rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Skowronek z miasteczka Jura K-Cz. Mam przejechane 108753.48 kilometrów w tym 28749.04 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.65 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 554358 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(68)

Moje rowery

Cube 35808 km

Merida Scultura 18440 km

Merida 206 km

Vision 45331 km

Rafałowa szosa 5313 km

Bastet 4705 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Aktywność Wędrówka

Radziejowa - wędrownie.

Sobota, 21 września 2013 · dodano: 28.09.2013 | Komentarze 5

Relacja mocno opóźniona. O tydzień, znaczy się, czasu nie było.
W poprzedni weekend wybraliśmy się w 4-osobowym składzie w góreczki. Znów w pobliże Pienin, jak miło. Bo Pieniny przefajne są i już. A, że dziewczynom brakowało do oficjalnej Korony Polski (nieoficjalną już dawno zebrały) Radziejowej i Wysokiej to akurat pretekst był.
Tekst krótki, zapraszam do obejrzenia fotorelacji.
Zatem: pokonawszy korki i insze przeciwności przybywamy do Jaworek w piątek. Jak przystało na turystów klasycznych kolacja i lulu. Rankiem wczesnym pobudka a tu...PADA! Półtorej godziny później przestało. No to w góry iść można. Tylko czy czasu wystarczy? Trasa na Radziejową połączona z Przehybą jest długa. Ale od czego nasza gospodyni obyta z górami? Zaraz nam objaśniła ścieżki miejscowym znane i takoż śmignęliśmy tymi ścieżkami by niemal w połowie czerwonego szlaku wyjść, blisko skrzyżowania z niebieskim.
Zapytasz pewnie, Drogi Czytelniku, po co nam dodatkowo leźć na tę Przehybę? Ano dlatego, że jest tam schronisko a w schronisku pieczątki, które to pieczątki do książeczki wbić można i ładne potwierdzenie zdobycia Radziejowej jest. Oprócz zdjęć z wierzchołka rzeczonej Radziejowej, najwyższego szczytu Beskidu Sądeckiego. Turyści klasyczni takiego właśnie fioła mają: pieczątka być musi i basta.
Podczas marszu obawy były przed deszczem, lecz Duchy Gór postanowiły być łaskawe. Cieszy to, zwłaszcza, że Eli udało się po długim czasie wyrwać na górskie szlaki. I mimo przerwy i innych względów maszeruje doskonale.
Wróćmy na trasę: mijamy Wielki Rogacz, co tam właśnie doszła grupa z Katowic, a następnie odrobinkę stromego podejścia i już jest wierzchołek Radziejowej. Widoków niewiele, lecz i deszczowe góry swój tajemny urok mają.
Potem raźno wędrujemy na Przehybę, by po odpoczynku w schronisku (i zdobyciu pieczątek rzecz jasna) zejść kawałek narciarskim a potem stokówkami, znów przez gospodynię naszą poleconymi. Dzięki jej radom zaoszczędziliśmy ze dwie godziny albo i lepiej.
I tak jeszcze za dnia do Jaworek wracamy.

Początek przygody © Skowronek

Po drodze napotkaliśmy stado owiec (plus pasterz, plus dwa psy) © Skowronek

Trzeba dodać, że jest to stado bardzo zadbanych owiec, © Skowronek

Poprzez osputoszałe polany © Skowronek

...wprost do skrzyżowania szlaków © Skowronek

Chwilami wygląda słońce © Skowronek

Widoków dziś niewiele © Skowronek

No i jest wierzchołek Radziejowej. Trza się jeszcze wdrapać na wieżę widokową © Skowronek

Dziś, niestety, mglisto © Skowronek

Dziewczyny przed schroniskiem na Przehybie © Skowronek

Widok z tarasu przy schronisku © Skowronek

Kategoria Górskie wędrowanie

Komentarze

polemar | 16:59 wtorek, 1 października 2013 | linkuj Ciekawe określenie :-) "Stemplpłaz" tak jestem i książeczka jest :-)

Skowronek | 05:59 wtorek, 1 października 2013 | linkuj Też jesteś "Stemplołazem"? Książeczki są? Jak miło:)) Zaraz sobie poczytam Twój blog:)

polemar | 17:51 poniedziałek, 30 września 2013 | linkuj "Drogi Czytelnik" po zapoznaniu się z tekstem to znaczy opisem i zdjęciami nie zapyta po co iść do schroniska, bo rozumie takie zachowanie ;-) Przynajmniej ten który to właśnie przeczytał.
Zdobywanie, zdobywanie i zdobywanie. Widzę wiele wspólnego bo i jazda rowerem i chodzenie po górach. Z pozdrowieniami.

Skowronek | 11:53 poniedziałek, 30 września 2013 | linkuj Musisz koniecznie przybyć w te góry:)

panther | 18:16 sobota, 28 września 2013 | linkuj Świetne klimaty, szkoda, że mieszkam na drugim końcu Polski.

Komentować mogą tylko zalogowani. Zaloguj się · Zarejestruj się!