Twierdza Dobroszow

Piątek, 26 sierpnia 2016 · dodano: 26.08.2016 | Komentarze 5

Dziś dalsza część zwiedzania przygranicznych regionów Czech. Rano podążamy do Nachodu, skąd wiedzie szlak rowerowy do Twierdzy Dobrosov. Szlak ów wspina się stromo do przysiółka America gdzie wchodzi w teren i wyjeżdża się przy schronisku Jiraskova Chata. Powstało w XIX wieku. Budynek jest bardzo ładny, stylowy. Weszliśmy na wieżę widokową, z której roztacza się wspaniały widok. W schronisku można też dostać kilka pieczątek o rozmaitych wzorach. Miejsce jest bardzo przytulne i przyjazne turystom.
Blisko stąd do Twierdzy Dobroszow, systemu umocnień zbudowanego w 1938 r. Dolina Nachodska to brama dla obcych wojsk, toteż wypadałoby ją chronić. Niestety budowy umocnień nie dokończono, nie zostały też użyte podczas wojny.
Pisze, że zwiedzanie tylko z przewodnikiem. Kupujemy zatem bilety, oprócz nas licznie przybywają Czesi, także kupują bilety lecz potem w najlepsze rozsiadają się w knajpie. Zrozumielim, że wejście o pełnych godzinach. Siedlim i my (są ławeczki), pałaszujem kanapki a tu zbliża się południe a przewodnika ani widu. Wreszcie poszłam do kasy i pani rzekła, że możemy sobie zwiedzić sami, nie musim czekać. No i super. W kasie dostać można opis w języku polskim.
Na początek schron bojowy Zeleny. Wielki gmach o licznych poziomach. Miał być wyposażony w potężne działa, zdolne ostrzeliwać obszar w promieniu wielu kilometrów. Wyjątkowe wrażenie robią fragmenty wykute w skale. Wewnątrz jest zimno, wszędzie kapie woda, oj nie chciałoby się tu pełnić służby... Trzeba zejść pod ziemię po 170 stopniach, potem korytarzami przechodzi się do drugiego schronu i 260 stopni prowadzi do schronu Mustek. Ten jest ciepły i przytulny lecz zniszczony bo w 1943 roku Niemcy testowali na nim artylerię. Ostatni schron to Jerab, mieści ekspozycję i mszkają w nim nietoperze, niezadowolone popiskują na nas, toteż cichutko oglądamy bunkier i wychodzimy. Pod górą jest 2 km podziemnych korytarzy, z tego udostępniono turystom 0.5 km.
Zdjęcia tylko z zewnątrz, gdyż chcąc fotografować wnętrza trzeba zapłacić no i mamy kiepski aparat a tam jest ciemno i uznalim, że i tak zdjęcia nie wyjdą za dobre. Ale ciekawscy na pewno zobaczą sobie wnętrza w internecie.
Kolejną atrakcją jest zamek w mieście Nove Mesto Nad Metuji. Jedziemy tam szlakiem rowerowym. Zwiedzamy tylko ogrody i zamek z zewnątrz. Można zwiedzić wnętrza (i warto) lecz brakuje nam czasu. Na rynku urządzamy przerwę, na widok kanapek licznie zlatują wróble, toteż wypada się podzielić. Zwykle w miastach są gołębie a tu wróbelki.
Z Novego Mesta podążamy szlakiem rowerowym do miejscowości Novy Hradek zobaczyć ruiny zamku Frymburk. Można je obejrzeć tylko z zewnątrz, są w kiepskim stanie i brama niestety zamknięta.
Pora wracać już do kraju. Znów wybieramy szlak rowerowy, który długim lecz przyjemnym podjazdem prowadzi do przejścia Czeska Czermna - Brzozowie. Jedziemy jeszcze do Kudowy na obiad i do parku zdrojowego, gdzie kłębi się tłum turystów. Ciekawe, w każdym kurorcie dziki szał a wystarczy kawałeczek w góry wjechać i pusto...
Kolejny dzień super rowerkowania w Czechach.

