Skalne Ściany

Sobota, 27 sierpnia 2016 · dodano: 27.08.2016 | Komentarze 4

Dziś wycieczka do Broumowskich Ścian. Objechaliśmy je dookoła szlakami rowerowymi, zajrzeliśmy też do Broumova gdzie znajduje się klasztor. Trochę szkoda, że nie było czasu na zwiedzanie bo dziś jest zwiedzanie muzyczne - z koncertem organowym i na rozpoczęcie tylko 15 minut trzeba było czekać... Może następnym razem.
Wycieczkę rozpoczynamy od przejazdu przez Kudowę a następnie stromym podjazdem dojeżdżamy do Pstrążnej. Zaglądamy do kościoła, otoczony cmentarzem z licznymi nagrobkami z XIX wieku. Kościół też jest z XIX - wieczny (ale ma rotundę, jest z kamienia i z daleka wygląda na starszy). Całość jest dość ponura, tak tu jakoś gotycko... Drzwi uchylone, to zaglądamy a tam... Wszystko poprzestawiane, ławki postawione na sztorc i oparte o ściany, bałagan totalny, o rety... Wtem z wnętrza odzywa się nieco wystraszony głos: "Kto tu jest?..." "Eee... Turyści ale skoro remont to nie przeszkadzamy..." "A to dobrze. Zamknijcie proszę drzwi". Widać dziwna atmosfera udzieliła się także remontującym...

Kościół ewangelicki w Pstrążnej © Skowronek
Jedziemy do końca asfaltu a potem leśną drogą i jesteśmy na granicy. Tutaj wjeżdżamy na szlak rowerowy i podążamy do miejscowości Bely. Tutaj szlak rowerowy zrobił się nieco trudniejszy lecz w końcu dojechalim do parkingu skąd szlakiem dojeżdżamy do Skalnych Grzybów. A za Grzybami jest punkt widokowy na skały. Bardzo ładnie wyglądają.

Granica © Skowronek

Broumovske Steny - szlak rowerowy niebieski © Skowronek

Skalne Grzyby © Skowronek

Punkt widokowy © Skowronek
Dziś zobaczymy tylko niewielki fragment Broumowskich Ścian gdyż szlaki tutaj przeznaczone są bardziej na piesze wędrówki a rowerem można zajrzeć tylko w niektóre miejsca. Ale na pewno wrócim.
Potem podjeżdżamy na górę Hvezda gdzie znajduje się schronisko (dziś niestety odbywa się w nim wesele) i barokowa Kaplica Matki Bożej Śnieżnej (1733r.). Obok kaplicy jest punkt widokowy.

Kaplica Matki Bożej Śnieżnej na górze Hvezda © Skowronek

Punkt widokowy przy kaplicy © Skowronek

Schronisko Hvezda © Skowronek
Następnie częściowo w terenie, częściowo asfaltem zjeżdżamy do Broumova. A z Broumova przez Krinice wracamy w góry. W planach była jeszcze skalna brama lecz szlak do niej wiodący okazał się mega stromy a ja byłam już zmęczona i odpuszczamy. Jedziemy więc szlakiem rowerowym 4001 biegnącym po stoku górskim, jest szuter, trochę kamieni, sporo stromych podjazdów ale ogólnie bardzo fajny. Wyjeżdżamy na Machowskiej Przełęczy. Potem wzdłuż granicy i zjazd do schroniska Pasterka. Stąd już asfaltem przez Karłów do Kudowy na obiad i powrót do kwatery.
Kolejny udany dzień wycieczkowy:)
  
