Info
Ten blog rowerowy prowadzi Skowronek z miasteczka Jura K-Cz. Mam przejechane 112497.87 kilometrów w tym 30067.04 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.58 km/h i się wcale nie chwalę.Suma podjazdów to 572216 metrów.
Więcej o mnie.
Moje rowery
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2024, Sierpień5 - 1
- 2024, Lipiec11 - 2
- 2024, Czerwiec17 - 16
- 2024, Maj16 - 9
- 2024, Kwiecień6 - 4
- 2024, Marzec14 - 14
- 2024, Luty7 - 3
- 2023, Grudzień5 - 0
- 2023, Listopad7 - 0
- 2023, Październik15 - 0
- 2023, Wrzesień23 - 0
- 2023, Sierpień15 - 25
- 2023, Lipiec14 - 4
- 2023, Czerwiec15 - 11
- 2023, Maj16 - 4
- 2023, Kwiecień19 - 0
- 2023, Marzec14 - 0
- 2023, Luty3 - 0
- 2023, Styczeń9 - 8
- 2022, Grudzień2 - 4
- 2022, Listopad14 - 3
- 2022, Październik20 - 2
- 2022, Wrzesień12 - 0
- 2022, Sierpień18 - 4
- 2022, Lipiec17 - 8
- 2022, Czerwiec21 - 0
- 2022, Maj23 - 0
- 2022, Kwiecień19 - 3
- 2022, Marzec16 - 2
- 2022, Luty8 - 0
- 2022, Styczeń7 - 0
- 2021, Grudzień1 - 0
- 2021, Listopad9 - 2
- 2021, Październik14 - 2
- 2021, Wrzesień19 - 25
- 2021, Sierpień14 - 10
- 2021, Lipiec15 - 12
- 2021, Czerwiec19 - 6
- 2021, Maj20 - 2
- 2021, Kwiecień17 - 10
- 2021, Marzec17 - 6
- 2021, Luty5 - 2
- 2021, Styczeń5 - 2
- 2020, Grudzień12 - 6
- 2020, Listopad16 - 8
- 2020, Październik12 - 11
- 2020, Wrzesień19 - 6
- 2020, Sierpień15 - 5
- 2020, Lipiec14 - 18
- 2020, Czerwiec17 - 6
- 2020, Maj18 - 10
- 2020, Kwiecień16 - 18
- 2020, Marzec12 - 33
- 2020, Luty6 - 12
- 2020, Styczeń6 - 5
- 2019, Grudzień4 - 1
- 2019, Listopad5 - 6
- 2019, Październik5 - 7
- 2019, Wrzesień7 - 3
- 2019, Sierpień9 - 2
- 2019, Lipiec11 - 4
- 2019, Czerwiec8 - 4
- 2019, Maj7 - 6
- 2019, Kwiecień3 - 0
- 2019, Marzec4 - 14
- 2019, Styczeń1 - 2
- 2018, Grudzień2 - 6
- 2018, Listopad5 - 16
- 2018, Październik8 - 4
- 2018, Wrzesień13 - 12
- 2018, Sierpień16 - 32
- 2018, Lipiec5 - 12
- 2018, Czerwiec12 - 13
- 2018, Maj13 - 13
- 2018, Kwiecień12 - 28
- 2018, Marzec3 - 7
- 2018, Luty1 - 2
- 2017, Grudzień3 - 2
- 2017, Listopad1 - 0
- 2017, Październik9 - 2
- 2017, Wrzesień12 - 0
- 2017, Sierpień18 - 12
- 2017, Lipiec14 - 5
- 2017, Czerwiec9 - 21
- 2017, Maj16 - 37
- 2017, Kwiecień13 - 18
- 2017, Marzec9 - 19
- 2017, Luty2 - 4
- 2017, Styczeń1 - 4
- 2016, Grudzień1 - 0
- 2016, Listopad1 - 9
- 2016, Październik15 - 8
- 2016, Wrzesień21 - 15
- 2016, Sierpień24 - 26
- 2016, Lipiec15 - 20
- 2016, Czerwiec17 - 17
- 2016, Maj11 - 8
- 2016, Kwiecień15 - 2
- 2016, Marzec5 - 0
- 2016, Luty2 - 2
- 2016, Styczeń3 - 12
- 2015, Grudzień9 - 10
- 2015, Listopad17 - 35
- 2015, Październik6 - 9
- 2015, Wrzesień16 - 18
- 2015, Sierpień23 - 52
- 2015, Lipiec16 - 55
- 2015, Czerwiec17 - 36
- 2015, Maj21 - 50
- 2015, Kwiecień19 - 29
- 2015, Marzec12 - 38
- 2015, Luty4 - 13
- 2015, Styczeń5 - 6
- 2014, Grudzień10 - 29
- 2014, Listopad10 - 33
- 2014, Październik14 - 40
- 2014, Wrzesień19 - 63
- 2014, Sierpień18 - 68
- 2014, Lipiec16 - 51
- 2014, Czerwiec16 - 78
- 2014, Maj21 - 52
- 2014, Kwiecień11 - 24
- 2014, Marzec13 - 43
- 2014, Luty10 - 21
- 2014, Styczeń9 - 31
- 2013, Grudzień15 - 41
- 2013, Listopad14 - 29
- 2013, Październik11 - 28
- 2013, Wrzesień19 - 82
- 2013, Sierpień22 - 55
- 2013, Lipiec15 - 60
- 2013, Czerwiec23 - 81
- 2013, Maj24 - 63
- 2013, Kwiecień24 - 77
- 2013, Marzec5 - 42
- 2013, Luty10 - 41
- 2013, Styczeń7 - 23
- 2012, Grudzień20 - 39
- 2012, Listopad22 - 81
- 2012, Październik21 - 67
- 2012, Wrzesień22 - 37
- 2012, Sierpień24 - 37
