DST 111.69km
Teren 90.00km
Czas 04:45
V_AVG 23.51km/h
V_MAX 35.60km/h
Podjazdy 304m
Sprzęt Cube
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Leśno Rajza

Poniedziałek, 8 maja 2017 · dodano: 09.05.2017 | Komentarze 2

Dzień wolny. Wraz z Marcinem, który także ma urlop (nawiasem mówiąc mieliśmy być w górach ale pogoda...) jedziemy PKP do Lublińca (przypominam: 3 zł rowerzysta, rower gratis). Chcemy pojeździć szlakiem Leśno Rajza. Od razu napiszę, że jest wśród nas licencjonowany znakarz szlaków, żeby nie było.
Dobrze, że panowie mają nawigacje z dokładnymi mapami bo prędko okazuje się, że ów szlak to niewypał. Jest źle wymalowany. Przy każdym znaku strzałka, co sugeruje skręt. W przypadku LR może oznaczać skręt lub nic. Rozumiem, że strzałka pokazuje drogę, którą prowadzi ale skręty oznaczone są tak samo! To skąd wiedzieć kiedy prosto a kiedy skręt?Zgodnie z regulaminem strzałka powinna oznaczać, że trzeba skręcić za znakiem. A przy znaku prowadzącym na wprost daje się pasek a nie strzałkę a następnie potwierdzenie.

Są miejsca, gdzie znaki wzajemnie się wykluczają. Nigdzie nie ma drogowskazów, na całym 100-km odcinku nie napotkaliśmy ani jednego, podczas gdy nieustannie pojawiają się odnogi szlaku i nie wiadomo, którą wybrać. Prawidłowo znakarze szlaków unikają krzyżowania szlaków o tym samym kolorze. Zresztą instrukcja prawidłowego znakowania szlaków dostępna jest w internecie, wystarczy wpisać w wyszukiwarkę.

Do tego są momenty, gdzie szlak każe nam (zwykle po przecięciu drogi krajowej lub wojewódzkiej) jechać w daną uliczkę czy ścieżkę, po czym znaki znikają, wracamy a tam inne znaki, w inną uliczkę...

Jest miejsce (na rzeczce Małokrzywa) gdzie po kolejnym przecięciu ruchliwej drogi dojeżdżasz do owej rzeczki a tam nie ma mostu. Nie ma śladu po mostku a wody na oko z metr. Szlak wyraźnie kieruje w wodę bo po drugiej stronie są znaki. Latem nie ma problemu ale teraz jest za zimno by wchodzić w wodę... Nie ma żadnej innej ścieżki. Pozostaje jedynie wrócić na wojewódzką (gdzie pędzi tir za tirem) i przebyć nią kilkaset metrów (jest most nad rzeczką), zjechać na pobocze i czekać na możliwość przecięcia drogi by znów wjechać na szlak (o zatrzymaniu się na środku trasy by czekać na skręt w lewo nawet nie myślimy bo by nas zaraz coś zmiotło - jest zakręt). W ogóle na tym szlaku trzeba wielokrotnie przecinać ruchliwe drogi, może po postu nie ma innej możliwości. W weekend na pewno jest mniejszy ruch.

Nasze wrażenia: jeden wielki chaos. Strzałki wszędzie i we wszystkich kierunkach. Czasem szlak nas gdzieś prowadzi np. do pałacu w Brynku, po czym znaki znikają.

Szlak powinien być tak wymalowany, by nie było wątpliwości. By każdy, nawet początkujący turysta sobie poradził. A tymczasem bez nawigacji i dobrych map elektronicznych nie ma szans przejechać LR bez błądzenia.
Może odpowiednie drogowskazy załatwiłyby sprawę. Na pewno są bardzo potrzebne w miejscach, gdzie krzyżują się odnogi szlaku.
Tak czy inaczej dzień był udany, większość trasy towarzyszyło nam słońce (dopiero w Koszęcinie, około 15.00 zaczęło trochę kropić) a dzięki nawigacjom nie błądziliśmy. Tamtejsze lasy niezmiennie zachwycają. Jeździliśmy sobie spokojnie (po wczorajszych górkach byliśmy nieco zmęczeni) rozmaitymi ścieżkami. Od równiutkich leśnych autostrad, po piaszczyste i kamieniste ścieżki. Smukłe pnie drzew, często bardzo starych, soczysta zieleń borówek i błękit leśnych stawów. Bardzo tam ładnie.
Jakby kto chciał ślad GPS to mogę przesłać.

