DST 147.55km
Czas 07:38
V_AVG 19.33km/h
V_MAX 41.70km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Toruń

Środa, 26 sierpnia 2015 · dodano: 26.08.2015 | Komentarze 6

Drugiego dnia pobytu będzie dużo zwiedzania. A pogoda sprzyja. Ze Świecia jedziemy do Chełmna, gdzie znajdujemy znaki czerwonego szlaku rowerowego, który doprowadzić nas ma do samego Torunia. Rzec trzeba, że w całości poprowadzili go asfaltem a przez parę ładnych km ruchliwą drogą powiatową. Zero szuterków, zero terenu. Oznakowanie... Majstersztyk to to nie jest. Niby oznakowany ale trochę byle jak, brakuje znaków na wielu skrzyżowaniach, trzeba uważać, bo w wielu miejscach znaki są kiepskie a nawet mylące. W dodatku nie ma ani jednego drogowskazu z kilometrażem. Tak czy inaczej da się nim jechać. Na początek zaglądamy do miejscowości Starogród. Jest położona na stromym wzgórzu i bardzo zadbana, każdy zabytek ma tabliczkę (np. dawna kuźnia, spichlerz itp.) a miejsce, gdzie niegdyś wznosił się zamek jest ładnie zagospodarowane. Cisza, spokój, piękny widok i kot wygrzewający się opodal. Dokładne opisy, co, kiedy i dlaczego. Słowem - warto się pomęczyć na podjeździe by tu zajrzeć.

Starogród - Wzgórze Zamkowe © Skowronek

Starogród - widok z Zamkowego Wzgórza © Skowronek
Drugi zamek, w miejscowości Zamek Bierzgłowski, ma odmienną atmosferę. Trochę bardziej mroczny. Brak informacji gdzie turysta ma się udać i czy w ogóle można wejść. Brama otwarta to wchodzę (rowerów nie wolno wprowadzać). Niby jest jakaś grupa z przewodnikiem ale nie wiem czy można zwiedzić. Nie widzę recepcji. Opodal siedzi w kółku grupa. Wszyscy milczą. Kawałek dalej dokazuje grupka maluchów w przebraniach średniowiecznych. Są rycerze, mieszczanie a nawet kat. Robimy zdjęcia i jedziemy dalej, czas goni.

Zamek Bierzgłowski © Skowronek

Zamek Bierzgłowski II © Skowronek

W tym miejscu wjeżdżamy na wygodną drogę rowerową, która doprowadza nas do samego Torunia. Teraz musimy przebić się na drugi koniec miasta. Ścieżek rowerowych jest sporo, rowerzystów także, kierowcy grzeczniejsi niż u nas. Dość sprawnie dojeżdżamy do Starego Miasta. By je dokładnie zwiedzić potrzeba kilku dni. Zabytków i atrakcji mnóstwo. Wszędzie tłumy turystów.
Objeżdżamy kościoły, oglądamy kamienice i jedziemy kawał drogi przez miasto by dojechać na skraj, gdzie zaczyna się miejscowość Złotoria. A w niej ruiny zamku. Niełatwo znaleźć prowadzącą doń ścieżkę. Miejsce jest zaniedbane i zarośnięte. A szkoda, bo zamek wznosi się w malowniczym miejscu, przy ujściu Drwęcy do Wisły. Oczyszczone i zabezpieczone ruiny byłyby wspaniałą atrakcją. Szkoda...

Z Filusiem (pieskiem profesora Filutka) © Skowronek

Toruńska starówka © Skowronek

Jest i Kopernik © Skowronek

Ruiny zamku Złotoria © Skowronek

Złotoria © Skowronek
Wracamy do centrum Torunia i zwiedzamy zamek krzyżacki. Te ruiny zamku są zadbane a podziemia mieszczą ciekawą ekspozycję. Historią nie ma co zanudzać, zainteresowani pewno wszytko już wiedzą.

