Čertova Hora i wieża Štěpanká

Sobota, 19 sierpnia 2017 · dodano: 20.08.2017 | Komentarze 1

W nocy padało i dziś dla odmiany zimno i pogoda niepewna. Lecz mimo to jedziemy. Auto zostaje na granicy, my zaś zjeżdżamy do Harrachova. Trochę kluczenia i znajdujemy podjazd do pierwszego punktu dzisiejszego dnia: jest nim Čertova Hora. Częściowo jest to szuter, częściowo asfalt. Na wierzchołku ludzi tłum, gdyż jest wyciąg. 
Dojeżdżamy i zaczyna padać. Przeczekaliśmy pod daszkiem kiosku i zjeżdżamy do miejscowości Rokytnice Nad Jizerou. Zimnooo... Za lekko się ubraliśmy.
Na szczęście pogoda zaczyna się poprawiać, można jechać dalej.
Teraz czeka mozolny podjazd na grzbiet. Kierujemy się na górę Hvězda, gdzie wznosi się wieża Štěpanká (XIX w.), drugi punkt dzisiejszego dnia. Trochę kluczymy lecz w końcu dojeżdżamy. Pod wieżą jarmark, są panie w strojach z epoki, są muszkieterowie, kramy z rękodziełem, jest nawet Duch Gór we własnej osobie:)  
Sama wieża jest malutka i nieco ciasna, na samej górze ledwo mieści się kilka osób. 
Zjeżdżamy do asfaltu i kawałek jedziemy główną drogą. Potem znowu na boczne. Są spokojne lecz zwykle dość męczące ze względu na stromizny. Oj, kiepsko z siłami...
Wracamy do Harrachova i czerwonym szlakiem pieszym (fajny, równy leśny szuter) wracamy na granicę, zapakować się do auta i powrót do Szklarskiej Poręby.

Wierzchołek Czarciej Góry © Skowronek

Widok ze stoków Czarciej Góry © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Bunkier przy szlaku © Skowronek

Rzeka Izera © Skowronek

Widok z wieży © Skowronek

Wieża Štěpanká © Skowronek

Wierzchołek góry Hvězda © Skowronek

Čertova Hora © Skowronek

Czeski Raj

Piątek, 18 sierpnia 2017 · dodano: 19.08.2017 | Komentarze 5

Dziś będzie dużo zwiedzania, jedziemy bowiem do Czeskiego Raju:)
Samochód zostaje w mieście Turnov, na przedmieściu jest wielki i do tego darmowy parking. Trasy dokładnie nie opiszę, gdyż była kombinowana. Czyli może tu a może tam... Korzystaliśmy ze szlaków pieszych i rowerowych, udało się znaleźć parę pięknych ścieżek. Zainteresowanym mogę przesłać ślad. 
Na początek odwiedzamy punkt widokowy Hlavatice. Widać cały Turnov i okoliczne góry. Zjeżdżamy stamtąd czerwonym szlakiem pieszym, jest fajny, po lewej mamy już pierwsze, potężne skały. 
Potem podjeżdżamy do zamku Valdstein, wiedzie doń piękny, gotycki most. Za chwilę mamy szczęście znaleźć punkt widokowy i podziwiać wspaniałe, skalne baszty - to Hruboskalskie Skalne Miasto.
Podjechaliśmy też do zamku Hruba Skala lecz nie zwiedzamy. Zwiedzamy za to zamek Trosky. Przepiękny, wręcz nierealny.
Do Prachovskich Skał nie można wejść z rowerem lecz Rafał znalazł ścieżkę biegnącą u ich podnóża gdzie też mamy cudne widoki.
W bidonach już pusto zatem jedziemy o miasteczka Mladejov, gdzie na szczęście jest sklep. Jest także zamek lecz na prywatnym terenie. Kolejny zamek znajdziemy w miasteczku Sobotka. Ciekawy, okrągły pałacyk. Na zwiedzanie trzeba czekać ponad pół godziny. Nie mamy tyle czasu więc rezygnujemy.
Z Sobotki kawałek asfaltem a potem na szlak pieszy (chyba zielony), który wąską ścieżką pomiędzy skałami prowadzi do zamku Kost. Kolejka ogromna toteż nawet nie podjeżdżamy do bramy tylko jedziemy dalej. Gorąco dziś bardzo i coraz ciężej mi się jedzie. Wszędzie też tłum turystów.
Dalej podążamy szlakiem rowerowym, gdzie mam pecha i zaliczam konkretną glebę, która do reszty zepsuła mi humor. Jedziemy już tylko do zamku Valecov ale i tu zwiedzanie utrudnione toteż rezygnujemy i asfaltowo (bocznymi drogami) wracamy do Turnova i do auta. By dokładnie zwiedzić Czeski Raj trzeba mieć kilka dni. Do tego część jest dostępna tylko na piechotę. Na pewno nie ma problemu z dojazdem do atrakcji, gdyż wszędzie są duże parkingi. Z pewnością jeszcze tu wrócimy.