Początek wycieczki © Skowronek

Ścieżki © Skowronek

Ścieżki II © Skowronek

Nad rzeczką Małokrzywa © Skowronek

Przykład oznakowania © Skowronek

Pałac w Brynku © Skowronek

Leśne ścieżki © Skowronek

Zbiornik Zielona © Skowronek

Pałac myśliwski w Kaletach © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Jeleniak - Mikuliny © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Serwis w Kaletach © Skowronek

Na zielonym szlaku pieszym © Skowronek

Jeleniak - Mikuliny © Skowronek

Kategoria Na zachód od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 104.01km
Czas 04:45
V_AVG 21.90km/h
V_MAX 63.00km/h
Podjazdy 1360m
Sprzęt Rafałowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Tomaszowe górki

Niedziela, 7 maja 2017 · dodano: 07.05.2017 | Komentarze 3

Zachęceni pomyślnymi prognozami pogody rankiem wyruszyliśmy w stronę Bielska. Niestety w połowie drogi zaczyna padać. Dojeżdżamy do początku podjazdu na Przegibek, gdzie czeka już Marcin. Niestety nadal pada, do tego zimno i mgła. Rozczarowani jedziemy do Zawiercia, może na Jurze da się pojeździć. W dodatku sporo tam konkretnych podjazdów, tak więc będzie gdzie trenować.
Najpierw trzeba się wdrapać do Blanowic, potem jedziemy na Rudniki i Rzędkowice a stamtąd solidny podjazd na Zdów.
Następna miejscowość na trasie to Bliżyce, skąd przez Sokolniki jedziemy do Dzibic. Dalej są Kostkowice i Kroczyce, gdzie urządzamy popas.
Po przerwie jedziemy do Siamoszyc a potem jest stromy podjazd na Mokrus. Potem jedziemy do Pilicy i krążymy wokół niej bo aż gęsto tam od ciężkich podjazdów. W niektórych miejscach 18%. Podjechaliśmy też na Tomaszową Górkę. To boczny asfalt wiodący do Kleszczowskiego Lasu kończący się drogą gruntową. Jest naprawdę stromy a pasmo wzgórz, gdzie się znajduje na mapie zwie się Góry Baranie.
Z Pilicy podjazd na Złożeniec. Kierujemy się już z powrotem do Zawiercia. Przez Ryczów, Podzamcze, Bzów, Kromołów wracamy do aut.
W okolicach Zawiercia miejscami jest jak w górach. I to nie tylko pod kątem podjazdowym ale i widokowym. Musimy częściej tam jeździć.
A czemuż Tomaszowe? Ponieważ specjalistą od tutejszych tras i podjazdów jest Tomasz (Siwuch) i dzięki niemu wiele z nich poznaliśmy:)

Beskidy nas przepędziły... © Skowronek

Podjazd do Włodowic (autor: Parker) © Skowronek

W okolicy Zdowa © Skowronek

Okolice Smolenia (autor: Parker) © Skowronek

Podjazd na Tomaszową Górkę (autor: Parker) © Skowronek

Widok z Tomaszowej Górki © Skowronek

Tomaszowa Górka (autor: Parker) © Skowronek

Jurajskie dróżki © Skowronek

Na trasie © Skowronek

W okolicy Sławniowa (autor: Parker) © Skowronek

Między Sławniowem a Smoleniem © Skowronek

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 110.89km
Teren 60.00km
Czas 05:58
V_AVG 18.58km/h
V_MAX 50.60km/h
Podjazdy 730m
Sprzęt Cube
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Pustynia Błędowska

Środa, 3 maja 2017 · dodano: 03.05.2017 | Komentarze 4

Decyzję o dzisiejszej wycieczce podjęliśmy dopiero w środę po 23.00 gdyż nie wiedziałam czy będą siły po bardzo ciężkim 2 maja w pracy. No i pogoda niepewna. Umówilim się na 10.00 z Parkerem i uradzilim Pustynię Błędowską (ku niezadowoleniu Rafała, który wieszczył nam rychły prysznic z nieba i prawił, że tam za nic nie dojedziem). Ale uparciuchy chciały jechać tośmy pojechali. Na początek pożarówką w stronę Poraja (gdzie na leśnej ścieżce wjeżdżam w kałużę, która okazuje się tak głęboka, że buty wyprane). Ale nie mam zamiaru rezygnować z wycieczki, nie jest zimno. W Poraju odwiedzamy bardzo miłą informację turystyczną:)
Tam też urządzamy przerwę w celu ustalenia dalszej trasy. Zakładam na stopy worki (woretex dobry na wszystko) i od razu cieplej. W ogóle chłodny dziś i pochmurny dzień ale w końcu nie padało i wycieczka się udała.
Spod informacji podążamy do zbiornika a potem lasami, zupełnie nowymi ścieżkami, do miejscowości Oczko.
Potem bocznymi asfaltami przez Glinianą Górę a za miejscowością Pustkowie Lgockie skręcamy w teren. I tu zaczynają się schody bo budują tam drogę i naszą ścieżkę rozjeździł ciężki sprzęt. Po paru kilometrach błotnistej przeprawy dowlekliśmy się do Mrzygłodu. Tam przerwa na usunięcie błota z rowerów i jedzenie. Potem chcemy jechać czarnym szlakiem pieszym do Poręby ale i tu blokuje nas budowa drogi więc zawracamy. Jedziemy do torów a potem szutrówką wzdłuż nich. Kolejna przeszkoda - strumyk zalał nasz szuterek!!! Zaczyna to być lekko irytujące: nasza Jura podmokła - koniec świata! Zawsze była sucha jak pieprz ale po ostatnich opadach zrobiło się z lekka bagiennie...