Zamek krzyżacki w Toruniu © Skowronek

Wystawa machin oblężniczych © Skowronek

Fragment ekspozycji © Skowronek

Rekonstrukcja zamku © Skowronek

Zamek krzyżacki © Skowronek
Opodal jest most a po drugiej stronie Wisły kolejne ruiny zamku. Ten był polski a zwie się Zamek Dybów. Ruiny są zaniedbane i zapuszczone. Nie ma doń ani jednego drogowskazu. Wstyd.

Zamek Dybów © Skowronek
Późno już, czas wracać. Postanawiamy jechać ową wspomnianą ścieżką rowerową. Mamy szczęście - powstała niedawno, w latach 2012-2014. Jeszcze w tym roku nie była kompletna. 25 km dobrej nawierzchni z dala od dróg, praktycznie zero skrzyżowań. Poprowadzona została po dawnym torze kolejowym. Fajna sprawa, szkoda, że u nas takiej nie ma. Rowerzystów mnóstwo ale panuje porządek.

Droga rowerowa Toruń-Unisław © Skowronek
Z Unisławia najkrótszą drogą wracamy do Chełmna, jeszcze tylko kawałek krajówką i jesteśmy z powrotem w Świeciu.

Kategoria Kujawsko-Pomorskie, powyżej 100 km, Wyprawa

DST 117.93km
Czas 05:23
V_AVG 21.91km/h
Sprzęt Bastet
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Wapiennik

Sobota, 15 sierpnia 2015 · dodano: 15.08.2015 | Komentarze 0

Pomysłu na trasę na początku nie było ale podał go Bartek: trzeba jechać do Wapiennika zapalić znicze na grobie jego dziadków. Zatem jedziemy.
Przez Bór, Sobuczynę, Konopiska, Blachownię do Kłobucka. Jedziemy sobie w spokojnym tempie, tak by można było spokojnie pogadać. W Kłobucku zaglądamy do pałacu z XIX wieku a następnie podążamy do Mokrej. Chwila przerwy przy Miejscu Pamięci i jedziem dalej, aż do celu. Rafał, Adii i Parker zostali pilnować rowerów (jeden mógłby nie upilnować ale trzech to już siła) a delegacja w składzie: Bartek, Tomek i ja idzie na cmentarz. Zapalamy też znicz na grobie żołnierzy poległych w Bitwie Pod Mokrą.
Czas zbierać się w drogę powrotną. Kierujem się na Czarny Las a stamtąd prosto do Cze-wy. Na rogatkach żegnają nas Adii i Bartek (mają stąd blisko do domków) ale reszta nie ma ochoty przebijać się przez centrum. Zatem Parker prowadzi Korytarzem Północnym, potem na Jaskrów i na drogę do Gąszczyka. Tam rzecze "Bywajcie" i jedzie do rodziców. A pozostali z pewną obawą podążają dalej. Z obawą gdyż przyszła burza. Deszcz pokropił nas nieco w Kusiętach. Tomek miał plan wracać rowerem do Zawiercia ale kapeć mu te plany pokrzyżował. Jedzie zatem z nami aż do dworca Cze-wa Raków. Dobrze się złożyło bo pociąg miał dosłownie za kilka minut.
Bardzo miła wycieczka z super ekipą:)

Przy pałacu w Kłobucku © Skowronek

Pałac w Kłobucku © Skowronek

Mokra - Miejsce Pamięci © Skowronek

Na trasie (autor: Parker)

Kategoria Na północ od Cze-wy, Na zachód od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 108.17km
Czas 04:45
V_AVG 22.77km/h
V_MAX 52.00km/h
Sprzęt Bastet
Aktywność Jazda na rowerze