Broumov - rynek © Skowronek

Broumov - klasztor © Skowronek

Szlak rowerowy wiodący na Machovske Sedlo © Skowronek

Szlak wiodący do Pasterki © Skowronek

Widok na Szczeliniec Wielki © Skowronek

Schronisko Pasterka © Skowronek

Twierdza Dobroszow

Piątek, 26 sierpnia 2016 · dodano: 26.08.2016 | Komentarze 5

Dziś dalsza część zwiedzania przygranicznych regionów Czech. Rano podążamy do Nachodu, skąd wiedzie szlak rowerowy do Twierdzy Dobrosov. Szlak ów wspina się stromo do przysiółka America gdzie wchodzi w teren i wyjeżdża się przy schronisku Jiraskova Chata. Powstało w XIX wieku. Budynek jest bardzo ładny, stylowy. Weszliśmy na wieżę widokową, z której roztacza się wspaniały widok. W schronisku można też dostać kilka pieczątek o rozmaitych wzorach. Miejsce jest bardzo przytulne i przyjazne turystom.
Blisko stąd do Twierdzy Dobroszow, systemu umocnień zbudowanego w 1938 r. Dolina Nachodska to brama dla obcych wojsk, toteż wypadałoby ją chronić. Niestety budowy umocnień nie dokończono, nie zostały też użyte podczas wojny.
Pisze, że zwiedzanie tylko z przewodnikiem. Kupujemy zatem bilety, oprócz nas licznie przybywają Czesi, także kupują bilety lecz potem w najlepsze rozsiadają się w knajpie. Zrozumielim, że wejście o pełnych godzinach. Siedlim i my (są ławeczki), pałaszujem kanapki a tu zbliża się południe a przewodnika ani widu. Wreszcie poszłam do kasy i pani rzekła, że możemy sobie zwiedzić sami, nie musim czekać. No i super. W kasie dostać można opis w języku polskim.
Na początek schron bojowy Zeleny. Wielki gmach o licznych poziomach. Miał być wyposażony w potężne działa, zdolne ostrzeliwać obszar w promieniu wielu kilometrów. Wyjątkowe wrażenie robią fragmenty wykute w skale. Wewnątrz jest zimno, wszędzie kapie woda, oj nie chciałoby się tu pełnić służby... Trzeba zejść pod ziemię po 170 stopniach, potem korytarzami przechodzi się do drugiego schronu i 260 stopni prowadzi do schronu Mustek. Ten jest ciepły i przytulny lecz zniszczony bo w 1943 roku Niemcy testowali na nim artylerię. Ostatni schron to Jerab, mieści ekspozycję i mszkają w nim nietoperze, niezadowolone popiskują na nas, toteż cichutko oglądamy bunkier i wychodzimy. Pod górą jest 2 km podziemnych korytarzy, z tego udostępniono turystom 0.5 km.
Zdjęcia tylko z zewnątrz, gdyż chcąc fotografować wnętrza trzeba zapłacić no i mamy kiepski aparat a tam jest ciemno i uznalim, że i tak zdjęcia nie wyjdą za dobre. Ale ciekawscy na pewno zobaczą sobie wnętrza w internecie.
Kolejną atrakcją jest zamek w mieście Nove Mesto Nad Metuji. Jedziemy tam szlakiem rowerowym. Zwiedzamy tylko ogrody i zamek z zewnątrz. Można zwiedzić wnętrza (i warto) lecz brakuje nam czasu. Na rynku urządzamy przerwę, na widok kanapek licznie zlatują wróble, toteż wypada się podzielić. Zwykle w miastach są gołębie a tu wróbelki.
Z Novego Mesta podążamy szlakiem rowerowym do miejscowości Novy Hradek zobaczyć ruiny zamku Frymburk. Można je obejrzeć tylko z zewnątrz, są w kiepskim stanie i brama niestety zamknięta.
Pora wracać już do kraju. Znów wybieramy szlak rowerowy, który długim lecz przyjemnym podjazdem prowadzi do przejścia Czeska Czermna - Brzozowie. Jedziemy jeszcze do Kudowy na obiad i do parku zdrojowego, gdzie kłębi się tłum turystów. Ciekawe, w każdym kurorcie dziki szał a wystarczy kawałeczek w góry wjechać i pusto...
Kolejny dzień super rowerkowania w Czechach.