W okolicy miejscowości Oczko (autor: Parker) © Skowronek

A na mapie była taka piękna droga... © Skowronek

Błotnista przeprawa © Skowronek

Na trasie (autor: Parker) © Skowronek

Przeszkoda na czarnym szlaku pieszym w Mrzygłodzie © Skowronek

Znowu przeszkoda (autor: Parker) © Skowronek

Objazd © Skowronek
No dobrze, nie damy się, dojedziem na tę pustynię, choćby nie wiem co... Skręcamy w las i dojeżdżamy do leśniczówki Borowe Pole. To już dzielnica Zawiercia.
W końcu lądujemy w Porębie, skąd lasami dojeżdżamy do Łaz. I dalej lasami do Niegowonic. Stąd już blisko do punktu widokowego Dąbrówka.
Jest sporo ludzi, szum i gwar. Od naszej ostatniej wizyty pustynia znacznie się rozrosła, wycięto sporo drzew i zarośli. Robi wrażenie. Pojawił się też taras widokowy.

W okolicy Poręby © Skowronek

Odpoczynek przy ruinach bunkra © Skowronek

Na Pustyni Błędowskiej © Skowronek

Spoglądając na pustynię (autor: Parker) © Skowronek
Odpoczywamy tam chwilę ale pora zbierać się z powrotem. Przez Hutki-Kanki, częściowo szlakiem czerwonym pieszym jedziemy do Łaz by w ostatniej chwili zdążyć na pociąg. Dziś mniej wiało niż 1 maja, za to brakowało słońca. Ale wycieczka bardzo fajna, znowu nowe ścieżki, nowe tereny.

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 129.65km
Teren 100.00km
Czas 07:09
V_AVG 18.13km/h
V_MAX 40.30km/h
Podjazdy 502m
Sprzęt Cube
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Leśna wycieczka

Poniedziałek, 1 maja 2017 · dodano: 03.05.2017 | Komentarze 2

Kolejna wycieczka PKP do Lublińca i powrót rowerami. Ogólnie mieliśmy kierować się w stronę Miasteczka Śląskiego i Woźnik. Ruszamy w składzie 7-osobowym. Na początek Rafik prowadzi nas do Miejsca Pamięci - cmentarza, na którym pochowane są niepełnosprawne dzieci - ofiary hitlerowskich eksperymentów. Smutne miejsce.
Potem udajemy się na leśne dukty, po drodze sporo błądzimy, gps-y odmawiają posłuszeństwa a mapy papierowej nikt z nas nie ma. Mimo pewnych trudności po pewnym czasie jedziemy prawidłowo. Tamtejsze lasy są bardzo ładne, nieco inne niż jurajskie a dróżki zróżnicowane, mimo, że jest raczej płasko. Mamy więc ścieżki idealnie równe, niczym leśne autostrady, są także kamieniste, na których mocno wytrzęsie, są i błotniste, i biegnące alejami wysokich drzew...
Plany nieco pokrzyżowała nam Mała Panew, wylewając szeroko i zmuszając nas do odwrotu. Z Woźnik jedziemy polami, potem ostrożnie przecinamy DK1 i lasami dojeżdżamy do Poraja, gdzie żegna nas Siwuch i jedzie na pociąg. Reszta pożarówką wraca do Cze-wy. Bardzo fajna, wesoła wycieczka i mimo, że nie znaleźliśmy atrakcji, które były w planie m.in. Cisa Donnersmarcka, ale poznaliśmy zupełnie nowe tereny:)

Miejsce Pamięci w Lublińcu © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Jeleniak-Mikuliny © Skowronek

Nad jeziorkiem Głęboki Dół © Skowronek

Leśny dukt © Skowronek

Piękna aleja © Skowronek

Rzeka zablokowała przejazd © Skowronek

Na trasie (autor: Parker) © Skowronek

Jeleniak-Mikuliny © Skowronek

Za Woźnikami (autor: Parker) © Skowronek

Kategoria Na zachód od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 114.72km
Czas 05:13
V_AVG 21.99km/h
V_MAX 43.00km/h
Podjazdy 511m
Sprzęt Bastet
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Znów Gidle