Widok na Turnov © Skowronek

Punkt widokowy Hlavatice © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Gotycki most wiodący do zamku Valdstein © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Na szlaku © Skowronek

Hruboskalsko (to są chyba Smocze Skały) © Skowronek

Punkt widokowy © Skowronek

Hruboskalsko © Skowronek

Hruba Skala © Skowronek

Zamek Trosky - wieża Panna © Skowronek

Widok z zamku Trosky © Skowronek

Zamek Trosky - wieża Baba © Skowronek

Prachowskie Skały © Skowronek

Ścieżka u podnóża Prachowskich Skał © Skowronek

Sobotka - pałac Humprecht © Skowronek

Szlak wiodący do zamku Kost © Skowronek

Zamek Kost © Skowronek

Zamek Valecov © Skowronek

Praca

Sobota, 5 sierpnia 2017 · dodano: 05.08.2017 | Komentarze 0

Wreszcie, po paru miesiącach, zebrałam się by jechać do pracy rowerem. Zaległe wpisy postaram się uzupełnić...

Tam gdzie Liswarta spotyka Wartę

Środa, 2 sierpnia 2017 · dodano: 02.08.2017 | Komentarze 0

Strażnica Przewodziszowice

Niedziela, 30 lipca 2017 · dodano: 30.07.2017 | Komentarze 0

• DST 56.24km
• Teren 40.00km
• Czas 02:38
• V_AVG 21.36km/h
• V_MAX 50.00km/h
• Podjazdy 391m
• Sprzęt Cube
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Jurassic Piach

Sobota, 29 lipca 2017 · dodano: 30.07.2017 | Komentarze 2

Wycieczka w większym gronie. Pożarówką o Sokolich Gór, następnie naszym ulubionym ostatnio wariantem do Krasawy.  potem Suliszowice, Zaborze i terenowy super podjazd szlakiem czarnym pieszym do wieży w Choroniu. Następnie przez Dębowiec, obok cmentarza i w terenie do drogi na Biskupice. Powrót znowu pożarówką.

W Sokolich Górach © Skowronek

Ścieżka do Krasawy © Skowronek

Choroń © Skowronek

• DST 64.96km
• Teren 55.00km
• Czas 03:18
• V_AVG 19.68km/h
• V_MAX 38.90km/h
• Podjazdy 497m
• Sprzęt Cube
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Jurajskie Dróżki

Wtorek, 25 lipca 2017 · dodano: 30.07.2017 | Komentarze 0

Szosing z dziewczynami z Cycling Jura

Środa, 19 lipca 2017 · dodano: 30.07.2017 | Komentarze 0

• DST 84.11km
• Teren 25.00km
• Czas 04:18
• V_AVG 19.56km/h
• V_MAX 41.90km/h
• Sprzęt Cube
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Arboretum i Muzeum Kolei Wąskotorowej

Niedziela, 9 lipca 2017 · dodano: 11.07.2017 | Komentarze 0

• DST 80.14km
• Teren 43.00km
• Czas 04:23
• V_AVG 18.28km/h
• V_MAX 45.80km/h
• Podjazdy 478m
• Sprzęt Cube
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Okolice Kopalni Bełchatów