Jiraskova Chata © Skowronek

Widok z wieży © Skowronek

Na wieży © Skowronek

Schron Zeleny © Skowronek

Schron Mustek uszkodzony w 1943 roku © Skowronek

Schron Mustek © Skowronek

Schron Jerab © Skowronek

Nove Mesto Nad Metuji - zamek © Skowronek

Zamkowy most © Skowronek

Zamkowy dziedziniec © Skowronek

Zamek Frymburk © Skowronek

Szlak rowerowy do granicy © Skowronek

Kudowa - ogród muzyczny © Skowronek

Kurort Kudowa Zdrój © Skowronek

Góry Jastrzębie

Czwartek, 25 sierpnia 2016 · dodano: 25.08.2016 | Komentarze 1

Rankiem podążamy na granicę (chodnikiem wzdłuż ruchliwej drogi nr 8) i tym sposobem jesteśmy w mieście Nachod. Zwiedzamy bunkier, oglądamy rynek i zamek. Ten ostatni bardzo ładny i podobno warto zwiedzić wewnątrz, lecz nas, niestety, goni czas. Na zamku mieszkają niedźwiedzie (para o imionach Dasza i Ludwik) ale siedzą u siebie i ani myślą wyjść na wybieg. Są też muflony, jelenie i daniele, oczywiście na osobnym wybiegu.
Następnie przez Studnice do miasta Ceska Skalice i szlakiem rowerowym do zamku Raciborzyce i Doliny Babuni. Wszystkie te malownicze miejsca związane są z pisarką Bożeną Niemcową. Przyjemnie jechać ścieżką wśród zieleni a w dole płynie rzeka Upa. Częstym widokiem są tutaj śliczne mostki.
Nadal podążamy cyklostradami do miasta Upice, kawałeczek główną drogą i zaczynamy mozolny podjazd przez Markuszowice do wieży widokowej. Jest stromo, oj ciężko jechać. Największe nachylenia są na asfalcie, potem szlak wchodzi w teren i zaczynają się kamienie (zaliczam glebę, pech). Wreszcie polana i do samej wieży już łatwy teren. Z wieży rozpościera się wspaniały widok, wart podjazdowej męczarni.
Trochę gorąco dziś. Pod wieżą urządzamy przerwę na jedzonko, po czym zjeżdżamy do miejscowości Radvanice. Stamtąd fajną drogą rowerową przez las i wyjeżdżamy w miejscowości Chlivice, gdzie oglądamy jeszcze dwa duże bunkry T-19 i T-20. Pora już wracać, bocznymi drogami przez Hronov jedziemy do Kudowy i przez Jerzykowice wracamy do kwatery w Jeleniowie.
Co tu dużo pisać, po Czechach fajnie się jeździ i tyle...

Nachod - bunkier © Skowronek

Nachod - kościół © Skowronek

Nachod - ratusz © Skowronek

Nachod - zamek © Skowronek

Nachod - zamkowa kaplica © Skowronek

Nachod - zamkowy dziedziniec © Skowronek

Ceska Skalice - muzeum Bożeny Niemcowej (dawny Zajazd Pod Białym Lwem) © Skowronek