Poniedziałek, 24 kwietnia 2017 · dodano: 29.04.2017 | Komentarze 0

Poniedziałek mieliśmy wolny, Parker też i wycieczka byłaby ok gdyby nie wypadek na koniec. Mieliśmy jechać na Górę Kamieńsk ale Rafał ubrał się za lekko a dzień był zimny i w końcu plany uległy zmianie. Pojechaliśmy szosami do Cielętnik (odwiedzić najstarszą lipę w Polsce i przy okazji najgrubsze drzewo Polski) a stamtąd na ciasto w Gidlach, o którym wspominał Amiga. Niestety sklepik był zamknięty, może dlatego, że poniedziałek. Ale jeszcze, mam nadzieję, tego ciasta spróbujemy.
W Gidlach przerwa na jedzonko i wracamy. Naturalnie cały dzień bocznymi drogami bo bezpieczniej. Tak mi się dotąd wydawało... Ale błędnie, jak się miało okazać w samej Cze-wie. Jechaliśmy przez Hutę, była 15.00 i pracownicy opuszczali zakład. I paniusia wyjeżdżająca z podporządkowanej wymusiła pierwszeństwo, wepchnęła się pomiędzy nas i wjechała w Marcina. Całe szczęście, że prędkość nieduża i upadł na tyle szczęśliwie, że nic mu się nie stało. Pogotowia nie chciał. Oczywiście Rafał zaraz wezwał policję i pogonił "adwokatów" (w osobach współpracowników) tej pani, że po co policja? To co, że nic się nie stało ale potrąciła człowieka!!! Mandat jej nie zaszkodzi, może nieco rozumu nauczy. A i z ubezpieczycielem łatwiej pójdzie. No i tak to wygląda. Grunt, że się dobrze skończyło...

Warta © Skowronek

Obok lipy (520 lat) w Cielętnikach © Skowronek

Gidle - kościół Św. Marii Magdaleny © Skowronek

Kopalnia piasku Ruda © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Na tym skrzyżowaniu (tuż obok przejazdu kolejowego z uszkodzoną rogatką) © Skowronek

Kategoria Jura, Na północ od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 104.54km
Czas 04:09
V_AVG 25.19km/h
V_MAX 49.00km/h
Podjazdy 496m
Sprzęt Bastet
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Święta Anna

Sobota, 8 kwietnia 2017 · dodano: 08.04.2017 | Komentarze 0

Oj, nie pamiętam kiedy ostatnio był szosing... Dziś dołączylim do Adriana i Marcina jadących na wycieczkę popołudniu. Po pewnych perypetiach spotkanie w Brzyszowie, stamtąd na Mstów. Następnie Skrzydlów, Garnek, Lipie, Święta Anna, Przyrów.
Jak na razie z wiatrem. Bardzo miło się jedzie. Pora zawrócić w kierunku Cze-wy: Staropole, Sygontka, Zalesice, Żuraw, Kobyłczyce, Turów, Olsztyn, Kusięta i przez Srocko do Cze-wy. Trochę zwariowany szosing, chłopcy jak śmignęli tak ciężko było koło utrzymać... Ale wycieczka super.

Postój w okolicy Sierakowa © Skowronek

Kategoria Jura, Na północ od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 126.57km
Teren 90.00km
Czas 07:18
V_AVG 17.34km/h
V_MAX 38.50km/h
Podjazdy 402m
Sprzęt Cube
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Na zachód

Niedziela, 2 kwietnia 2017 · dodano: 03.04.2017 | Komentarze 4

Od pewnego czasu Koleje Śląskie mają promocję polegającą na bezpłatnym przewozie roweru na wybranych trasach. Jedną z nich jest odcinek Cze-wa - Lubliniec.
Rzućmy okiem na mapę. Uwagę naszą przykują zielone plamy, rozległe kompleksy leśne, których częścią jest PK Lasy Nad Górną Liswartą. Leśnymi duktami dojedziem niemal do samej Cze-wy. Wniosek nasuwa się sam...
I tak oto w niedzielny poranek meldujemy się na stacji Częstochowa Stradom, gdzie czekają już Andrzej i Mirek. Niebawem przybywa nasz pociąg a w nim Adrian, Marcin i Tomek.
Bilet na osobę kosztuje 3 zł, rower gratis. Chyba będziemy częściej podróżować w tym kierunku...
Pół godziny jazdy i jesteśmy w Lublińcu. Rafał prowadzi nas w stronę jednostki, wspominając lata żołnierskie (na przykład: "O, a tu z tej knajpy wyciągnęła nas żandarmeria"). Mijamy teren wojskowy i... jesteśmy w lesie. W tym przypadku o to chodziło.
Podążamy leśnymi duktami i zatrzymujemy się w każdym ładniejszym miejscu. Odwiedzamy bunkier i XIX-wieczny zameczek myśliwski (zwany Malepartus) w miejscowości Zawadzkie - Kąty (można obejrzeć tylko z zewnątrz). Podjechaliśmy też do bram strzelnicy wojskowej. Właściwie cały dzień podążamy w terenie, są dukty łatwiejsze i trudniejsze, było też trochę błądzenia, ale cóż, nie zawsze udaje się znaleźć nowe ścieżki. Wykręciliśmy sporo km, nawet nie wiem kiedy ten czas zleciał... Wycieczka w spokojnym tempie, bez pośpiechu, bez ciśnienia. Chodziło po prostu o to by pojeździć sobie wśród pięknych, rozświetlonych słońcem lasów. Miło było też posiedzieć nad brzegiem leśnych stawów, popatrzeć na błękitną taflę. W lesie nie dokuczał nam wiatr ani spaliny, nie było też zbyt wielu turystów, może kilka osób przez cały dzień. Super wycieczka:)