- 2012, Lipiec18 - 17
- 2012, Czerwiec19 - 0
- 2012, Maj15 - 11
- 2012, Kwiecień9 - 0
- 2012, Marzec6 - 0
- 2012, Luty1 - 2
- 2012, Styczeń1 - 0
- 2011, Październik1 - 0
- 2011, Wrzesień6 - 2
- 2011, Lipiec2 - 0
- 2011, Czerwiec8 - 9
- 2011, Maj1 - 0
- 2011, Kwiecień1 - 0
- 2010, Sierpień2 - 0
- 2010, Lipiec5 - 0
- 2010, Czerwiec2 - 0
Jura
Dystans całkowity: | 38918.36 km (w terenie 11708.00 km; 30.08%) |
Czas w ruchu: | 1590:58 |
Średnia prędkość: | 20.18 km/h |
Maksymalna prędkość: | 70.00 km/h |
Suma podjazdów: | 197192 m |
Suma kalorii: | 25444 kcal |
Liczba aktywności: | 521 |
Średnio na aktywność: | 74.70 km i 3h 47m |
Więcej statystyk |
- DST 43.78km
- Teren 30.00km
- Czas 02:24
- VAVG 18.24km/h
- VMAX 39.70km/h
- Podjazdy 432m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Poraj
Sobota, 12 grudnia 2015 · dodano: 12.12.2015 | Komentarze 0
Rankiem był leń ale w końcu wyjechaliśmy na krótką wycieczkę. Lasem do Dębowca, zjazd do Poraja, podjazd pod wieżę w Choroniu, Sokole Góry i powrót drogą p/pożarową.
- DST 70.51km
- Teren 35.00km
- Czas 03:56
- VAVG 17.93km/h
- VMAX 36.60km/h
- Podjazdy 976m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Mikołajki
Niedziela, 6 grudnia 2015 · dodano: 06.12.2015 | Komentarze 4
Mikołajkowa pogoda zachęca do rowerowej wycieczki.
Pod Jagiellonami spotkanie z Arturem i wespół podążamy drogą p/pożarową do Olsztyna. Na rynku Rafał musi poprawić drogowskazy a właściwie zamontować je za pomocą solidnych, metalowych obejm. Tak więc podjeżdżamy a tam... Święty Mikołaj:))) Dostaliśmy cukierki. A przy okazji: dziękuję św. Mikołaju za tę nową lampkę rowerową:)
W tym miejscu żegna nas Artur - obowiązki wzywają.
My zaś kończymy montaż (spotkałam też koleżankę z rodziną) a następnie przez Kotysów, Zrębice i Siedlec jedziemy do parkingu przy Źródłach. W planie był zakup 5 kg miodu, niestety dziś znowu pana z miodem nie ma. Przyjdzie czekać do wiosny...
Wobec tego Szlakiem Ku Źródłom podążamy do Złotego Potoku. Zaglądamy też na tamtejszy cmentarz - dziś kiosk ze zniczami otwarty, toteż zapaliliśmy na żołnierskim grobie.
Dalej jedziemy Drogą Klonową i przez Brus dojeżdżamy do Zrębic. Po drodze znowu łapię kapcia w przednim kole. Czyżby opona do wymiany?
Wyjeżdżamy przy kościele a potem jedziemy sobie przez Sokole Góry. Sporo ludzi spaceruje. Nawet więcej niż sporo. Opuszczamy Sokole i znowu kierujemy się na drogę p/pożarową, którą wracamy do Cze-wy. Na koniec głód odbiera siły ale jakoś żeśmy się dowlekli. Tak, tak, bez prowiantu lepiej na rower nie wychodzić.
Trochę dziś wiało ale w lesie spokojniej a do tego ciepełko i piękne słońce rekompensowały niedogodności.
Na drodze p/pożarowej © Skowronek
Podążamy do Olsztyna © Skowronek
Spotkanie ze św. Mikołajem © Skowronek
Na Szlaku Ku Źródłom © Skowronek
Rezerwat Parkowe © Skowronek
Droga Klonowa © Skowronek
Śliczny ptaszek (chyba Pliszka żółta) © Skowronek
Leśny spokój © Skowronek
Czarny szlak pieszy w Sokolich Górach © Skowronek
- DST 98.74km
- Teren 30.00km
- Czas 05:09
- VAVG 19.17km/h
- VMAX 43.90km/h
- Podjazdy 880m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Zadanie wykonane
Niedziela, 22 listopada 2015 · dodano: 22.11.2015 | Komentarze 17
Bariera 10000km w tym roku wreszcie pokonana:)))
Niby zimno, niby mokro ale powiem Wam szczerze, że lubię jesień. Nie tylko tą złotą ale tą nieco ponurą także. Gdy drzewa stracą liście wypatrzycie wspaniałe skałki, w innych miesiącach ukryte przed wzrokiem w gąszczu zieleni. Są śliczne.