Zamek w Raciborzycach © Skowronek

W Dolinie Babuni © Skowronek

Babunia © Skowronek


Stary młyn (czynny i do zwiedzania) © Skowronek

Rzeka Upa © Skowronek

Lokalny mostek © Skowronek

Kolejny mostek © Skowronek

Szlak rowerowy nr 4018 (Droga B. Niemcowej) © Skowronek

Wieża widokowa Markuszowicka © Skowronek

Widok z wieży © Skowronek

Na wieży © Skowronek

Widok z wieży II © Skowronek

Bunkier T-19 © Skowronek

Rafał na szlaku © Skowronek

Bunkier T-20 © Skowronek

 
Hronov - rynek © Skowronek

Zamek na Szczytniku

Środa, 24 sierpnia 2016 · dodano: 25.08.2016 | Komentarze 1

Pierwszy dzień rowerkowania w okolicach Kudowy. Noclegi znów trafiły się nam bardzo fajne - agroturystyka Rubin w Jeleniowie. Gospodarz także jeździ na rowerze i to konkretnie, służy radą w sprawie wyboru drogi, pożyczył nam też mapki.
Po rozpakowaniu jedziemy na wycieczkę. Jedziem wpierw asfaltem do Dańczowa a następnie wjeżdżamy w las i szutrowym duktem podjeżdżamy do głównej drogi Kudowa - Karłów. Kawałeczek asfaltem i zjazd na szlak żółty wiodący do Białych Skał. To jedyne skały w okolicy, których jeszcze nie widziałam. Rafał był tu raz i rzecze, iż pamięta, że ów szlak jest całkowicie przejezdny. No i na początku jest. A potem trza po skałach rowerki ponosić:)
Tak więc przeszlim Białe Skały a potem drewnianą kładką jedziemy do Skał Puchacza. Roztacza się z nich wspaniały widok.
Następnie zjeżdżamy leśną drogą do Batorowa i asfaltem dojeżdżamy do Szczytnej. Teraz trzeba podjechać na wierzchołek góry Szczytnik by zobaczyć zamek. Można go obejrzeć tylko z zewnątrz oraz wejść na punkt widokowy.
Do kwatery wracamy bocznymi drogami przez Słoszów i Kulin.

Białe Skałsy © Skowronek

Widok na Szczeliniec Wielki z Białych Skał © Skowronek

Białe Skały II © Skowronek

Białe Skały III © Skowronek

Szlak jakby nieco nieprzejezdny © Skowronek

Skałka © Skowronek

Kładka na zielonym szlaku © Skowronek

Na Skałach Puchacza © Skowronek

Zamek Leśna Skała na Szczytniku © Skowronek

Widok z platformy na Szczytniku © Skowronek

Singiel Czerniawy i wycieczkowe Izery

Sobota, 20 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 4

Rankiem podążamy na granicę, wjeżdżamy na czerwony singiel (Okruh) i z niego na ostatni: czarny Czerniawy. Tutaj przegrany wyścig z dwoma rowerzystami ale i tak zabawa przednia. Choć rzec muszę, że te single po czeskiej stronie są lepiej przygotowane, bardziej zadbane niż u nas.
Po przebyciu Czerniaw zjeżdżamy do miejscowości Nove Mesto Pod Smrekiem a stamtąd podjazd w serce czeskich Izer. Jedziemy długim, asfaltowym podjazdem obok rezerwatu Tisina (skałki) a potem zjazdy i znów podjazdy i tak sobie kręcimy po Izerach aż do miejscowości Jizerka, gdzie są schroniska i mnóstwo rowerzystów. Teraz kierujem się w stronę mostu na Izerze by przejechać do Polski. Do mostu szuterek, potem trza zleźć po kamieniach a potem jest fajny podjazd, trochę kamieni, trochę po równym do schroniska Orle. Przerwa i znów długi podjazd kamienisto - szutrowy Szklarską Drogą do Rozdroża Pod Cichą Równią (niedaleko kopalni "Stanisław"). W lewo i znów szuterek i poszukiwania różowego kwarcu. A właściwie wybieranie bo przy drodze pełno go leży. Większość dnia jeździmy po czystym kwarcu, większe i mniejsze okruchy są wszędzie... Aż się jeden rowerzysta zainteresował czy aby pomocy nie potrzeba bo pewno coś zgubione? Nie, kamyki zbieramy. Acha...
Na koniec trzeba podjechać na Stóg Izerski i zjazd tym podjazdem, cośmy w środę podjeżdżali. Na progach, przy dużej prędkości pofrunąć można, 20% w dół... Hamulce zaczynają dziwnie piszczeć choć staram się ich za mocno nie cisnąć. A może to rower piszczy? Oj rowerku, za starzy na to jesteśmy... 
Wracamy do kwatery i do końca dnia leniuchowanie.