Na trasie wycieczki (autor: Parker)

Leśny Staw (autor: Adii)

Na trasie wycieczki © Skowronek

Staw przy miejscu postojowym (niegdyś był tu ośrodek wypoczynkowy) © Skowronek

Mini podjazd © Skowronek

Bunkier © Skowronek

Pałacyk myśliwski © Skowronek

Kładka obok pałacyku (autor Adii) © Skowronek

Mała Panew © Skowronek

Ścieżka ciut zarośnięta (autor: Parker) © Skowronek

Ścieżka pośród borówczyska © Skowronek

Staw Piegża © Skowronek

I takie przeszkody trzeba nam było pokonać © Skowronek

Za Koszęcinem © Skowronek

Potężna aleja © Skowronek

I jeszcze jedna aleja © Skowronek

Kategoria powyżej 100 km, Opolskie, Na zachód od Cze-wy

DST 130.40km
Teren 65.00km
Czas 07:16
V_AVG 17.94km/h
V_MAX 52.00km/h
Podjazdy 1331m
Sprzęt Cube
Aktywność Jazda na rowerze

Z Krakowa do Cze-wy

Piątek, 17 marca 2017 · dodano: 17.03.2017 | Komentarze 2

Dzień wolny, toteż można udać się na dłuższą wycieczkę. Pociągiem 6.35 jedziemy do Krakowa. Pociąg ów jest malutki a miejsca w nim przewidziano zaledwie na cztery rowery. Już to widzę w sezonie... No chyba, że wtedy dadzą inny skład.
Wysiadamy na stacji Kraków Batowice i ruszamy w stronę Doliny Prądnika. Na początku (mimo, że drogi boczne) ruch jest duży ale niebawem wjeżdżamy w teren i jest ok.
W Dolinie Prądnika cisza i spokój (nie to, co w weekendy) a na niebie ciekawe zjawisko: halo.
Za Pieskową Skałą skręcamy w boczną drogę i podjeżdżamy na tak zwany Płaskowyż Sułoszowski gdzie znajdujemy super dróżki (asfaltowe i szutrowe) prowadzące do Michałówki. Za miejscowością tą skręcamy w las (początkowo ścieżka wiedzie po błotnistych polach ale w lesie jest już sucho). Mijamy Rezerwat Michałowiec a leśna ścieżka prowadzi nas do Miejscowości Gołaczewy. Przecinamy trasę i tory i znów wjeżdżamy w teren. Tym razem dróżki wiodą nas do Bydlina. Przy ruinach zamku urządzamy przerwę. Dotychczas ładna pogoda zaczyna się zmieniać, wieje zimny wiatr a niebo przysłoniły chmury.
Z Bydlina jedziemy rowerowym Szlakiem Orlich Gniazd a następnie żółtym pieszym (dość piaszczystym) do Ryczowa. Stąd już rzut beretem do Podzamcza. Potem Bzów, Kromołów i znów w teren.
Następnie Włodowice. Chciałoby się dłużej pojeździć lecz czas goni. Z konieczności jedziemy przez Myszków (niefajnie, duży ruch) i do Żarek Letnisko.
Tutaj znów w teren (ścieżką przy torach) i zielonym rowerowym do Poraja. A z Poraja "pożarówką" do Cze-wy.
Bardzo udana, spokojna wycieczka, nowe tereny, nowe ścieżki. Ból mniej dokucza, humory dopisały. Mogłoby mniej wiać ale nie ma co zrzędzić bo do domu weszliśmy tuż przed deszczem.

Kwietniowe Doły © Skowronek

Ścieżka rowerowa przez Kwietniowe Doły © Skowronek

Brama Krakowska © Skowronek

Skały w Dolinie Prądnika © Skowronek

Zjawisko halo © Skowronek

Zamek Ojców © Skowronek

Polne asfalciki między Pieskową Skałą a Michałówką © Skowronek

Widok na Michałówkę © Skowronek

Ścieżka przez Las Michałowiec © Skowronek

Zamek Bydlin © Skowronek

Zamek Bydlin II © Skowronek

Za Bzowem © Skowronek

Kategoria Jura, Małopolskie, powyżej 100 km

DST 110.54km
Czas 05:13
V_AVG 21.19km/h
V_MAX 54.00km/h
Podjazdy 900m
Sprzęt Bastet
Aktywność Jazda na rowerze

