu. Jest długi (1.5 km), śliczny i doskonały do jazdy. Służy miejscowym jako droga dojazdowa na pola ale dno jest twarde i nie zniszczone. Ludzi zero. Wprawdzie pojedziemy dziś jeszcze jeszcze do Korzeniowego Dołu ale na razie to Kwaskowy Wąwóz zostaje naszym faworytem.

Kwaskowy Dół © Skowronek

Droga przez Kwaskowy Dół © Skowronek
Z wąwozu wyjeżdżamy na dróżki, wiodące pomiędzy sadami. Mnóstwo jest malin i jabłek, powietrze przesycone jest ich zapachem. Jedziemy przez miejscowość Doły a potem przez Góry i zjeżdżamy do słynnego Korzeniowego Dołu. Teoretycznie to głębocznica a nie wąwóz, lecz urody odmówić mu nie sposób. Spacerowiczów wielu, trwają także dwie sesje ślubne ale można spokojnie przejechać.

W Korzeniowym Dole © Skowronek

Korzeniowy Dół © Skowronek

Ściany Korzeniowego Dołu © Skowronek
Wracamy do kwatery. Kilometrów dziś mało ale sporo zobaczyliśmy. Były rozczarowania ale i sporo pozytywów. A w kategorii Wąwóz Idealny pierwsze miejsce jednogłośnie zdobywa KWASKOWY DÓŁ.

Kategoria Lubelskie, Wyprawa, 0-50 km

DST 23.73km
V_MAX 29.50km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

CMK

Piątek, 29 sierpnia 2014 · dodano: 29.08.2014 | Komentarze 2

Po raz pierwszy na Masę. Wcześniej jakoś okazji nie było, albo w pracy siedziałam, albo inne obowiązki, albo lenistwo, jak to w życiu. Wypada jakoś wyglądać, toteż nakładam najlepsze ciuchy i jedziemy. Rowerzystów tłum. Zwykle tłum mnie przeraża i zwiewam odeń możliwie najdalej ale przyznać muszę, iż źle nie jest, mnóstwo znajomych, można pogawędzić. Większość trasy jechaliśmy z Gawłem, w końcówce peletonu, dla świętego spokoju.

Kategoria 0-50 km

DST 45.60km
Teren 19.00km
V_MAX 36.90km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Olsztyn

Poniedziałek, 25 sierpnia 2014 · dodano: 25.08.2014 | Komentarze 5

Rano do pracy. Zapomniałam dodać, że rano rozjechałabym policjanta. I to z drogówki. I to na DDR. Taki był uradowany wlepionym mandatem, że radośnie krążąc pomiędzy klientem a radiowozem, umknęło mu, że to droga dla rowerów. Zwolniłam, on przemknął tanecznym krokiem, pojechałam dalej i nawet nie zauważył. Za to zauważył klient obdarowany mandatem i miał ubaw.
A po pracy na obiad a potem na wycieczkę. Lasem na Zieloną Górę, podjazd nie pokonany ale jest lepiej za to zjazd bez problemu. I pomyśleć, że tyle czasu sprawiał mi trudność, a tymczasem jest banalnie prosty.
Potem szlakiem czerwonym rowerowym do Olsztyna, na Lipówki, na chwilę w Sokole Góry i powrót drogą przeciwpożarową.

Kategoria 0-50 km, Jura

DST 30.40km
Teren 18.00km
V_MAX 30.00km/h
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Na Lipówki

Niedziela, 24 sierpnia 2014 · dodano: 25.08.2014 | Komentarze 1

Popołudniowa wycieczka z Magdą - przyjaciółką ze szkolnej ławy. Całe lata mieszkała w Cieszynie, lecz teraz, chcą nie chcąc, wróciła do Cze-wy.
A na rowerze nie jeździła jakieś 15 lat albo i lepiej. Ale chęci są, zatem dałam jej swój rower (zamontowawszy platformy), sama wzięłam rower Rafała i drogą przeciwpożarową udałyśmy się do Sokolich Gór. A potem na Lipówki, bo mając wybór: rynek w Olsztynie i z górki albo skałki z pięknymi widokami ale pod górkę, wybrała oczywiście skałki.
Na Lipówkach spotkałyśmy Roberta, który (jak na prawdziwego dżentelmena przystało) postanowił nas odprowadzić.
Powrót znów drogą przeciwpożarową, dopadł nas deszcz, lało może 5 minut ale konkretnie. A potem znów wyszło słońce. Mimo deszczu i zmęczenia Magda była bardzo zadowolona.

Kategoria 0-50 km, Jura

DST 49.38km
Teren 13.00km
V_MAX 37.70km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Olsztyn

Wtorek, 20 maja 2014 · dodano: 20.05.2014 | Komentarze 2

Km do pracy i z popołudniowej wycieczki. Z Edytą i Kasią spotykamy się na Jesiennej i spokojnie jedziemy do Kusiąt terenem. Potem asfaltem do Olsztyna. Po drodze trochę pada, zatem zjeżdżamy do Leśnego by opady przeczekać. Dosiadamy się do Helenki i Krzysztofa by pogawędzić nieco. W tym czasie przybywa Tomek oraz szosowcy (którzy to szosowcy taką właściwość mają, iż z góry na każdego spoglądają. Jednak lepiej nie zaglądać do Leśnego, nic tu po mnie).
Do Częstochowy wracamy sobie w sześcioro drogą przeciwpożarową.

Kategoria 0-50 km, Jura

DST 19.37km
V_MAX 32.30km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Kompensacja;)

Poniedziałek, 12 maja 2014 · dodano: 12.05.2014 | Komentarze 5

Kompensacja to jest wtedy, gdy zawodowcy jadą wolno bo albo im się nie chce albo sił nie mają. Wtedy mówią, że to kompensacja jest. Zatem to była kompensacja.