Francouska Cesta II © Skowronek

Francouska Cesta © Skowronek

Smrkova Cesta © Skowronek

Most na Izerze © Skowronek

Rzeka Izera © Skowronek

Kapliczka przy Nowej Drodze Izerskiej © Skowronek

Spojrzenie w dół spod kapliczki © Skowronek

Single Pod Smrekiem (strona czeska)

Czwartek, 18 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pora na single. Na Rychleby raczej nie pojadę ale pomyślałam, że na Singlach Pod Smrekiem powinnam dać sobie radę. Dlatego przyjechalim właśnie do Świeradowa.
Z kwatery do granicy, gdzie ścieżki mają początek, mamy tylko 2 km zatem podążamy tam rowerkami. 
Na razie rowerzystów niewielu, toteż jestem zadowolona, bo najbardziej nie chcę blokować kogoś na ścieżce i się tym stresować. Gdyż nie wszędzie można spokojnie zjechać na bok.
Zaczynamy od najłatwiejszej: niebieskiej Hrebenac, potem wjeżdżam na czerwoną (średnio trudną) o nazwie Obora. Ja tam nie widzę większej różnicy, obie są łatwe, przyjemne i jazda nimi to wielka frajda. Ścieżka wije się między drzewami, są mostki, kładki, nie tylko zjazdy ale też liczne podjazdy, co bardzo mi się podoba. Czarnych, oznaczonych jako trudne, trochę się obawiałam, gdyż słabo jeżdżę w terenie ale niepotrzebnie. Wszystkie są tak zaprojektowane, że nigdzie koła mi nie uciekają, zakręty nawet ostre są spokojnie do podjechania, kamienie do zjechania, na ostrzejszych zakrętach na drewnianych kładkach rzucono antypoślizgowe maty. I te widoki po drodze, jazda pośród malowniczych lasów raz słonecznych i zielonych, raz suchych i mrocznych, przejazdy przez mostki, jazda skrajem stoku, między drzewami, pośród skał... 
Po 19 km zataczamy koło i wracamy do granicy i jedziem pozostałe: 5 czerwonych i dwie czarne. Na pierwszym czerwonym nieco niemiła sytuacja bo trzech gości na fullach próbuje wpychać się na przełaj przed nami (zobaczyli kobietę i uznali widać, że ich zablokuje) lecz depnęlim ostro i tyle nas widzieli. Dobrze, że akurat była seria podjazdów i wymiękli.
Postój urządzilim przy schronisku Hubertka, gdzie jest mnóstwo rowerzystów, Większość na fullach. Na takich na pewno lepiej się jeździ ale i na naszych można poszaleć. Aż się Rafał dziwi, jakim cudem jestem tuż za nim. To po prostu radość dodaje skrzydeł. Radość i świetna zabawa. Zdjęć mało bo żal się zatrzymywać.
Warto, naprawdę warto tam jechać, każdy rowerzysta będzie zachwycony.

Początek zabawy © Skowronek

Czerniawski Las © Skowronek

Leśny singiel © Skowronek

I kolejny fragment ścieżki © Skowronek

Fragment podjazdu na czerwonym © Skowronek

Kładka © Skowronek

Kolejna kładka © Skowronek


Rafał na ścieżce © Skowronek

Na czarnym (Hejnicky Hreben) © Skowronek

Hejnicky - przejazd między skałami © Skowronek

Hubertka © Skowronek

W Izery na rowery (u nas)