Jurajski szosing

Sobota, 9 lipca 2016 · dodano: 09.07.2016 | Komentarze 0

Rankiem na wycieczkę oprócz mnie przybyli Tomasz i Marcin. Dziś Jura w wersji szosowej, co wcale nie oznacza, iż będzie nudno.
Na początek podążamy do Ostrężnika (trasą przez Kusięta, Turów, Kotysów, Zrębice, Siedlec). W Ostrężniku skręcamy na asfaltowy szlak wiodący do Żarek, po drodze odwiedzając owe prześliczne skałki, cośmy je z Rafałem jesienią znaleźli.
W Żarkach zaglądamy do Muzeum Dawnych Rzemiosł, kiedyś trzeba je będzie zwiedzić. Następnie musim minąć rynkowe zamieszanie (w Żarkach co sobotę jest wielki targ) by dostać się na Mirowski Gościniec, który doprowadzi nas do zamku w Mirowie. Po drodze skręcilim jeszcze zobaczyć bunkier.
Jak Mirów to i Bobolice. Pod murami bobolickiego zamku urządzamy małą przerwę. Potem wracamy do Mirowa, gdzie zatrzymujemy się przy sklepie i w samą porę bo zaczyna padać. Szczęściem są parasole, toteż można przeczekać, przy okazji posilając się nieco.
Przestało padać, można jechać. Jedziemy do Łutowca i podjeżdżamy do skałek (obok są też ruiny strażnicy).
Troszkę niepokoi nas pogoda i słusznie bo w Moczydle nas zmoczyło. Ale tylko trochę i prędko wyszło słońce. Dziś mamy pewne pogodowe szaleństwo: pada - słońce - pada - słońce i tak dalej... W drodze powrotnej bardzo dokucza nam wiatr i męczy do samego domu.
Tak więc przez Moczydło i Gorzków Nowy jedziemy do Złotego Potoku. A potem wracamy do Zrębic i skręcamy na Biskupice. Przez ten szumiący wiatr w ogóle nie słychać co ktoś mówi.
Jeszcze Olsztyn, Kusięta i jesteśmy w Cze-wie. Przy dworcu PKP Raków żegnam panów (jadących do centrum) i wracam do domku.
Bardzo fajna, spokojna wycieczka:)

Skałki w okolicy Ostrężnika (autor: Siwuch)

Z Tomkiem przy skałkach (autor: Siwuch)

Ekipa przy Muzeum Dawnych Rzemiosł w Żarkach (autor: Siwuch)

Ekspozycja obok muzeum (autor: Siwuch)

Zamek Bobolice (autor: Siwuch)

Pogaduchy przy zamku (autor: Siwuch)

Jurajskie roślinki (autor: Siwuch)

Skałki Łutowca (autor: Siwuch)

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 197.02km
Czas 08:17
V_AVG 23.79km/h
V_MAX 63.00km/h
Podjazdy 2437m
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Rajd Kurierów Tatrzańskich