Skowronek ma gazelę

Środa, 5 sierpnia 2015 · dodano: 05.08.2015 | Komentarze 14

Oto ona: moja pierwsza szosa. Jest lekka, szybka i zwinna. Wygląda niepozornie ale mnie więcej nie potrzeba. Chyba się polubimy:) Koniecznych jest parę kosmetycznych poprawek (koniecznie gruba owijka, nowe opony, koszyczki i tym podobne) i będzie można śmigać. Używana ale w bardzo dobrym stanie. Grzech byłoby nie wziąć:)
Mamy dziś wolne więc udać się można na wycieczkę. Jest i cel bo trzeba zamontować drogowskaz w Juliance. Jedziemy zatem (Rafał zadowolony, gdyż odzyskał wreszcie swoją szosę) przez Kusięta, Turów, Małusy do Żurawia.
Potem przez Lipnik do Julianki. Na dworcu montujemy drogowskaz i dzwonimy do Gawła, który jedzie z synem. Umawiamy się przy źródłach za Złotym Potokiem. Przyjechaliśmy tam jednocześnie. Gaweł i Dawid jadą z sakwami na kilkudniową włóczęgę po Jurze. Towarzyszymy im do zamku w Mirowie. Tam odpoczywamy przy sklepie a potem trzeba się pożegnać: Gaweł i Dawid jadą do Siamoszyc a my wracamy. Szlakiem czerwonym rowerowym do Ostrężnika a stamtąd przez Siedlec, Zrębice, Turów do Olsztyna i przez Kusięta do Cze-wy.
Gorąco ale miło wyjechać na rowerek. Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne, jedynie dłonie bolą (za cienka ta owijka), potrzeba też trochę wyregulować.

W drodze do Julianki © Skowronek

Drogowskaz zamontowany © Skowronek

Dawid, Gaweł, Rafał przy źródłach © Skowronek

W drodze do Ostrężnika © Skowronek

W drodze do Żarek © Skowronek

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 141.58km
Teren 70.00km
Czas 07:40
V_AVG 18.47km/h
V_MAX 37.20km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Dwa mostki nad Liswartą

Niedziela, 2 sierpnia 2015 · dodano: 02.08.2015 | Komentarze 2

Celem dzisiejszej wycieczki jest Wąsosz, jako, że ostatnio nie było okazji dokładniej zwiedzić (przegonił nas deszcz).
Wyjazd z Cze-wy w składzie: my, Robert oraz Mirek i Marek z Jura Bike. Na początek podążamy do Mstowa. W Gąszczyku Mirek prowadzi fajną ścieżką, która biegnie niemal do centrum Mstowa.
Tutaj wjeżdżamy na czerwono znakowany Szlak Jury Wieluńskiej. Miejscami jest mocno piaszczysty. Podążamy przez Borowno do Kruszyny (jedziemy do Kolumny Dehnoffa, kościoła i zaglądamy przez ogrodzenie na teren pałacowy), następnie Prusicko, Ważne Młyny, Kule i wreszcie dojeżdżamy do Wąsosza. Przy sklepie przerwa a potem zwiedzanie ścieżek kalwaryjskich.
A potem gwóźdź programu czyli przejazd po mostkach nad Liswartą - najpierw ten, co ostatnio (w Nowej Wsi) a następnie drugi (wskazany przez Mirka, w przysiółku Sowiocha). Może nic wielkiego ale takie przejazdy po dziurawych, klekoczących deskach są całkiem zabawne. Z pierwszego przejazdu zdjęć brak, są z drugiego.
Kolejny etap to Popów i Zawady, gdzie odłącza się Marek i wraca asfaltem do Cze-wy. Reszta zaś podąża za znakami zielonego szlaku pieszego, prowadzącego do Mokrej. Rzec trzeba, że piachu brak i fajnie się nim jedzie.
Z Mokrej jedziemy leśnym szutrem do Kłobucka, skąd szlakiem niebieskim pieszym do Grodziska. Następnie szutrową drogą do Kalei, skąd przez Starą Gorzelnię do Cze-wy.
Chyba odzwyczaiłam się od jazdy w terenie bo ledwo żyję... Ale wycieczka fajna:)