Początek wycieczki to jazda drogą p/pożarową do Sokolich Gór. Tam wjeżdżamy na szlak żółty pieszy. Ów szlak jest pewną kością niezgody bo Rafał (zgodnie z prawdą) twierdzi, że jest wymalowany prawidłowo, zaś Skowronek twierdzi (również zgodnie z prawdą), że chyba nie do końca skoro wszyscy, z którymi rozmawiamy się tam kiedyś zgubili. Może wykrzyknik nad znakiem w jednym miejscu załatwiłby sprawę, nie wiem...
W Sokolich Górach © Skowronek
Tak więc podążamy żółtym, jednak po pewnym czasie Rafał rzecze, że czuje osłabienie i chciałby jednak jechać asfaltem. Zatem dojeżdżamy do skrzyżowania z czarnym i zielonym i długim, mozolnym podjazdem przez pola wyjeżdżamy w Biskupicach.
Wyjeżdżamy w Biskupicach © Skowronek
Z Biskupic jedziemy do Przybynowa a stamtąd do Żarek. Kierujemy się na Mirowski Gościniec i urządzamy przerwę w miejscu postojowym. W tym samym czasie przychodzi wiadomość od Siwucha, który napotkał dziś w Beskidach prawdziwie zimowe warunki.
W miejscu postojowym stoi też tablica z opisem żareckich ciekawostek. Tak sobie myślę, że wiosną urządzimy wycieczkę i dokładnie opiszemy tutejsze interesujące miejsca. Bo tak tu często jeździmy a rzadko je opisujemy.
Po posiłku (czyli batoniku) podążamy Gościńcem a tam wypatruję ringstand. Czytałam, że na Parchowotce są gniazda bunkrów lecz nie wiedziałam, że jeden jest tuż przy drodze. Tyle razy tam byłam i oczywiście go nie widziałam bo zarośnięty trawą. Teraz, jesienią, jest doskonale widoczny. Do tej pory ciężko mi się jechało lecz znaleziony bunkier uskrzydla. Od tej pory gęba mi się śmieje na myśl o następnej wycieczce. Bo tam, na wierzchołku, jest też okazały schron i teraz to już MUSIMY go odwiedzić.
Ringstand na wzgórzu Parchowotka © Skowronek
Ringstand (linia B-1) © Skowronek
Zjeżdżamy do Mirowa a następnie jedziemy w stronę Niegowy lecz uradzilim wcześniej skręcić na Łutowiec. To także ciekawe miejsce, jest podjazd, są potężne skałki i ruiny strażnicy z XIV wieku...
Łutowiec © Skowronek
Z Łutowca leśnym duktem jedziemy do Moczydła a stąd do Trzebniowa, gdzie skręcamy na ścieżkę rowerową do pustelni Czatachowa. Teoretycznie obowiązuje na niej zakaz jazdy samochodów ale jesteśmy w Polsce, tutaj obywatele przepisy i zakazy mają... Wiadomo gdzie. Po drodze cieszą wspaniałe widoki, niemal jak w górach, oraz wapienne skałki rozmaitych kształtów.
Ścieżka do Moczydła © Skowronek
Między Trzebniowem a Czatachową © Skowronek
Zjeżdżamy z pustelni i skręcamy na rowerowy szlak Orlich Gniazd. Po drodze cały czas wypatrujemy skałek. Śliczne... Ta piękna... No a tamta... WRÓĆ!!! TAMTA! Cała grupa skał, jest i okienko!!!
STOP i już po chwili wdrapujem się do nowo odkrytych skałek. Miejsce jest absolutnie fantastyczne. Dobrze znane wspinaczom, są punkty asekuracyjne, przygotowane miejsce na ognisko i ławki, osłonięte od wiatru. Skałki są cudowne, jedne omszałe, tajemnicze, inne lśniące bielą. Doskonałe miejsce na wycieczkę i ognisko w większym gronie, co Wy na to?:)
Tajemnicze skałki © Skowronek
Miejsce jest zachwycające © Skowronek
Okienko © Skowronek
Jest też schronisko © Skowronek
Oraz miejsce na ognisko © Skowronek
Widoki spod skałek © Skowronek
Skałki © Skowronek
Skałki II © Skowronek
Paproć zanokcica skalna © Skowronek
Gęby znów się śmieją, zadowoleni jedziemy do Ostrężnika.
A stamtąd do parkingu, gdzie kupujemy miód. Polecam, pan ma swój i nie oszukuje - duży słój ma 1300 g a jest tańszy niż w sklepach. Ma też propolis i pyłek kwiatowy. Pogadalim z nim trochę, poopowiadał nam o sobie. Czas prędko płynie i trzeba ruszać dalej. Żegnamy go grzecznie i podążamy do Siedlca a potem skręcamy na Krasawę, gdzie znów podążamy za znakami Szlaku Orlich Gniazd. Prowadzą nas aż do Kotysowa. A stamtąd polnym (odkrytym wczoraj) asfalcikiem do Turowa. A z Turowa do Olsztyna. Na rynku znów batonik i pędzimy na drogę p/pożarową. A tam licznik sygnalizuje: jest 10000 km. Hura!:) Można zatem wracać do domu. Wybieramy drogę przez hutę, jedziemy jeszcze na myjnię bo rowery ubłocone.