Środa, 17 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pora pokręcić po Górach Izerskich.
Na początek dnia fundujemy sobie asfaltowy podjazd na Stóg Izerski z Czerniawy szlakiem zielonym. Od początku jest ostro, nachylenie dochodzi do 20%, dwa razy prowadzę ale na wypłaszczeniu i tak jest kilkanaście procent i ruszyć na powrót nie idzie. Za trzecią czy czwartą próbą jadę, hura! No dobra, więcej nie zsiadam bo potem wstyd jak ruszyć nie mogę. W rowerze wszystko trzeszczy, zupełnie jakby za chwilę pęknąć miały wszystkie linki i sprężyny. Oj, rowerku, chyba byliśmy młodsi, gdy jechaliśmy tu ostatnio... Ech, gdzie te czasy, że się takowe podjazdy z uśmiechem na raz podjeżdżało... Po pewnym czasie wdrapujemy się na mega stromy zakręt a tam białym sprayem ktoś napisał "KONIEC 20%" Ufff, teraz to już sobie spokojnie wjedziem. Dodam tylko, że podjazd od Czerniawy ma 5.7 km i średnie nachylenie 10.7%, przewyższenie 558 m, max nachylenie na km 18% a na 100 m 20.4%. Dopiero po powrocie przeczytałam, że podjazd ów nosi poetycką nazwę "Katorga". Na pewno nie jest aż tak dramatycznie, tylko przeszkadzają progi, nie wiem jak to nazwać, asfalt jest pocięty progami około 10 cm wysokości i kilkadziesiąt cm szerokości, pomiędzy którymi nie ma asfaltu tylko jest wymyty grunt, kamienie i trawa. Wybijają z rytmu podczas podjazdu i niebezpiecznie po tym zjeżdżać, o czym przekonam się w sobotę, gdy trza będzie z tego zeskakiwać, brrr...
No dobrze, gdy się ten zakręt pokona to dalej jest już ok, można spokojnie podjeżdżać i tak oto dojechalim pod schronisko, pora odsapnąć. 
Ze Stogu Izerskiego jedziemy Drogą Telefoniczną do dawnej osady leśnej Drwale na Polanie Izerskiej. W tym miejscu spotykamy dwóch rowerzystów z Kielc, którzy zgubili drogę. Marcin z synem Michałem (13 lat), obaj na dobrych fullach. Chcieli pojeździć singlami a wylądowali w sercu Gór Izerskich. Mają tylko małą mapkę singli... Proponujemy by jechali z nami na wycieczkę, objedziemy Izery i wrócimy do Świeradowa gdzie zostawili samochód. I tak oto w czwórkę podążamy do Chatki Górzystów, następnie wzdłuż Izery do schroniska Orle. A potem zjazd do Jakuszyc i podjazd do kopalni kwarcu "Stanisław". Jedziem na skraj wyrobiska gdzie ja i Michał wynajdujemy sobie po ładnym kawałku czystego kwarcu (przyda się do domu jako odpromiennik) a potem podjeżdżamy szlakiem czerwonym pieszym Wysoką Kopę - najwyższy szczyt Gór Izerskich (szlak omija sam wierzchołek). Na Rozdrożu Pod Kopą skręcamy na szlak żółty, którym mamy zjechać do skrzyżowania szlaków, które niestety przegapiam i musimy wracać pod górę około 2 km...
Wreszcie jest właściwy zakręt i kawałek zjazdu Średnią Drogą. A potem znów podjazd asfaltem na stoki Stogu Izerskiego. Nasi znajomi są już zmęczeni a okazuje się, że jeszcze dziś wracają do Kielc, zastanawiamy się czy aby nieco nie przegięliśmy. Michał radzi sobie bardzo ładnie, ani razu nie marudził, mimo wielu podjazdów. Zjeździliśmy dziś kawał terenu, niemal całą długość masywu po stronie polskiej.
Nie chcemy zjeżdżać do samego Świeradowa bo to wiązałoby się z utratą wysokości i ponownym podjeżdżaniem, szczęściem miły, lokalny rowerzysta informuje nas jak od razu wyjechać na parkingu przy singlach. Jadąc według jego wskazówek wjeżdżamy dokładnie tam, gdzie trzeba:) Jedziemy jeszcze razem na obiad (blisko parkingu jest restauracja) i żegnamy towarzyszy naszej dzisiejszej wycieczki. Mam nadzieję, że miło zapamiętają Izery, wszak odwiedziliśmy dziś wszystkie najbardziej klimatyczne miejsca tych gór... 
Góry Izerskie to prawdziwy raj dla rowerzystów (a zimą dla narciarzy biegowych). Liczne drogi asfaltowe i szutrowe zapewniają łatwość poruszania się, są dobrze utrzymane i nie zmasakrowane wycinkami jak w Beskidach. Przy dobrej pogodzie (niestety nie dziś) ładnie widać Karkonosze. I ten klimat... Rowerzystów tam mnóstwo i trudno się temu dziwić, każdy korzysta.