Jiraskova Chata © Skowronek

Widok z wieży © Skowronek

Na wieży © Skowronek

Schron Zeleny © Skowronek

Schron Mustek uszkodzony w 1943 roku © Skowronek

Schron Mustek © Skowronek

Schron Jerab © Skowronek

Nove Mesto Nad Metuji - zamek © Skowronek

Zamkowy most © Skowronek

Zamkowy dziedziniec © Skowronek

Zamek Frymburk © Skowronek

Szlak rowerowy do granicy © Skowronek

Kudowa - ogród muzyczny © Skowronek

Kurort Kudowa Zdrój © Skowronek

Góry Jastrzębie

Czwartek, 25 sierpnia 2016 · dodano: 25.08.2016 | Komentarze 1

Rankiem podążamy na granicę (chodnikiem wzdłuż ruchliwej drogi nr 8) i tym sposobem jesteśmy w mieście Nachod. Zwiedzamy bunkier, oglądamy rynek i zamek. Ten ostatni bardzo ładny i podobno warto zwiedzić wewnątrz, lecz nas, niestety, goni czas. Na zamku mieszkają niedźwiedzie (para o imionach Dasza i Ludwik) ale siedzą u siebie i ani myślą wyjść na wybieg. Są też muflony, jelenie i daniele, oczywiście na osobnym wybiegu.
Następnie przez Studnice do miasta Ceska Skalice i szlakiem rowerowym do zamku Raciborzyce i Doliny Babuni. Wszystkie te malownicze miejsca związane są z pisarką Bożeną Niemcową. Przyjemnie jechać ścieżką wśród zieleni a w dole płynie rzeka Upa. Częstym widokiem są tutaj śliczne mostki.
Nadal podążamy cyklostradami do miasta Upice, kawałeczek główną drogą i zaczynamy mozolny podjazd przez Markuszowice do wieży widokowej. Jest stromo, oj ciężko jechać. Największe nachylenia są na asfalcie, potem szlak wchodzi w teren i zaczynają się kamienie (zaliczam glebę, pech). Wreszcie polana i do samej wieży już łatwy teren. Z wieży rozpościera się wspaniały widok, wart podjazdowej męczarni.
Trochę gorąco dziś. Pod wieżą urządzamy przerwę na jedzonko, po czym zjeżdżamy do miejscowości Radvanice. Stamtąd fajną drogą rowerową przez las i wyjeżdżamy w miejscowości Chlivice, gdzie oglądamy jeszcze dwa duże bunkry T-19 i T-20. Pora już wracać, bocznymi drogami przez Hronov jedziemy do Kudowy i przez Jerzykowice wracamy do kwatery w Jeleniowie.
Co tu dużo pisać, po Czechach fajnie się jeździ i tyle...

Nachod - bunkier © Skowronek

Nachod - kościół © Skowronek

Nachod - ratusz © Skowronek

Nachod - zamek © Skowronek

Nachod - zamkowa kaplica © Skowronek

Nachod - zamkowy dziedziniec © Skowronek

Ceska Skalice - muzeum Bożeny Niemcowej (dawny Zajazd Pod Białym Lwem) © Skowronek

Zamek w Raciborzycach © Skowronek

W Dolinie Babuni © Skowronek

Babunia © Skowronek


Stary młyn (czynny i do zwiedzania) © Skowronek

Rzeka Upa © Skowronek

Lokalny mostek © Skowronek

Kolejny mostek © Skowronek

Szlak rowerowy nr 4018 (Droga B. Niemcowej) © Skowronek

Wieża widokowa Markuszowicka © Skowronek

Widok z wieży © Skowronek

Na wieży © Skowronek

Widok z wieży II © Skowronek

Bunkier T-19 © Skowronek

Rafał na szlaku © Skowronek

Bunkier T-20 © Skowronek

 
Hronov - rynek © Skowronek

Singiel Czerniawy i wycieczkowe Izery

Sobota, 20 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 4

Rankiem podążamy na granicę, wjeżdżamy na czerwony singiel (Okruh) i z niego na ostatni: czarny Czerniawy. Tutaj przegrany wyścig z dwoma rowerzystami ale i tak zabawa przednia. Choć rzec muszę, że te single po czeskiej stronie są lepiej przygotowane, bardziej zadbane niż u nas.
Po przebyciu Czerniaw zjeżdżamy do miejscowości Nove Mesto Pod Smrekiem a stamtąd podjazd w serce czeskich Izer. Jedziemy długim, asfaltowym podjazdem obok rezerwatu Tisina (skałki) a potem zjazdy i znów podjazdy i tak sobie kręcimy po Izerach aż do miejscowości Jizerka, gdzie są schroniska i mnóstwo rowerzystów. Teraz kierujem się w stronę mostu na Izerze by przejechać do Polski. Do mostu szuterek, potem trza zleźć po kamieniach a potem jest fajny podjazd, trochę kamieni, trochę po równym do schroniska Orle. Przerwa i znów długi podjazd kamienisto - szutrowy Szklarską Drogą do Rozdroża Pod Cichą Równią (niedaleko kopalni "Stanisław"). W lewo i znów szuterek i poszukiwania różowego kwarcu. A właściwie wybieranie bo przy drodze pełno go leży. Większość dnia jeździmy po czystym kwarcu, większe i mniejsze okruchy są wszędzie... Aż się jeden rowerzysta zainteresował czy aby pomocy nie potrzeba bo pewno coś zgubione? Nie, kamyki zbieramy. Acha...
Na koniec trzeba podjechać na Stóg Izerski i zjazd tym podjazdem, cośmy w środę podjeżdżali. Na progach, przy dużej prędkości pofrunąć można, 20% w dół... Hamulce zaczynają dziwnie piszczeć choć staram się ich za mocno nie cisnąć. A może to rower piszczy? Oj rowerku, za starzy na to jesteśmy... 
Wracamy do kwatery i do końca dnia leniuchowanie.