Poszukiwania historii, ciekawych miejsc, przyrodniczych skarbów i zagadek to jest to. Żadne tam wyniki, średnie i tym podobne... Może tego zabrakło. Odrobi się straty w przyszłym roku. Ale przyznam, że ten jeden, okrąglutki wynik cieszy bardzo:) Dziękuję tym, którzy dopingowali i nie pozwolili odpuścić:))
- DST 89.72km
- Teren 45.00km
- Czas 05:09
- VAVG 17.42km/h
- VMAX 40.00km/h
- Aktywność Jazda na rowerze
Jesiennie spacerkiem
Sobota, 21 listopada 2015 · dodano: 21.11.2015 | Komentarze 1
Na dzisiejszą wycieczkę umówiliśmy się z Tomkiem. Rano chcemy wychodzić a tu kapeć w przednim kole. No nie... Nie mogę dodzwonić się do Tomka, wysyłam mu zatem sms, że się spóźnimy. Niestety po przybyciu na miejsce okazuje się, że go nie ma. Abonent nadal niedostępny. Wobec tego jedziemy do apteki i na Północ. W międzyczasie oddzwania Tomasz, że dopiero teraz dostał wiadomość i jest na p/pożarówce i łata kapcia. Ten jego kapeć dał nam czas niezbędny na dojazd:) Pędzimy na Warszawską i przez Jaskrów na Przeprośną Górkę. A stamtąd przez Gąszczyk i tutaj nadjeżdża Tomasz. Drużyna w komplecie, można zatem wyruszyć na właściwą wycieczkę.
Podążamy do Turowa, następnie do Przymiłowic i na polny asfalt, którym jeszcze nie jechaliśmy. Prowadzi wprost do Kotysowa, gdzie przebiega szlak czerwony rowerowy. Można nim pojechać wprost do Zrębic, my jednak skręcamy w prawo i wzdłuż ściany lasu jedziemy do Sokolich Gór. Wyjeżdżamy przy gajówce (kiedyś była opuszczona) i odtąd za znakami czarnego szlaku pieszego do kapliczki św. Idziego. Zjeżdżamy do Zrębic i standardową trasą podążamy do Złotego Potoku.
Na przystanku urządzamy przerwę na jedzenie. Niestety zaczyna padać. Jest niewielki, toteż uradzilim wrócić do lasu sądząc, że tam nie zmokniem. Jak uradzili tak zrobili. A po pewnym czasie przestaje kropić a niebo jaśnieje. Wracamy do Zrębic i szlakiem czarnym pieszym przez Sokole Góry jedziem do drogi p/pożarowej. Tuż przed końcówką czuję, że przód coś za miękki. No nie... Powietrze schodzi powoli, toteż ładujem ile wlezie i żwawo śmigamy przez hutę na Raków. Na dworcu żegna nas Tomasz i idzie na pociąg. A my wracamy do domku.
Poranna aura nie zachęcała do wyjścia ale było warto. Wcale nie było nam zimno, nie wiało (przynajmniej w lesie;)), w terenie w miarę sucho, piachy ubite, nawet słońce czasem wyjrzało zza chmur. Jechalim sobie w spokojnym tempie, bez pośpiechu, pogadalim. Super wycieczka:)
W Turowie (autor: Siwuch)
Na czarnym pieszym w Sokolich Górach © Skowronek
Na szlaku © Skowronek
Skałki Św. Idziego © Skowronek
Droga Klonowa © Skowronek
- DST 74.11km
- Teren 50.00km
- Czas 04:29
- VAVG 16.53km/h
- VMAX 30.70km/h
- Podjazdy 540m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Złoty Potok
Sobota, 14 listopada 2015 · dodano: 14.11.2015 | Komentarze 4
Dzisiejsza wycieczka znów w kierunku Złotego Potoku. Cóż poradzić: zwyczajnie lubim się tam kręcić. Wieje i to mocno, toteż chronim się w lasach. Na miejsce zbiórki (przy dróżce na Górę Ossona) przybywają: Adrian, Marcin, Tomek i my. Tomasz prowadzi na wierzchołek (tym łatwiejszym podjazdem), po czym prezentuje swoje ulubione ścieżki i zachęca do małych treningów. Prawdę rzekłszy dziś brakuje nam nieco chęci i sił, niektórzy by chcieli ale muszą uważać. W każdym razie Adii, Parker i ja rezygnujemy z podjazdu na Zieloną Górę i wybieramy lżejszy wariant. Potem chłopcy podjeżdżają na wierzchołek Gór Towarnych a ja zjeżdżam do asfaltu. W Olsztynie żegna nas Tomek, obowiązki wzywają.
Pozostali jadą szlakiem czerwonym pieszym a potem czarnym przez Sokole Góry. Fajnie bo piachy ubite i jedziemy z lekkością. Wyjeżdżamy przy kapliczce św. Idziego i zjeżdżamy do Zrębic. Tutaj odłącza się Adrian i wraca do domu, reszta zaś jedzie (szlakiem żółtym rowerowym i Drogą Klonową) do Złotego Potoku na herbatę do Rumcajsa. Przedtem jednak odwiedzamy mogiłę żołnierzy 7 Dywizji Piechoty na złotopotockim cmentarzu.