Podjazd na Stóg Izerski © Skowronek

Polana Izerska © Skowronek

Na szlaku do Chatki Górzystów © Skowronek

Jedziemy © Skowronek

Wnętrze Chatki Górzystów © Skowronek

Chwila odpoczynku przy Chatce Górzystów © Skowronek

Rzeka Izera © Skowronek

Schronisko Orle © Skowronek

Rozdroże Pod Cichą Równią © Skowronek

Kopalnia kwarcu "Stanisław" © Skowronek

Z Michałem na tle wyrobiska © Skowronek

Widok ze szlaku czerwonego © Skowronek

Podjazd na Wysoką Kopę © Skowronek

Zjazd do Rozdroża Pod Kopą © Skowronek

Świeradów i singiel Zajęcznik

Wtorek, 16 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pierwszy dzień pobytu w Górach Izerskich. Noclegi mamy w sympatycznym miejscu o nazwie "Stara Kuźnia" tuż przy drodze do granicy. Warte polecenia, pozytywne miejsce. No i jest zadbany kot i duży, sympatyczny pies, co śpią w domu gospodarzy a to już daje im u mnie duuuużego plusa. Prowadzą też restaurację w budynku obok, więc nie trzeba daleko poszukiwać, zwłaszcza, że jedzenie jest smaczne.
Od nas to długo się tu jedzie, toteż czasu za wiele na wycieczkę nie ma. Jedziemy do Świeradowa (solidnym podjazdem boczną drogą przez Czerniawy Zdrój) w poszukiwaniu informacji, lecz niestety takowej tu nie ma. Dobrze, że gospodarze "Kuźni" przygotowali mapki i informatory dla gości, więc mamy dzięki temu mapkę singli i plan Świeradowa. Jeśli ktoś z Was chciałby tu przybyć to polecam informację turystyczną w Szklarskiej Porębie, gdzie dostaliśmy parę lat temu super mapę: "Rowerowa Kraina. Karkonosze i Góry Izerskie", z zaznaczonymi wszystkimi szlakami i ścieżkami po polskiej i czeskiej stronie. Z tej właśnie mapy korzystamy przez cały wyjazd.
Po objechaniu Świeradowa podjeżdżamy do dolnej stacji kolejki gondolowej na Stóg Izerski i wjeżdżamy na singiel Zajęcznik (czerwony, średnio trudny, według oznaczeń). Ma niecałe 15 km i jedzie się nim bardzo przyjemnie, podoba nam się. Jest już późno i nie ma innych rowerzystów. Fundujemy sobie dwa przejazdy Zajęcznikiem i wracamy do kwatery na kolację.

Kładka © Skowronek

Singiel Zajęcznik © Skowronek

Na trasie © Skowronek

Rafał na kładce © Skowronek

• DST 45.00km
• Teren 43.54km
• Czas 02:39
• V_AVG 16.98km/h
• V_MAX 60.00km/h
• Podjazdy 960m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dzień 3. Zlate Hory

Poniedziałek, 1 sierpnia 2016 · dodano: 10.08.2016 | Komentarze 0

Wpis będzie niebawem:)

• DST 67.90km
• Czas 04:32
• V_AVG 14.98km/h
• V_MAX 70.00km/h
• Podjazdy 1800m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dzień 2. Dlouhe Strane

Niedziela, 31 lipca 2016 · dodano: 10.08.2016 | Komentarze 0