Na Mirkowej Ścieżce © Skowronek

Ekipa przy Kolumnie Denhoffa © Skowronek

Kolumna Denhoffa © Skowronek

Pałac w Kruszynie (ledwo widoczny) © Skowronek

Takim to dobrze... © Skowronek

Zakole Liswarty © Skowronek

Kalwaria w Wąsoszu © Skowronek

Chętnych zapraszamy na mostek © Skowronek

Mostek numer dwa © Skowronek

Zielony szlak pieszy w okolicy Zawad © Skowronek

Zielony szlak pieszy w okolicy Mokrej © Skowronek

Niebieski szlak pieszy w okolicy Kłobucka © Skowronek

Kategoria Na północ od Cze-wy, powyżej 100 km, Wyżyna Wieluńska

DST 100.19km
Czas 04:09
V_AVG 24.14km/h
V_MAX 62.00km/h
Sprzęt Rafałowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Znów Bobolice ( tym razem żwawo...)

Niedziela, 19 lipca 2015 · dodano: 19.07.2015 | Komentarze 2

Poobiednia wycieczka... Poobiedni trening... No w każdym razie coś pomiędzy. W składzie: Rafał, Bartek, Marcin no i ja.
Temperatura w okolicy 30 stopni. Duchota, z trudem oddycham. Czuję się jak ryba bez wody. Niefajne uczucie.
Wyjeżdżając liczym na fart, i że nam burze darują i grzecznie ominą.
Podążamy przez Kusięta do Olsztyna, następnie do Biskupic ( tu Bartek wskazuje miejsce, w którym tydzień temu znalazł trzy kocięta i uratował oczywiście), kolejny etap to Zrębice. A stąd przez Siedlec do Ostrężnika (po drodze mija nas Robert). Potem upiorny podjazd pod pustelnię Czatachowa.
A przy okazji... Czy wie ktoś, gdzie poza pustelnią mogą tam jeszcze urzędować eremici? Bo nas turysta o to miejsce pytał aleśmy nie wiedzieli... Oni tam podobno jakieś herbatki szykują ziołowe, które nabyć można.
Spod pustelni zjeżdżamy do Trzebniowa. Tu prośba o litość i darowanie okrutnego podjazdu w Gorzkowie, toteż kierunek na Moczydło i za chwilę jesteśmy w metropolii Niegowa, gdzie urządzamy popas.
Po przerwie podążamy do Ogorzelnika i oto jesteśmy: zamek w Bobolicach.
A z Bobolic jedziemy do Żarek a stamtąd przez Wysoką Lelowską, Przybynów, Zaborze, Biskupice do Olsztyna. Co ciekawe, zarówno w drodze do Bobolic, jak i z Bobolic wiatr cały czas przeszkadzał....
W Kusiętach łapie nas ulewa, toteż schronienia trza na przystanku poszukiwać. Za chwilę przybiegł owczarek niemiecki, którego wystraszył grzmot. Pies ma na szyi nadajnik ale wygląda na zagubionego. W chwili gdy w ruch poszły telefony (schronisko, policja...) znalazł się właściciel.
Asfalt mokry, toteż spokojnie wracamy do Cze-wy.
Oj, jak dla mnie tempo było mocne. Ale jakoś dawałam radę nie odstawać. Naturalnie każdy przysięgał, że ledwo jedzie i oto właśnie umiera. Wyjątkowo żwawi pacjenci... Ale fajnie było, udana "wycieczka":)

Pustelnia Czatachowa (autor: Marcin F.)

Zamek Bobolice (autor: Marcin F.)

Zagubiony (a za chwilę odnaleziony) piesio (autor: Marcin F.)

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 192.33km
Teren 90.00km
Czas 10:37
V_AVG 18.12km/h
V_MAX 53.20km/h
Podjazdy 2100m
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Rowerowy Szlak Orlich Gniazd

Sobota, 4 lipca 2015 · dodano: 05.07.2015 | Komentarze 16

Mam problem z dodaniem zdjęć. Będą później. Tu jest link do zdjęć:
Rowerowy Szlak Orlich Gniazd

Prolog

Rok 2010
Kupuję Visiona - pierwszy porządny rower. Jeden z pracowników sklepu opowiada, że warto sobie Szlak Orlich Gniazd przejechać, że oni z kolegą jeżdżą z Krakowa i jest super. W jedne dzień? W jeden. Niemożliwe. Przejechanie tego szlaku w jeden dzień jest dla mnie niemożliwe i kropka.