Sobota, 2 lipca 2016 · dodano: 05.07.2016 | Komentarze 13

Rajd Kurierów... Mateusz Ś. namawiał do udziału w nim od kilku lat lecz ciągle myślałam, że jeszcze nie czas, nie ta forma, nie dam rady, tam sami wymiatacze i tak dalej...
Wreszcie w tym roku wraz z Parkerem i Adiim decydujemy: jedziemy (ku pewnemu niezadowoleniu Rafała lecz trzy do jednego, przegłosowany: jedziemy). Chęć na udział w Rajdzie miał też Tomasz lecz wypadła mu impreza rodzinna.
Kwatery załatwił nam Zbyszek, bagażnik pożyczyła Marta i w piątek wyjeżdżamy z Cze-wy. Po drodze korki, objazdy i znowu korki. W tym tempie dojedziem chyba rano na start... Rafał bliski jest harakiri, reszta siedzi cicho, co by nie oberwać.
Wreszcie jest: Witów i agroturystyka "U Folfasów". Teraz rozumiem dlaczego Zbyszek tak lubi tam wracać, miejsce jest magiczne:)
Kolacja upływa nam w atmosferze przedbitewnej. Wszyscy przeżywamy jutrzejszy start. Zwłaszcza, że Rafał zapowiedział, że już nigdy, przenigdy pod Tatry nie wróci, toteż mamy tylko jedną szansę i jutro musim dać z siebie wszystko.
Rankiem opuszczamy kwaterę i jedziemy 9 km na miejsce startu. Znajduje się na parkingu naprzeciw Domu Ludowego w Kościelisku. Wszędzie mnóstwo rowerzystów, wypasione szosy, kolorowe stroje. Rety, co my tu robimy... Rozglądam się po rowerzystach hmm... Tamten w czerwonym... chwila... to przecież Zbyszek, z którym jechaliśmy Orbitę dwa lata temu! Jaki świat mały.
Już od rana panuje nieznośny upał, to będzie ciężki dzień...
Wreszcie start. Pod eskortą podążamy przez ulice Zakopanego. Już pierwszy podjazd (na Cyrhlę) rozdziela nas z Parkerem i Adiim. Rafał gna jakby miał silniczek, w końcu obiecał mi dobry czas. Staram się utrzymać za nim, na kole znaczy się. Zjazd do Łysej Polany i skręcamy na Słowację. Zaczyna się podjazd na Zdiarską Przełęcz. Potem zjazd. Pędzimy jak szaleni, czas, czas... Muszę nadmienić, że zostałam pochwalona przez Rafała za dobre zjazdy, a niełatwo u niego o pochwałę techniki jazdy. Za tą zwykle mi się (słusznie) obrywa;))
Kręcimy dziarsko, czasem zerkam na góry lecz z rzadka, bowiem trzeba uważać. Jedziemy w grupce około 10 osób i w tym składzie dojeżdżamy do podjazdu na Szczyrbskie Pleso gdzie panowie cisną a ja podążam dostojnie i z godnością na pierwszy bufet zlokalizowany około 80 kilometra. W samą porę gdyż w bidonach dno widać a i w brzuchu równie pusto.
Woda z izotonikiem, batony zbożowe, proteinowe, magnez, potas, do wyboru, do koloru. Prędko napełniamy brzuchy i bidony i jedziemy dalej. Razem ze Zbyszkiem i Pawłem z Krakowa tworzymy grupkę i dzielnie pokonujemy kolejne etapy drogi. Naturalnie jadą też inni rowerzyści, teraz przyznam, wszystkie etapy Rajdu trochę mi się mylą, co, jak, kto był i jak jechał, lecz jedno rzuciło się w oczy: współpraca. Uczestnicy raczej współpracowali niż rywalizowali.
Do Liptowskiego Mikulasza jedziemy bardzo sprawnie, schody zaczynają się z miastem. Upał coraz bardzie daje się we znaki, wysysa siły.
Przed Kwaczanami porzuca nas Rafał bo chce zrobić podjazd na Kwaczańską Przełęcz na czas. My zaś (to znaczy Paweł, Zbyszek i ja) jedziemy spokojnie. Chłopaki marzą o studni lub strumyku i oto modły ich zostają wysłuchane, bowiem tuż przed początkiem serpentyn płynie spory strumień. Miło umyć ręce i twarz, ochłodzić się nieco zimną wodą.
No dobrze, trzeba jechać dalej. Powoli wspinamy się na przełęcz, wkrótce zostaję sama bo panowie mają więcej sił. Nawet zeszłam i poprowadziłam jakieś 200 m lecz wsiadam z powrotem, naprawdę łatwiej się tu jedzie niż idzie. Co za wstyd, rok temu wjechałam tu na raz i to dużo szybciej ale wtedy było znacznie chłodniej... Za chwilę zjeżdża do mnie Rafał i pokonuję ten najtrudniejszy odcinek trasy w towarzystwie. Bardzo miło:) Na wierzchołku czeka nagroda: kolejny bufet. Dowiaduję się, że jestem pierwsza wśród pań.
Zostały już tylko Oravice i seria dwunastek przed granicą. Zaczynam wierzyć, że to przejadę.
Droga na Oravice jest w strasznym stanie, mnóstwo dziur, pęknięć i łat. Jakoś władowałam się na górę i po tym zjechałam. Nawet nieźle się zjeżdżało. Jest wprawa bo na wycieczkach turysta nieraz musi jeździć szosą po szutrach, żwirach, piasku i tym podobnych, toteż parę dziur i łat wrażenia na nim wielkiego nie robi.
Wszystko szło dobrze, niestety Rafała zaczynają nękać skurcze. Za Oravicami już wyje z bólu i zatrzymuje się. Wraz z nim zostaje dwóch chłopaków z Katowic. Wszyscy każą mi jechać dalej. Mam tylko jedną szansę. Ruszam sama. Najpierw 12%. O dziwo, idzie gładko. Potem przez wioski wspinam się na granicę. Auta nawet jadą ostrożnie. Na samej granicy doganiam dwóch rowerzystów, jeden w stroju z triatlonowymi napisami, drugi w seledynowej koszulce. Dziś wiem już, że triatlonista to Michał, jeden z organizatorów Rajdu. Najpierw chcą uciekać lecz krzyczę, że chcę koła nie wyścigów. Jadę z nimi lecz kawałek dalej seledynowy zostaje (nie jestem pewna ale to chyba Tygrys). Trudno, nie ma koła... Za chwilę mija mnie Michał dopingując do wysiłku i pędzi do Kir.
Droga z Chochołowa do Kościeliska to koszmar. Beznadziejny asfalt, po którym jedziesz jak po kostce brukowej, cały czas pod górę i najgorsze: samochody. Jest bardzo niebezpiecznie, modlę się żeby tylko nikt we mnie nie wjechał. Gdy suv na zakopiańskich tablicach mija mnie na centymetry zamyślam się dlaczego ludzie tak się zachowują. Za parę minut wyjeżdżam zza zakrętu... No nie, stoi... Podjeżdżam... Potrącił Michała. Na miejscu jest też drugi rowerzysta. Michał na szczęście jest przytomny i stoi o własnych siłach. Kierowca uderzył go lusterkiem. Przyznam, że trochę wyzywam. Policja i pogotowie są już wezwane. Chłopaki każą mi jechać. Teraz myślę, że mogłam zostać, czekać na pogotowie... Lecz chyba nie pomogłabym, nawet apteczki nie miałam. Na szczęście skończyło się na złamanej ręce i stłuczeniach.
Jadę. Za chwilę jedzie policja. Dojeżdżam na metę, organizatorzy wiedzą już o wszystkim.
Wynik cieszy bardzo, 9 godzin 3 minuty daje pierwsze miejsce wśród pań i najlepszy wynik kobiecy w historii rajdu. W żyłach krąży jeszcze adrenalina i endorfiny.
Sporo osób jest już na mecie, między innymi Paweł, za chwilę przybywa Zbyszek, Rafał nie odbiera telefonu ale i on wkrótce przyjechał. Poszliśmy na obiad a za jakiś czas przyjeżdżają Adii i Parker.
Wybiła 19.00 - zaczyna się impreza. Pokaz zdjęć z Rajdu, rozdanie dyplomów i pucharów w kategoriach i super bogaty stół szwedzki (okupowany przez Rafała). Każdy uczestnik, oprócz dyplomu, otrzymał voucher do Term Chochołowskich, kartę rabatową Attiq i bardzo ładną chustę pod kask z logo Rajdu.
Gdy zmierzcha zbieramy się w drogę powrotną do Witowa. Żegnamy organizatorów, dziękując za wszystko i wracamy do kwatery.
Pomijając ten wypadek Rajd był super. Bardzo miła, rodzinna atmosfera i doskonała organizacja. Byliśmy naprawdę pod wrażeniem.
Jedyny minus to konieczność poruszania się ruchliwymi drogami, lecz tam innej możliwości za bardzo nie ma. Właściwie tylko u nas jest niebezpiecznie, mimo wszystko Słowacy są ostrożniejsi, mają też lepsze drogi, zwykle szersze niż u nas.
Cieszy wynik, cieszy fakt, że cała częstochowska ekipa bezpiecznie dotarła do mety oraz fakt, że daliśmy radę pokonać trasę. Kto wie, może za rok lub dwa znów weźmiemy udział w Rajdzie Kurierów Tatrzańskich.
Zdjęcia z Rajdu i informacje znajdziecie pod tym linkiem:
DOOKOŁA TATR
A tu kilka zdjęć z telefonu Rafała:

