Lipowe anioły

Czwartek, 19 grudnia 2013 · dodano: 20.12.2013 | Komentarze 0

Jest w Olsztynie pewien rzeźbiarz - gawędziarz, który stworzył Olsztyńską Szopkę. Rzeźbi on i anioły, małe i duże, kolorowe i blade, grające i śpiewające a wszystkie rzeźbi w drewnie lipowym.

Owe anioły mają właściwość taką, że przynoszą zgodę i spokój w domu, w którym zamieszkały. A że u nas jedna ściana jakaś taka pusta, to pomyślałam, że może by tam sobie przysiadły ze dwa lipowe anioły?

Zatem tuż po pracy szybki obiad i w drogę. Pan Wiewiór ma galerię czynną do 17.00 więc trzeba być wcześniej. Do Olsztyna docieramy przez Skrajnicę i szczęśliwie go zastaliśmy. Pogadalim (właściwie to on mówił bo taką ma cechę, że rozmówcy do głosu nie dopuści) i wybieralim anioły bo tam w szopce cały sufit i ściany obsiadły. Wreszcie zapadła decyzja, które z nich z nami pojadą.

Porozmawialim jeszcze z właścicielem, życzyli wzajem zdrowia i innych takich i pojechali.

W Olsztynie jest też informacja turystyczna, zajrzałam bo nigdy tam nie byłam. Pani okazała się bardzo miła, dostałam w prezencie dwie mapy, przewodnik i sporo folderów. Dobrze być małym rowerzystą w grudniową noc.

A potem pojechaliśmy drogą przeciwpożarową. Dobrze jechać przez cichy las w grudniową noc...

A potem przy parkingu wjechaliśmy na asfalt i kierowca pewnej taksówki minął nas bardzo blisko. Inni kierowcy jakoś potrafili ostrożniej... A przecież mam kamizelkę, światełka, odblaski... No trudno, taki już los małego rowerzysty w grudniową noc.

Za chwilę ta sama taksówka wyjeżdża na Kręciwilku i znów mija nas bardzo blisko... Lecz taka to już magia grudniowej nocy, że dane nam było się zaraz znów spotkać, jako, że przejazd kolejowy był zamknięty. Podjeżdżam więc i pokazuję kierowcy, że chcę pogadać. Otworzył drzwi i pyta, w czym rzecz? Uśmiecham się i pytam grzecznie:

-A bo mam taką prośbę, bo mijał na pan dwa razy i czy można prosić, żeby mijał nas pan trochę dalej?:)

Kierowca (zafrasowany)

-Naprawdę za blisko?

-Noooooo...

-No dobrze to będę mijał rowerzystów dalej:) Ale widziałem Was!

-No pewnie, mamy takie ładne odblaski:) Dziękuję:)

Pożegnalim się w zgodzie i czekali na otwarcie przejazdu. A gdy przejazd otworzyli to mijał nas jeszcze raz ale już ostrożnie, szeroko. Dobrze być małym rowerzystą w grudniową noc.

I tak spokojnie do domu powróciliśmy.