Przejdźmy do czasów obecnych

Rok 2015
Jednak warto spróbować.
Pozwolę sobie na dokładniejszy opis trasy, może przyda się on innym turystom, planującym przebyć Rowerowy Szlak Orlich Gniazd.
To zdecydowanie nie był dobry tydzień... Od piątku do niedzieli przeziębienie. We wtorek zatrucie i ból brzucha i problemy do końca tygodnia. Do tego upały... Ale nie mogę teraz rezygnować, w końcu od dawna planowano tą "wycieczkę". Jeśli się teraz wycofam to potem nieprędko będzie okazja powtórzyć...
W sobotę rano wstaję z bólem żołądka. Garść leków i jedziemy na stację. Czekają już Adrian, Robert, Marcin. W pociągu Kulisty z kolegami lecz oni wracają szosowo. W Zawierciu dosiada Tomek.
Wysiadamy na stacji Kraków Mydlniki i jedziemy (klucząc) do początku szlaku. I w tym miejscu od razu trzeba napisać, że znakarze krakowscy sprawę mają w d... Szlak jest oznakowany "na odwal się". Byle jak, często na dziurach w słupach, tak, że ledwo widać. Bardzo trudno odnaleźć znaki. Trzeba po prostu wiedzieć gdzie jechać. Mamy dobrze bo Tomek zna szlak na pamięć i prowadzi ale jak ktoś przybędzie sam to niestety - musi zaopatrzyć się w gps i dokładne, aktualne mapy.
Pierwszy podjazd w wąwozie wreszcie pokonany w siodle (oczywiście w połowie boczną ścieżką). Potem ból odzywa się ze zdwojoną siłą i trzyma do końca. We znaki daje się zwłaszcza w terenie, pod wpływem wstrząsów. Do tego czasem bieganie po krzakach, stąd nazwa tej dyscypliny: biegunka. Do tego okropny upał. Chwilami mam dość...
Między Krakowem a Krzeszowicami mamy odcinki polne oraz wygodne, leśne dukty. Często biegnące pośród pięknego, bukowego lasu.
Z Krzeszowic podjeżdżamy asfaltem Doliną Eliaszówki, gdzie panuje miły chłód. Potem męczący podjazd do Paczółtowic i zjazd do Racławic. Za kościołem skręt w lewo i szlak wspina się na strome wzgórze. Potem wciąż asfaltem jedziemy do Zawady i tam szlak skręca w lewo w teren. Prowadzi szutrami góra-dół-góra-dół. Po drodze ładne widoki.
Wreszcie dojeżdżamy do Olkusza. Tutaj trzeba uważać by się nie zgubić bo oznakowanie wciąż kiepskie. Wreszcie skręt w lewo, w teren i jesteśmy w Rabsztynie. Od tego momentu zaczną się uciążliwe, piaszczyste odcinki.
Przed Jaroszowcem wpych po piachu a następnie zsunięcie się po tymże piachu wprost do sklepu. Luksusowego, bowiem są wygodne krzesła i stoliczki dla klientów. Dłuższa przerwa i znowu w teren. W Golczowicach szlak wychodzi na asfalt. Jedziemy nim do Cieślina a za tą miejscowością szlak skręca w lewo, w las. Szczęściem tutaj oznakowanie jest ciut lepsze, widać pracuje tu inny znakarz.