Kategoria 0-50 km

DST 21.40km
Teren 16.00km
V_MAX 41.50km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Odrzywół czyli turyści na maratonie

Niedziela, 11 maja 2014 · dodano: 12.05.2014 | Komentarze 17

Zachęcani przez znajomków postanowiliśmy wybrać się na maraton rowerowy. Na pierwszy raz coś łatwego, zatem padło na maraton z cyklu "Górska jazda w centrum Polski". Także dlatego, że w tym cyklu maratonów biorą udział nasi dobrzy znajomi:) Dystans oczywiście hobby.
Rafał pojechał żeby dotrzymać mi towarzystwa i robić zdjęcia. To pierwsze się udało a to drugie nie ale o tym później.
Rankiem pakowanie i jedziemy do miejscowości Odrzywół. Na miejscu jest już ekipa JuraBike (Rafał, Adam, Przemek, Aga, Marek, drugi Przemek, Mirek, Bartek, Arek) oraz Robert, Bartek i Michał.
Biuro zawodów nieczynne, mimo, że miało działać od 7.30, jakaś awaria. Wszystko się strasznie przeciąga. Wreszcie 11.15 start. Wszystkie dystanse jadą razem. Od początku trzeba trzymać mocne tempo, jam nienawykła do takowego. Wariactwo jakoweś. Tłum rowerzystów ciśnie się przez pola, potem lasami, znów polami. Piachy, piachy, piachy.... A, że rowerzyści jurajscy większość życia spędzają na przekopywaniu się przez piachy, zatem nieźle nam się jedzie. Jak w domciu.
Trasa raczej płaska, w sumie jest całkiem zabawnie. Rafał jedzie ze mną, właściwie to przede mną, sporo mi pomaga, gdyż pilotuje. Wystarczy powtarzać sekwencje jego manewrów:) I dzięki niemu tak dobrze mi poszło. Próbował zdjęcia robić ale w takim tempie nie da rady, no i można się na piachu wywrócić. O kolejce rowerzystów nie wspomnę.
Wreszcie rozjazd, hobby skręca i mamy luz. Doganiamy Adama i do mety jedziemy razem.
Wyniki:
Rafał 2 w kategorii i 7 open a ja 1 w kategorii, 1 wśród kobiet i chyba 8 open bo przybył sekundę przede mną:)
Po zawodach chcieliśmy jechać na wycieczkę do Drzewicy ale organizatorzy powiedzieli, że od razu będzie dekoracja dystansu hobby. No to czekamy. Po godzinie stwierdzili, że jednak dekoracja będzie o 14.00. Potem czekali i czekali.... Wreszcie tombola (dwóch Rafałów wygrało zestawy kosmetyków) i dekoracja. Ale było już tak późno, że liczni zawodnicy wkurzyli się i pojechali do domu nie odebrawszy swoich nagród.
Myśmy też byli trochę wkurzeni, bo można było spokojnie na wycieczkę jechać. Ale za to spędziliśmy czas ze znajomymi, pogadali. No i organizatorzy dali mi pieczątkę do książeczki KOT. Będzie 15 punktów.
Po dekoracji wszyscy pakujemy się i wracamy do domu. Zdjęć bardzo mało gdyż pod koniec dnia aparat co chwilę odmawiał posłuszeństwa.

Rozgrzewka © Skowronek

Jurajska ekipa © Skowronek

Z Adamem na trasie © Skowronek

Humory dopisują © Skowronek

Najmłodsi zawodnicy © Skowronek

Marek przybywa na metę © Skowronek

Rafał na podium (zawodnik 3 wkurzył się i pojechał do domu) © Skowronek

Adam na podium © Skowronek

Michał na podium © Skowronek

No i ja na podium © Skowronek
A najzabawniej było kiedy małżonek zawodniczki nr 3 zapytał mnie: "A kategoria K4 to od jakiego wieku się zaczyna?" Dobrze młodo wyglądać;)

Kategoria 0-50 km, Łódzkie, Skowronki na maratonie

Dystans całkowity:	14141.22 km (w terenie 6017.54 km; 42.55%)
Czas w ruchu:	611:25
Średnia prędkość:	18.77 km/h
Maksymalna prędkość:	65.60 km/h
Suma podjazdów:	65783 m
Suma kalorii:	9202 kcal
Liczba aktywności:	400
Średnio na aktywność:	35.35 km i 1h 55m
Więcej statystyk

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

0-50 km

Olsztyn

Niedziela, 21 września 2014 · dodano: 21.09.2014 | Komentarze 3

Ognisko CFR

Piątek, 19 września 2014 · dodano: 20.09.2014 | Komentarze 8

Dzień 6. Szydłowiecka pozytywna energia

Poniedziałek, 8 września 2014 · dodano: 12.09.2014 | Komentarze 2

Dzień 2. W poszukiwaniu wąwozu idealnego

Czwartek, 4 września 2014 · dodano: 09.09.2014 | Komentarze 5

CMK

Piątek, 29 sierpnia 2014 · dodano: 29.08.2014 | Komentarze 2

Olsztyn

Poniedziałek, 25 sierpnia 2014 · dodano: 25.08.2014 | Komentarze 5

Na Lipówki

Niedziela, 24 sierpnia 2014 · dodano: 25.08.2014 | Komentarze 1

Olsztyn

Wtorek, 20 maja 2014 · dodano: 20.05.2014 | Komentarze 2

Kompensacja;)

Poniedziałek, 12 maja 2014 · dodano: 12.05.2014 | Komentarze 5

Odrzywół czyli turyści na maratonie

Niedziela, 11 maja 2014 · dodano: 12.05.2014 | Komentarze 17