Francouska Cesta II © Skowronek

Francouska Cesta © Skowronek

Smrkova Cesta © Skowronek

Most na Izerze © Skowronek

Rzeka Izera © Skowronek

Kapliczka przy Nowej Drodze Izerskiej © Skowronek

Spojrzenie w dół spod kapliczki © Skowronek

Single Pod Smrekiem (strona czeska)

Czwartek, 18 sierpnia 2016 · dodano: 20.08.2016 | Komentarze 0

Pora na single. Na Rychleby raczej nie pojadę ale pomyślałam, że na Singlach Pod Smrekiem powinnam dać sobie radę. Dlatego przyjechalim właśnie do Świeradowa.
Z kwatery do granicy, gdzie ścieżki mają początek, mamy tylko 2 km zatem podążamy tam rowerkami. 
Na razie rowerzystów niewielu, toteż jestem zadowolona, bo najbardziej nie chcę blokować kogoś na ścieżce i się tym stresować. Gdyż nie wszędzie można spokojnie zjechać na bok.
Zaczynamy od najłatwiejszej: niebieskiej Hrebenac, potem wjeżdżam na czerwoną (średnio trudną) o nazwie Obora. Ja tam nie widzę większej różnicy, obie są łatwe, przyjemne i jazda nimi to wielka frajda. Ścieżka wije się między drzewami, są mostki, kładki, nie tylko zjazdy ale też liczne podjazdy, co bardzo mi się podoba. Czarnych, oznaczonych jako trudne, trochę się obawiałam, gdyż słabo jeżdżę w terenie ale niepotrzebnie. Wszystkie są tak zaprojektowane, że nigdzie koła mi nie uciekają, zakręty nawet ostre są spokojnie do podjechania, kamienie do zjechania, na ostrzejszych zakrętach na drewnianych kładkach rzucono antypoślizgowe maty. I te widoki po drodze, jazda pośród malowniczych lasów raz słonecznych i zielonych, raz suchych i mrocznych, przejazdy przez mostki, jazda skrajem stoku, między drzewami, pośród skał... 
Po 19 km zataczamy koło i wracamy do granicy i jedziem pozostałe: 5 czerwonych i dwie czarne. Na pierwszym czerwonym nieco niemiła sytuacja bo trzech gości na fullach próbuje wpychać się na przełaj przed nami (zobaczyli kobietę i uznali widać, że ich zablokuje) lecz depnęlim ostro i tyle nas widzieli. Dobrze, że akurat była seria podjazdów i wymiękli.
Postój urządzilim przy schronisku Hubertka, gdzie jest mnóstwo rowerzystów, Większość na fullach. Na takich na pewno lepiej się jeździ ale i na naszych można poszaleć. Aż się Rafał dziwi, jakim cudem jestem tuż za nim. To po prostu radość dodaje skrzydeł. Radość i świetna zabawa. Zdjęć mało bo żal się zatrzymywać.
Warto, naprawdę warto tam jechać, każdy rowerzysta będzie zachwycony.

Początek zabawy © Skowronek

Czerniawski Las © Skowronek

Leśny singiel © Skowronek

I kolejny fragment ścieżki © Skowronek

Fragment podjazdu na czerwonym © Skowronek

Kładka © Skowronek

Kolejna kładka © Skowronek


Rafał na ścieżce © Skowronek

Na czarnym (Hejnicky Hreben) © Skowronek

Hejnicky - przejazd między skałami © Skowronek

Hubertka © Skowronek

• DST 45.00km
• Teren 43.54km
• Czas 02:39
• V_AVG 16.98km/h
• V_MAX 60.00km/h
• Podjazdy 960m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dzień 3. Zlate Hory

Poniedziałek, 1 sierpnia 2016 · dodano: 10.08.2016 | Komentarze 0

Wpis będzie niebawem:)

• DST 67.90km
• Czas 04:32
• V_AVG 14.98km/h
• V_MAX 70.00km/h
• Podjazdy 1800m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dzień 2. Dlouhe Strane

Niedziela, 31 lipca 2016 · dodano: 10.08.2016 | Komentarze 0

• DST 91.80km
• Czas 05:41
• V_AVG 16.15km/h
• V_MAX 69.00km/h
• Podjazdy 2100m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dzień 1. Pradziad