W Bydlinie szlak mija zamek, potem biegnie kawałek drogą, następnie w prawo i szutrem pod górę, do asfaltu i w prawo, kawałeczek i w lewo, w teren. Podjazd trawiastym singlem (już tu byliśmy i obawiałam się tego odcinka ale poszło gładko) a potem wygodnymi ścieżkami do stóp Skały Biśnik. Jest tu jaskinia, można też wejść na wierzchołek. Szlak biegnie Doliną Wodącej i wychodzi w Smoleniu. Mija zamek i skręca w stronę Złożeńca, gdzie zaliczyć trzeba mozolny podjazd. Dalej asfaltem jedziemy do Ryczowa, potem trochę w terenie do Podzamcza.
Z Podzamcza kiedyś był szuter ale teraz jest asfalt do Bzowa, skąd wygodny dukt prowadzi do Karlina. Potem Żerkowice, Skarżyce i Morsko. Tutaj piaszczysty odcinek. W ogóle nie jeżdżę dobrze po piachu. Nie umiem, nie lubię i już.

Dalej szlak biegnie do Podlesic, mija Górę Zborów by doprowadzić do Zdowa. Wreszcie Bobolice i Mirów. Niegdyś szlak biegł do Niegowy lecz od zeszłego roku przebieg jest zmieniony i prowadzi wyasfaltowanym Mirowskim Gościńcem prosto do Żarek. Mija sanktuarium Leśniów i w Przewodziszowicach skręca w lewo. Niegdyś był to bardzo piaszczysty odcinek lecz od dwóch lat mamy w tym miejscu nitkę asfaltu. Wreszcie dojeżdżamy do Ostrężnika.

Przerwa na jedzenie i nieprzyjemny, piaszczysty odcinek do Suliszowic. Następnie asfaltem przez Zrębice. W Zrębicach szlak skręca między domami w lewo i przyjemnym, leśnym duktem wiedzie do miejscowości Przymiłowice-Kotysów. Potem znowu piachy i dojazd do Olsztyna. Z Olsztyna, przez Kusięta szlak biegnie asfaltem. Na wysokości rezerwatu Zielona Góra szlak skręca w prawo. Mija rezerwat bokiem i leśnym duktem prowadzi do drogi, którą przecinamy. Następnie znów lasem i skręt w lewo na asfalt. Wyjeżdżamy w dzielnicy Mirów. Jeszcze tylko pokonać trzy górki na ulicy Mirowskiej (niewysokie ale po męczącym dniu przykre) i jesteśmy na Starym Rynku. Koniec, dojechaliśmy. Dziękuję wszystkim za wparcie i dobre słowo.

I podsumowanie. Jednak się da w jeden dzień. Było ciężko. Bardzo ciężko. Chwilami jechałam automatycznie, gapiąc się tępo na koło poprzednika. Bolało. Ale dojechałam. Odznaka się należy.
Dla zainteresowanych: całkowity czas jazdy 13h20min. Czystej jazdy w siodle 10h19min.
Ale jeśli ktoś chce Jurę bliżej poznać powinien na Szlak Orlich Gniazd przybyć na dwa a nawet trzy dni. Albo lepiej na tydzień. Czasem z niego zjechać by zobaczyć coś więcej: Dolinę Brzoskwinki, Zamek Tenczyn w Rudnie, Klasztor w Czernej, Zamki: Rabsztyn, Bydlin, Smoleń. Zajrzeć do jaskiń i wdrapać się na skałki. Zajrzeć w okno Okiennika Wielkiego i spojrzeć na wyżynny krajobraz z wierzchołka Góry Zborów. Potrzeba więcej czasu by w pełni poczuć jurajski klimat.

Kategoria Jura, Małopolskie, powyżej 100 km

DST 108.10km
Czas 04:28
V_AVG 24.20km/h
V_MAX 49.00km/h
Podjazdy 710m
Sprzęt Rafałowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Bobolice