W barze jak zwykle miło, pyszne jedzenie i właściciel opowiedział nam kilka ciekawostek związanych z czasami II wojny światowej. Brzuszki napełnione, przeto możemy ruszać w drogę powrotną. Podążamy tak jak poprzednio: do Zrębic. A potem znów w Sokole Góry, lecz inną drogą: szlakiem czerwonym pieszym a potem nieoznakowaną dróżką, którą odkryliśmy ostatnio. Prowadzi wprost do żółtego szlaku pieszego, którym objeżdżamy Sokole by wyjechać przy parkinu. Do Cze-wy wracamy drogą p/pożarową.
Bardzo udany dzień. Jechaliśmy sobie turystycznie, pogadalim a i wietrzysko nam nie dokuczyło.
Ekipa w komplecie © Skowronek
Na Górze Ossona © Skowronek
Mogiła żołnierzy 7 Dywizji Piechoty w Złotym Potoku © Skowronek
Droga Klonowa © Skowronek
Droga do Sokolich Gór. Proszę zwracać uwagę na znaki © Skowronek
Skała Pielgrzym w Sokolich Górach © Skowronek
- DST 72.04km
- Teren 15.00km
- Czas 03:40
- VAVG 19.65km/h
- VMAX 46.20km/h
- Podjazdy 422m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Miejsca Pamięci
Środa, 11 listopada 2015 · dodano: 11.11.2015 | Komentarze 3
Święto Niepodległości to dla częstochowskich rowerzystów dzień, w którym organizują się w grupę i jadą wspólnie w teren. Dziś grupy są dwie, mieliśmy dołączyć do siwuchowej ale warunki pogodowe nas odstraszyły.
Rano nie pada, toteż w końcu spakowaliśmy znicze i wyjechaliśmy z zamiarem odwiedzenia kilku Miejsc Pamięci. Pierwsze to mogiła żołnierzy 7 Dywizji Piechoty poległych 3 września 1939 roku.
Dwa słowa o walce:
Dębowiec (w 1939 r. były to tylko trzy gospodarstwa i kościół) położony jest na stromym wzgórzu (podjedźcie na nie od strony Poraja, to poczujecie jakie strome). Wzgórze zwie się Zielona i jest niezalesione (wówczas także było łyse). Przypomnijmy, że granica polsko-niemiecka była zaledwie 50 km stąd. Niemcy zajęli teren 2 września i przygotowali posterunki. O świcie 3 września przybyli Polacy (jednostka piechoty) i spotkanie była zaskoczeniem dla obu stron. Wywiązała się walka, nasi mieli gorzej bo byli u stóp wzgórza, podczas gdy Niemcy atakowali z góry.
Poległo 39 żołnierzy 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty i dwóch cywilów. Zgodę na pochówek Niemcy wydali po 6 dniach. Mieszkańcy zadbali o mogiłę, powstało ogrodzenie i krzyż.
Po wojnie władze ludowe przeprowadziły częściową ekshumację, podobno trochę byle jak, część szczątków wywieziono (nie wiadomo dokąd) a mogiłę zniszczono. Jednak mieszkańcy na nowo postawili ogrodzenie i krzyż, gdyż polegli pochowani byli w kilku warstwach i miejscowi twierdzą, że na pewno dalej tam spoczywają.
Miejsce jest zadbane i wysprzątane. Jak paliliśmy znicze przyszła starsza pani z nowym kwiatkiem. Co roku, 1 września, odbywa się tu msza polowa.
Mogiła żołnierzy 74 Pułku Piechoty w Dębowcu © Skowronek
Rzec trzeba, że w Dębowcu położyli nowy asfalt, wycięto też zarośla i odsłonięto ładnie zabytkową aleję lipową w Choroniu. Powstało tam też miejsce postojowe i tablice.
Aleja lipowa w Choroniu © Skowronek
Z Choronia jedziemy do Zaborza, gdzie na popas stanęła grupa forumowa. Posiedzielim trochę w wesołym towarzystwie, pomogli nam też w realizacji pewnego zamierzenia:)
Z ekipą w Zaborzu © Skowronek
Z ekipą w Zaborzu II © Skowronek
Czas płynie i trzeba zbierać się w dalszą drogę nim zapadnie zmrok. Podążamy do Złotego Potoku, gdzie nad Grotą Niedźwiedzią stoi obelisk. Według jednej wersji (oficjalnej) w tym właśnie miejscu poległ major Jan Wrzosek. Według nieoficjalnej został ranny, dostał się do niewoli i w 1946 roku wrócił do kraju, zmarł kilka lat później.
Jan Wrzosek w bojach o niepodległość odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Prywatnie wielokrotny mistrz Polski w strzelectwie sportowym, wicemistrz świata (1931), olimpijczyk (Berlin 1936). Dokładny życiorys tutaj
Lecz pamiętajmy także o zwykłych żołnierzach, którzy tu polegli. Często nie mniej bohaterskich niż dowódcy. A czasem bardziej.