Na trasie (z przodu jadą Paweł i Zbyszek) © Skowronek

Jedziem © Skowronek

Na trasie II © Skowronek

Nagroda :) © Skowronek

Kategoria Góry, Małopolskie, powyżej 100 km, Słowacja, Wyprawa

Dystans całkowity:	32506.07 km (w terenie 6391.00 km; 19.66%)
Czas w ruchu:	1368:55
Średnia prędkość:	20.50 km/h
Maksymalna prędkość:	70.00 km/h
Suma podjazdów:	166617 m
Suma kalorii:	18852 kcal
Liczba aktywności:	270
Średnio na aktywność:	120.39 km i 5h 52m
Więcej statystyk

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

powyżej 100 km

Leśno Rajza

Poniedziałek, 8 maja 2017 · dodano: 09.05.2017 | Komentarze 2

Tomaszowe górki

Niedziela, 7 maja 2017 · dodano: 07.05.2017 | Komentarze 3

Pustynia Błędowska

Środa, 3 maja 2017 · dodano: 03.05.2017 | Komentarze 4

Leśna wycieczka

Poniedziałek, 1 maja 2017 · dodano: 03.05.2017 | Komentarze 2

Znów Gidle

Poniedziałek, 24 kwietnia 2017 · dodano: 29.04.2017 | Komentarze 0

Święta Anna

Sobota, 8 kwietnia 2017 · dodano: 08.04.2017 | Komentarze 0

Na zachód

Niedziela, 2 kwietnia 2017 · dodano: 03.04.2017 | Komentarze 4

Z Krakowa do Cze-wy

Piątek, 17 marca 2017 · dodano: 17.03.2017 | Komentarze 2

Jurajski szosing

Sobota, 9 lipca 2016 · dodano: 09.07.2016 | Komentarze 0

Rajd Kurierów Tatrzańskich

Sobota, 2 lipca 2016 · dodano: 05.07.2016 | Komentarze 13