Niedziela, 14 czerwca 2015 · dodano: 14.06.2015 | Komentarze 2

Miałam wyjechać wcześniej lecz wstałam z bólem głowy i żołądka i waham się czy w ogóle jechać. Lecz w mieszkaniu gorąc i duchota a na zewnątrz chmury i wiatr, jest chłodno, może wycieczka dobrze mi zrobi. Zawsze można zawrócić. W końcu wygrzebałam się o 8.30. Dziś samotnie bo Rafał poszedł do pracy a nikomu ze znajomych nie pasowało.
Przez Skrajnicę do Olsztyna, następnie Biskupice, Zaborze, Przybynów, Żarki. Na drogach pustki i święty spokój. Z Żarek Mirowskim Gościńcem do Mirowa, gdzie spotykam Mirka z Jura Bike. Pogawędzilim, po czym każde ruszyło w swą stronę - Mirek dziś pomyka w terenie. Z Mirowa blisko już do celu czyli Bobolic. Pora wciąż wczesna i turystów niewielu. Fotka na tle zamku i zbieram się w drogę powrotną. Dotąd było z wiatrem, teraz trza się będzie pod wiatr pomęczyć. W dodatku chmury sobie poszły, wyszło słońce i patelnia się zrobiła.
Jadę do Leśniowa a potem ścieżką rowerową do Ostrężnika. A stamtąd do Siedlca i przez Zrębice do Biskupic. Znowu trza podjechać ale lepsza górka w Biskupicach niż ruchliwa droga przez Przymiłowice. Na zjeździe nie poszalałam bo mi dwa psy wylazły na drogę. Naturalnie widziałam je, jak chodnikiem biegną i przewidując (słusznie), że mogą wybiec na asfalt, przezornie zwolniłam odpowiednio wcześnie.
Z Biskupic do Olsztyna i przez Kusięta do Cze-wy. Sił zaczyna brakować bo w brzuchu pusto. No i ten wiatr... A tu nikogo, co by się za nim schować. Przed hutą mija mnie Zbyszek ale pędzi i nijak mu na koło siąść. Do domu jadę przez Aleję Pokoju, a że do stówki trochę brakuje, przeto jadę jeszcze wzdłuż trasy do Słowika i Korwinowa. Zawracam na wysokości stacji i do domu, obiad szykować. Jurajski mikroklimat pomógł, ból minął. Aż dziwne, że jak dotąd, nie powstało uzdrowisko na Jurze. Fajnie mi się jechało, rozmyślając sobie i delektując się urodą polnych kwiatów - maków, łubinu, chabrów. A w przydomowych ogródkach kwitnie jaśmin. Ładnie pachnie.

Zamek Bobolice © Skowronek

Zamek Mirów © Skowronek

Gościniec Mirowski © Skowronek

Kategoria Jura, powyżej 100 km

DST 103.05km
Teren 60.00km
Czas 05:21
V_AVG 19.26km/h
V_MAX 39.20km/h
Sprzęt Vision
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Leśne rododendrony

Niedziela, 7 czerwca 2015 · dodano: 07.06.2015 | Komentarze 2

Każdej wiosny Na Brzozie, opodal Pawełek, zakwitają leśne rododendrony. I od kilku wiosen jeździmy je oglądać. Tego roku z gośćmi z Głowna czyli Mariuszem i dwoma Marcinami:) Obstawę gości stanowią: Ania, dwóch Rafałów, Tomek i ja. Jedziemy spod Jagiellończyków. Jedziemy rozmaitymi uliczkami, by w końcu dotrzeć do Starej Gorzelni. Następnie Konradów i lasem do Blachowni. I dalej lasami do Herb. Wjeżdżamy na teren dawnej, tajnej bazy wojskowej, magazynu paliw (400 zbiorników) dla armii radzieckiej. Dziś zostały tylko budynki koszar (obecnie mieszczą firmę budowlaną), kioski wartownicze i fundamenty budynków.

Na terenie dawnej, tajnej bazy MPS w Herbach © Skowronek
Po obejrzeniu terenu dawnej bazy pomykamy singlem po nasypie kolejowym by wyjechać obok Kacapskiego Mostu. Nazywany tak, gdyż gajówka opodal (o nazwie Kierzek) była w czasie zaborów siedzibą posterunku rosyjskiego. A kawałek dalej znajduje się miejsce zwane Żelaznym Mostem. A dokładniej są tu dwa mosty. Powstały w 1928 r., gdy realizowano tu wielką inwestycję kolejową, nazwaną Magistralą Węglową. Dokładnie opisałam tę historię przy okazji wycieczki 14.01.2014.