Wdrapcie się na to strome wzgórze i spójrzcie w dół. A teraz wyobraźcie sobie jak to było w 1939 roku:
"Ojciec był żołnierzem batalionu 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty w
Lublińcu. Został wzięty do niewoli w Złotym Potoku. Jako strzelec CKM
słyszał decyzje jakie podejmowało dowództwo oddziału.
2 września w godzinach popołudniowych mjr Wrzosek wraz z Pelcem i
innymi oficerami odbyli naradę w której podjęto decyzję o wydostaniu się
z okrążenia. Dowództwo postanowiło zniszczyć wszelkie dokumenty
jednostki i pieniądze paląc je w ognisku. Natomiast pieniądze w bilonie
zostały głęboko zakopane w ziemi. Sztandar jednostki został przecięty i
zakopany w lesie blisko stacjonowania oddziału. Przed zmrokiem
ustawiono baterie dział i strzelano zwiększając zasięg, oddział chciał
utorować sobie drogę ucieczki. Decyzja ta okazała się błędna, zdradzała
miejsce stacjonowania żołnierzy.
3 września podczas wymiany ognia zginął maj. Wrzosek, został trafiony odłamkiem w plecy.
To nie Major powstrzymał czołówkę zmotoryzowanych wojsk niemieckich. Był to żołnierz o nazwisku
Grębosz, był on celowniczym działka. Celnymi strzałami zatrzymał kolumnę
czołgów, oddając raz po raz strzały. Cztery czołgi spłonęły, a reszta
zawróciła. Grębosz zginął od serii km z czołgu, który odłączył się od
wcześniejszej kolumny i podjechał z boku."
W drodze do Miejsca Pamięci © Skowronek
Miejsce Pamięci - w tym miejscu poległ major Jan Wrzosek i inni żołnierze 74 Pułku Piechoty © Skowronek
Zapaliłam znicz. Polegli pochowani są na cmentarzu w Złotym Potoku, pojedziemy tam następnym razem. Trzeba już wracać do rowerów, z którymi czeka Rafał. Po drodze uwagę zwraca coś między drzewami. Jednak wejście do Jaskini Niedźwiedziej Górnej nie jest okryte aż taką tajemnicą jak podawali odkrywcy...
Kierujemy się już w stronę Cze-wy, gdyż zaczyna pokrapywać deszcz. Przez Siedlec, Zrębice, Kotysów jedziemy do Olsztyna. Trochę zmokliśmy ale na szczęście jest ciepło.
Został nam ostatni znicz, zapalamy go na Cmentarzu Ofiar II wojny światowej. Ponure to miejsce i przyznam szczerze, że nieco mnie przeraża. W miejscu tym stracono 1968 osób, głównie Polaków, przywożonych z więzień i akcji pacyfikacyjnych. Zmarłych grzebano na miejscu a mogiły maskowano. Po wojnie przeprowadzono ekshumację i zadbano o godny pochówek. Dziś przybywa tu mnóstwo ludzi, są świeże kwiaty i zapalone znicze.
Cmentarz Ofiar II wojny światowej w Olsztynie © Skowronek
Przez Kusięta i hutę wracamy do Cze-wy. I tak nieco refleksyjnie spędziliśmy Dzień Niepodległości.
- DST 100.17km
- Teren 55.00km
- Czas 05:33
- VAVG 18.05km/h
- VMAX 37.80km/h
- Podjazdy 513m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Kartofelki U Rumcajsa
Niedziela, 8 listopada 2015 · dodano: 08.11.2015 | Komentarze 3
Wczoraj padało a dziś za oknem piękne słońce. Ledwo wstalim a tu przychodzi SMS od Edyty: "Jedziecie?" No pewnie, że jedziemy!
Na miejsce zbiórki jedziemy troszkę dookoła, gdy tam podjeżdżamy czekają już Edyta i Alek oraz ich znajomy - Łukasz ale on z nami nie jedzie. Cel to Złoty Potok. Podążamy doń ulubioną trasą: drogą p/pożarową, czarnym szlakiem przez Sokole Góry, obok kapliczki Św. Idziego, przez Zrębice, Brus i Drogą Klonową. Jest cieplutko lecz okropnie dziś wieje. Szczęściem w lasach nie odczuwamy wichury. Na szlakach sporo rowerzystów i spacerowiczów.
Sokole Góry - czarny szlak pieszy © Skowronek
Sokole Góry - czarny szlak pieszy II © Skowronek
Kapliczka Św. Idziego © Skowronek
Po dotarciu do Złotego Potoku jedziemy do baru "U Rumcajsa" na pieczone kartofelki i herbatę (tak, tę w wielkim kubku, z miodem i sokiem malinowym). Usadowilim się przy stoliku przy barze, dzięki czemu można było pogadać z właścicielem. Na chwilę podjechał też Robert, porozmawiał trochę z Rafałem.
Czas prędko płynie i trzeba zbierać się w drogę powrotną. Dziś nieco innym wariantem. Bo urozmaicać trzeba te nasze wycieczki a do tego dzień piękny a od jutra zapowiadają deszcz toteż trzeba korzystać. Zatem jedziem sobie do Janowa (ścieżką rowerową) a potem wjeżdżamy w teren. Mijamy leśniczówkę Dziadówki, przy której kiedyś była zagroda dla dzików ale już jej, niestety, nie ma. Wyjeżdżamy w Sygontce. Po drodze odwiedzamy pomnik przyrody i kamieniołom.