Niedziela, 18 czerwca 2017 · dodano: 18.06.2017 | Komentarze 5

Wycieczka przekładana ze sto razy... Ale wreszcie udało się - pogoda jest, jedziemy do Kleszczowa. Sami, bo innych chętnych nie było...
Kleszczów metropolia bogata, parkingów (darmowych) do wyboru, do koloru... A ścieżek rowerowych w okolicy... Ze trzy razy tyle, co w Cze-wie... 
Startujemy z parkinu pod kościołem i od razu na pierwszy punkt widokowy. Na razie jest lekka mgiełka lecz na koniec wycieczki planujemy drugi punkt widokowy, na pewno widoczność będzie lepsza.
Następnie jedziemy na Górę Kamieńsk. Na wierzchołek wiedzie podjazd długości ponad 3 km i nachyleniu konkretnym, można się zmęczyć. Ale na razie podjeżdża się całkiem przyjemnie. Z góry zjeżdża tabun kolarzy i nawet ślą pozdrowienia. 
Rafał zapowiedział, że podjedziemy dwukrotnie, wspominał też coś o zjeździe torem do DH (co, prawdę mówiąc, jeży mi włos na głowie).
Ale na razie nie ma się co martwić torem bo na wierzchołku wpakowaliśmy się w składowisko gipsu. Wygląda groźnie ale jest dość ubity i można spokojnie jechać.
Dojeżdżamy do krzyża, obok rozpoczyna się szutrowa droga, którą można bardzo fajnie zjechać. Prowadzi z powrotem do asfaltu, wyjeżdża się mniej więcej w połowie i trzeba znów wpakować się na górę, tym razem tylko kawałek asfaltem a reszta w terenie. Dojeżdżamy do stoku a tam (ku mej uldze) ogrodzenie zamyka dostęp do toru DH. Rafał gotów jest przerzucać przezeń rowery ale porządnicka reszta (my tacy grzeczni, nie godzi się...) trwa przy zjeździe szlakiem. Zresztą jeszcze by się od siatki rama porysowała czy coś...
Zjazd szlakiem też nie był taki znowu cukierkowy, bo pełno luźnego materiału skalnego oraz wymyte tu i ówdzie dziury zapewniły wysoki poziom wytrzęsienia. A i piach się nierzadko trafił.
Wyjeżdżamy przy dolnej stacji kolejki. Jest tam sporo ławeczek, można urządzić przerwę na posiłek.
Po przerwie podążamy na szlak czerwony rowerowy. Na mapie wygląda jakby leciał asfaltem ale prędko okazało się (ku naszej radości), że poprowadzono go bitą drogą wzdłuż Widawki (na tym odcinku uregulowanej) początkowo lasem, później polami. Wyjeżdżamy przy zbiorniku Wawrzkowizna. Następnie jedziemy wzdłuż owego zbiornika do szlaku niebieskiego rowerowego, który ma nas doprowadzić do schronów z 1939 r.  Tylko na mapie szlak biegnie inaczej niż w rzeczywistości, jedziemy super drogą rowerową wzdłuż ruchliwej trasy. Rowerzystów mnóstwo.
W pewnej chwili zatrzymujemy się by pomyśleć nad trasą. Panowie patrzą na mapy a ja... Wydaje mi się, że słyszę ciche miauczenie. Myślę, że pewno mam omamy, szalona kociara ze mnie, wszędzie słyszę koty... Ale po chwili i chłopcy podnoszą głowy. Coś rzeczywiście gdzieś miauczy. Dźwięk dochodzi z wysokiej trawy przy drodze, za chwilę jest i właściciel głosiku - malutki kotek, na oko 5 - 6 tygodni. Ani go w tej trawie nie widać... Podnoszę burego malca, jest ufny, tuli się. Mina Rafała mówi wszystko: "No i po wycieczce...".
Jak on się tu znalazł? Ściana lasu, droga rowerowa, pas trawy i mega ruchliwa trasa... Po drugiej stronie trasy jest kilka domów. Wzięłam kotka i poszłam popytać. Jedna pani mówi, że to nie jej i w domu obok też nie mają kotów ale w tamtym chyba mają. No to idę do tamtego, dzwonię... Wychodzi pani, kotek na jej widok się wyraźnie ożywił. Ale nic, zobaczymy, co powie... Najwyżej poproszę o przechowanie kotka przez godzinę, dwie, kasę zostawię i popędzę po auto... "Ależ tak, to nasz kotek, od naszej kotki, gdzie był???" Mówię, że po drugiej stronie, to się za głowę złapała. Może poszedł za matką? Nie wiem ale jakim cudem pokonał tę ruchliwą trasę pozostanie dla mnie tajemnicą, bo przyznam, że mnie ciężko było przejść na drugą stronę... Mam nadzieję, że najadł się strachu i więcej tam nie pójdzie...
Kotek uratowany, można jechać dalej. Skręcamy na koński szlak, miejscami przypomina wielką piaskownicę i prowadzi nas do pałacu w Słupi. Niestety, miejsce okazuje się bardzo nieprzyjazne. Zakaz robienia zdjęć a na teren parku roweru nawet wprowadzić nie wolno, trzeba zostawiać przed bramą. Wobec tego niech spadają. Planowaliśmy zjeść tam obiad ale wobec takiego podejścia do turysty dziękujemy.
Z Słupi próbujemy jechać terenem ale droga przechodzi przez prywatny teren, tabliczki straszą psami (no nie, następni...) i zawracamy na asfalt.
Potem trochę lasami, trochę asfaltem, obok zalanego składowiska popiołów, wracamy do Kleszczowa na drugi punkt widokowy. Stąd panorama jest dużo ładniejsza. 
No i koniec zwiedzania, pora pakować się i wracać do domów... Na miłej wycieczce czas prędko płynie... A tak fajnie było. 
Okolice piękne, bardzo malownicze i tak sobie człek jedzie i rozmyśla jak to fajne tak sobie po prostu jechać pośród tych kolorowych pól i lasów. Mam nadzieję, że wszystko pozwoli wkrótce znów przybyć w łódzkie:)

Na pierwszym punkcie widokowym © Skowronek

Punkt widokowy © Skowronek

Gigantyczna kopara © Skowronek

Wyrobisko © Skowronek

Składowisko gipsu © Skowronek

Składowisko gipsu (autor: Mariusz) © Skowronek

Drugi podjazd na Górę Kamieńsk © Skowronek

Wyciąg (autor: Mariusz) © Skowronek

Na zjeździe © Skowronek

Na czerwonym szlaku rowerowym © Skowronek

Widawka © Skowronek

Droga rowerowa (gdzie niebawem znajdziemy kotka) © Skowronek

Szlak konny © Skowronek

I który zjazd z ronda wybrać? © Skowronek

Przykład okolicznej DDR © Skowronek

Ekipa (autor: Mariusz) © Skowronek

Wyrobisko II © Skowronek