Sobota, 30 lipca 2016 · dodano: 10.08.2016 | Komentarze 0

Velke Mechove Jezirko

Niedziela, 22 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 11

Jarnołtówek - Zlate Hory - Hermanovice - Drakov - Rejviz - Velke Mechove Jezirko - Zlate Hory - Jarnołtówek
Dziś pojechaliśmy sami. Wreszcie ładniejsza pogoda, cieplej ale wietrzysko wciąż silne.
Na początek Zlate Hory i sztolnie ale okazują się zamknięte na cztery spusty (mimo, że reklamowane). Przy drodze chwila rozmowy z przesympatyczną ekipą z Tarnowskich Gór. Następnie szlakiem czerwonym do miejscowości Rejviz, by zobaczyć rezerwat Velke Mechove Jezirko. Kolejna atrakcja to Zlatorudne Mlyny. Nie zwiedzam wewnątrz, natomiast samotnie poszłam na ścieżkę przyrodniczą (którą zachwalała gospodyni). Ale szybko przyłączył się do mnie duży, szary pies, więc ścieżkę zwiedziliśmy razem. Potem znów Zlate Hory, zakupy u Hornakovej i powrót do Jarnołtówka. Koniec wyjazdu, czas wracać do domu.

Rzeźba przy szlaku © Skowronek

Ruina pieca hutniczego przy szlaku © Skowronek

Ścieżka do jeziorka © Skowronek

Rezerwat Velke Mechove Jezirko © Skowronek

Kaczątko © Skowronek

Bardzo ładna ścieżka © Skowronek

Zlatorudne Mlyny © Skowronek

Ścieżka przyrodnicza wokół młynów © Skowronek

Mój przewodnik © Skowronek

Na ścieżce przyrodniczej © Skowronek

Ścieżka przyrodnicza © Skowronek

• DST 94.20km
• V_MAX 60.20km/h
• Podjazdy 1910m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dlouhe Strane

Sobota, 21 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 18

Priessnitzovy Lazne - Adolfovice - Cervenohorske Sedlo - Dlouhe Strane (1310 m n.p.m.) - Cervenohorske Sedlo - Jesenik
Przy 4-gwiazdkowym hotelu-uzdrowisku siedzą biedne, zaniedbane koty - nie powinnam się dziwić (bo ludzie rzadko traktują zwierzęta dobrze) ale jest to dla mnie szok.
Trasa całkowicie asfaltowa. Na przełęcz i elektrownię podjeżdża bardzo wielu rowerzystów. Zimno i wietrznie. Mino to widoki dziś znacznie ładniejsze niż wczoraj.
Dla mnie kolejna porażka - pełznę powoli, psując średnią.

Przed uzdrowiskiem © Skowronek

Widok na dolny zbiornik (autor:Alek) © Skowronek

Podjazd na Dlouhe Strane (autor: Alek) © Skowronek

Widok z podjazdu na elektrownię (autor: Alek) © Skowronek

Dlouhe Strane - pusty zbiornik (autor: Alek) © Skowronek

Wody nie ma... © Skowronek

W tle Pradziad © Skowronek

Fragment podjazdu na Dlouhe Strane © Skowronek

• DST 78.80km
• Teren 27.00km
• V_MAX 59.00km/h
• Podjazdy 2065m
• Sprzęt Vision
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Pradziad

Piątek, 20 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 7

Jesenik - Velke Bradlo - Videlsku Kriz - Nad Vysokym Vodopadem - Cervenohorske Sedlo - Svycarna - Praded (1491 m n.p.m.) - Karlova Studanka - Jesenik.
Zimno, wietrznie, deszczowo. Trasa asfaltowo-terenowa, dość długa, chwilami męcząca ale ciekawa. Ze szlaku chwilami piękne widoki. Niestety z Pradziada widoków brak. Plusem jest to, że nie ma tłumów, jakie zwykle kłębią się na tej górze.
Dla mnie porażka, wlokłam się ślamazarnie i średnia strasznie ucierpiała.

Jeden z bunkrów przy szlaku (autor: Alek) © Skowronek

Chłopaki na szlaku © Skowronek

Widok ze szlaku (autor:Alek) © Skowronek

W drodze (autor: Alek) © Skowronek

Jedna z dzisiejszych dróg © Skowronek

Kolejny widok ze szlaku na Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Szlak na Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Chata Svycarna (autor: Alek) © Skowronek

Końcówka podjazdu na Pradziada © Skowronek

Dowlokłam się na wierzchołek © Skowronek

Zjazd z Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Widok na wierzchołek Pradziada (autor: Alek) © Skowronek

Towarzystwo międzynarodowe chroni się przed kolejnym deszczem © Skowronek