Pomnik Przyrody "Dęby Nad Wiercicą" © Skowronek
Przy pomnikowych dębach © Skowronek
Kamieniołom na pograniczu Sygontki i Julianki © Skowronek
Na tle kamieniołomu © Skowronek
A potem podążamy przez Park Krajobrazowy "Stawki". Znajduje się na
Jurze ale ma odmienny charakter. Teren jest płaski i podmokły. Woda nie
ucieka do świata podziemnych korytarzy ale zostaje na powierzchni. Toteż
znajdziem tu liczne strumienie, stawy, mokradła, torfowiska i
mieszkające tam rośliny i zwierzęta. Przez Park wiodą liczne drogi szutrowe, wygodne dla rowerzystów.
PK "Stawki" © Skowronek
W Parku Krajobrazowym "Stawki" © Skowronek
Na asfalt wyjeżdżamy w Lipniku i od razu dostajemy w kość bo wieje tak mocno, że z trudem jedziemy. Przez Żuraw i Kobyłczyce jedziemy do Turowa a stąd do Olsztyna. Zmęczeni wiatrem decydujemy wracać drogą p/pożarową, wszak w lasach spokój. Spotykamy tu znajomego Rafała z dawnych lat, który nawiasem mówiąc parę razy dawał mi do zrozumienia, że jestem cienka a on świetny, toteż przyznam, że nieco podkręciłam tempo aż w końcu został w tyle. Wiem, wiem, co powiecie, ale honor nie pozwolił przepuścić okazji dania mu łupnia... Zmierzcha już gdy wracamy do Cze-wy. Wyszedł nam całkiem konkretny kilometraż. Odprowadzamy Edytę i Alka i dookoła (tak, by wskoczyła stówka) wracamy do domu. Trochę zmęczeni ale bardzo zadowoleni. Super sobie tak pojeździć na słoneczku.
- DST 43.12km
- Teren 5.00km
- Czas 02:23
- VAVG 18.09km/h
- VMAX 41.70km/h
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Po pracy
Poniedziałek, 26 października 2015 · dodano: 26.10.2015 | Komentarze 0
Do pracy a po pracy z Rafałem w odwiedziny do weterynarza i na krótką wycieczkę.
- DST 88.02km
- Czas 03:49
- VAVG 23.06km/h
- VMAX 58.90km/h
- Podjazdy 638m
- Sprzęt Bastet
- Aktywność Jazda na rowerze
Jak na wojnie
Niedziela, 25 października 2015 · dodano: 25.10.2015 | Komentarze 2
Pierwsza jazda po chorobie. Miało padać więc odwołaliśmy planowaną wycieczkę krajoznawczą a tymczasem wstajemy rano a tu pogoda. Zatem wyprowadziliśmy rowery. Trasa to szosowy standard, wałkowany po wielokroć. Czyli do Mirowa. Ciężko, brak sił, wiało... Nogi bolą, w płucach brak powietrza. Jazda wymaga ogromnego wysiłku a i tak wlokę się niemiłosiernie. Plus to mały ruch. Jednak czasem i to nie wystarczy by przeżyć bo na powrocie w Kusiętach stała policja, kierowca chyba potrącił pieszego, który niestety... A na Kręciwilku jeden kretyn wyskoczył na czołowe. Jechałam druga ale blisko rowu (jeżdżę tak od czasu tego wypadku...) i zjechałam na pobocze. To były sekundy. Rafał został ale kierowca go ominął. Na szczęście. Po tym przez parę minut trzęsłam się jak galareta. Czy kiedyś nadejdą czasy, że będzie można jechać spokojnie a nie jak na wojnie wciąż wypatrywać zagrożenia?
- DST 82.69km
- Teren 56.00km
- Czas 04:41
- VAVG 17.66km/h
- VMAX 57.90km/h
- Podjazdy 617m
- Sprzęt Vision
- Aktywność Jazda na rowerze
Miłośnik Jury
Sobota, 3 października 2015 · dodano: 04.10.2015 | Komentarze 7
Miłośnik Jury to odznaka, którą zdobywa się mniej więcej tak:
"-STAAAĆ!!! TABLICA! Ustawiać się do zdjęcia, będzie potwierdzenie do odznaki!"
Prawdziwym miłośnikiem Jury jest też bez wątpienia Goździk, który przybył dziś podładować akumulatory na tutejszych szlakach. A towarzyszyć gościowi postanowiło paru częstochowskich rowerzystów, co to chcą mu pokazać swe ulubione miejsca wycieczkowe.
O poranku pod CH Jagiellończycy przybywają Siwuch, Rafik i ja. Mariusz już czeka. Na początek Rafik prowadzi sobie tylko znanymi ścieżkami na cmentarz żydowski. Ten częstochowski jest dość ponurym, obrośniętym bluszczem miejscem. Następnie jedziem do Kamieniołomu Prędziszów, gdzie Rafik prezentuje ulubione miejscówki "ędurowców".
Prędziszów © Skowronek
Z kamieniołomu jedziemy do rezerwatu Zielona Góra. Rafik prowadzi wygodną ścieżką, którą niemal bez wysiłku wjeżdżamy na wierzchołek. Tomasz pilnuje rowerów, reszta zaś wdrapuje się na skałki, ogląda "Diabelskie Kowadło" i schodzi do jaskini (unikatowe kolumny naciekowe).
Na wierzchołku skałek w rezerwacie Zielona Góra © Skowronek
Skałka Diabelskie Kowadło © Skowronek
W Rezerwacie Zielona Góra (autor: Mariusz)
Rezerwat Zielona Góra (autor: Siwuch)
Zjeżdżamy do Kusiąt, gdzie dołącza Tofik. I tak w piątkę jedziemy czerwonym szlakiem pieszym obok Gór Towarnych i zjeżdżamy do Olsztyna. Podjeżdżamy na zamek z drugiej strony (celem uniknięcia opłaty za wstęp) i odpoczywamy tam chwilę podziwiając panoramę. Na zamku sporo turystów.
Zamek Olsztyn (autor: Goździk)
Tomek na zamku Olsztyn © Skowronek
http://www.bikestats.pl/posts/postadd
Baszta Starościńska © Skowronek
Modelki na zamku © Skowronek
Zamek Olsztyn (autor: Siwuch)
Po zjeździe z zamku Rafik i Tofik prowadzą na Lipówki. Wymyślili, że mnie podniosą i będzie fajne zdjęcie. Nie spodziewali się chyba, że piórkiem nie jestem i ledwo dźwignęli;)
Lipówki (autor: Siwuch)
Następnie jedziemy do stóp Góry Biakło. Tutaj żegna nas Tofik, który musi już wracać do domu. Pozostali jadą w Sokole Góry.
Góra Biakło widziana z zamku (autor: Siwuch)
Góra Biakło © Skowronek
Przez Sokole Góry jedziemy szlakiem czarnym pieszym, prowadzącym do Kapliczki Św. Idziego. Po drodze mijajmy Edytę i Andrzeja trenujących biegi przełajowe. W tym miejscu żegna nas Rafik, musi już wracać do domu.
Kapliczka św. Idziego © Skowronek
Reszta turystów podąża dalej. Zjazd do Zrębic, odwiedziny drewnianego kościółka i za znakami żółtego szlaku do przysiółka Brus. Następnie na Drogę Klonową i za chwilę jesteśmy w Złotym Potoku. Zaglądamy do Pałacu Raczyńskich (zakłócając sesję zdjęciową), na rynek (pokłonić się Nosiwódce) i do baru Rumcajs (na pyszne jedzonko).
W barze właściciel wita nas słowami:
"-Wy pewno znowu ziemniaki? A ja mam świeżutki żurek..."
Zjedlim żurek. I ziemniaki też. A Tomasz kociołek myśliwski. Pycha. Właściciel pogadał z nami, Mariusz dostał też ozdobną pieczątkę do książeczki.
Następnie jedziemy Szlakiem Ku Źródłom. Mijamy Grotę Niedźwiedzią, nad Źródłem Spełnionych Marzeń wypatrujemy wypławków i kiełży, oglądamy Diabelskie Mosty i cieszymy się jazdą wśród pięknego lasu. Mimo pięknej pogody turystów niewielu.
Szlak prowadzi do Ostrężnika, gdzie zwiedzamy jaskinię oraz wdrapujemy się do ruin zamku.
Droga Klonowa © Skowronek
Pałac w Złotym Potoku (autor: Goździk)
Rynek w Złotym Potoku © Skowronek
"To gdzie te kiełże?" przy Źródle Spełnionych Marzeń (autor: Goździk)
Szlak Ku Źródłom © Skowronek
Skałki Diabelskie Mosty © Skowronek
Na Szlaku Ku Źródłom © Skowronek
Przed Jaskinią Ostrężnicką (autor: Goździk)
Ruiny zamku Ostrężnik © Skowronek
Ruiny zamku Ostrężnik II © Skowronek
Widok ze skały w Ostrężniku © Skowronek
Jaskinia Ostrężnicka © Skowronek
W planach była jeszcze strażnica Przewodziszowice lecz ze względów czasowych musimy już kierować się w stronę Cze-wy. Jedziemy do Suliszowic, gdzie spotykamy Krzarę i Anwi. Rozmawiamy chwilę i jedziemy dalej. W Suliszowicach też jest strażnica lecz na ogrodzonym terenie i pozostaje jedynie zrobić sobie zdjęcie z tablicą. Następnie przez Zaborze podążamy do Biskupic, gdzie na spotkanie wyjechali nam Rafał (musiał dziś iść do pracy) i Adrian. Wszyscy razem wracamy do Cze-wy drogą przeciwpożarową. Odprowadzamy Mariusza a potem każdy kieruje się do siebie.
Taki bardzo Jurajski dzień. Bardzo Jurajskie widoki i ścieżki. Wszyscy w doskonałych humorach jechali bez spinu gawędząc i śmiejąc się. Śliczne te nasze okolice. I fajnie oprowadzać kogoś po tychże okolicach. Mamy się czym chwalić:) Dziękujemy Mariuszu, że znów nas odwiedziłeś, zawsze jesteś tu miłym gościem:) I parę punktów do odznak wpadło... A mnie stuknęło 9000 km w sezonie:) Do następnego:)