Żelazny Most © Skowronek

Ekipa na moście kolejowym © Skowronek
Kolejnym punktem programu jest Rezerwat Cisy Nad Liswartą. Chroni 200-letnie okazy cisa pospolitego. Ze względu na komary zwiedzanie jest raczej krótkie.

Rezerwat Cisy na Liswartą © Skowronek

Rezerwat Cisy Nad Liswartą II © Skowronek

Chwila przerwy przy rezerwacie © Skowronek
I znów podążamy prześlicznej urody lasami bo dotrzeć do głównej atrakcji dnia dzisiejszego: 100-letnich, leśnych rododendronów. W tym roku kwitną wyjątkowo bujnie, zupełnie jakby chciały się pięknie przed gośćmi zaprezentować. Można je podziwiać z platformy widokowej. Wyglądają cudnie. Tereny te należały do hrabiego von Ballestrem, człeka spokojnego, o opinii dobrej, miłośnika przyrody, który urządził tu matecznik egzotycznych roślin, potem przesadzanych do ogrodu przy pałacu w Kochcicach. Sam spędzał w Kochcicach tylko zimę a w pozostałe miesiące mieszkał w drewnianym pałacyku myśliwskim w lesie, nad Stawem Brzoza. Była tam też leśna kaplica św. Huberta, obecnie będąca kościołem MB Fatimskiej w Pawełkach. Pałacyk został zabrany do parku w Chorzowie gdzie wkrótce spłonął. Do jego odbudowy władze ludowe chciały zabrać kaplicę ale mieszkańcy Pawełek zwinęli ją w jedną noc, zabrali do siebie i rzekli, że nie dadzą.

Rezerwat rododendronów Na Brzozie © Skowronek

Ekipa na platformie widokowej © Skowronek

Różaneczniki widziane z platformy widokowej © Skowronek

Druga część ekipy na platformie © Skowronek

Leśne rododendrony © Skowronek
Nad Stawem Brzoza urządzamy przerwę. Ogniska dla nas pilnują Gaweł z synem, Przemek z synem, Agą i znajomymi.

Staw Brzoza © Skowronek

Ekipa przy stawie © Skowronek
Posiedzielim z nimi trochę, upiekli kiełbaski i trzeba nam jechać dalej. W Pawełkach odwiedzamy wspomnianą kaplicę i sklep bo w bidonach pustki. Tam żegnają nas Ania i Rafał, którzy muszą pilnie wracać do domu. Reszta zaś decyduje się na krótszą trasę (goście muszą jeszcze wrócić do Głowna).

W drodze © Skowronek

Kościół Matki Boskiej Fatimskiej w Pawełkach © Skowronek
Podążamy do miejscowości Zborowskie a potem leśnymi ścieżkami do użytku ekologicznego Bagno W Jeziorze. Ustanowiony został w celu ochrony torfowiska przejściowego i zbiornika wodnego ze stanowiskami rzadkich gatunków roślin jak: rosiczka okrągłolistna, żurawina błotna, modrzewnica zwyczajna, borówka bagienna, brzoza czarna i bagno zwyczajne. To ostatnie pięknie kwitnie. Moczary próbowały porwać nam Tomka ale się nie dał i im umknął.
Dojeżdżamy do Jeziora a stąd do Cisia. Odwiedzamy jeszcze źródło św. Huberta (źródło rzeki Stradomki) i przez Blachownię i Łojki wracamy do Cze-wy.

Lasy Nad Liswartą © Skowronek

Użytek ekologiczny Bagno w Jeziorze © Skowronek

Urodziwe, biało kwitnące Bagno zwyczajne © Skowronek

Cisie - źródło św. Huberta © Skowronek
Czas minął nie wiedzieć kiedy i oto znów jesteśmy pod Jagiellończykami. Jedziemy jeszcze kawałek z Tomkiem (wraca do Zawiercia), co by do setki dobić, żegnamy go i wracamy na parking. Goście pakują rowery i czas im wracać do siebie. Wycieczka była super:))) Dziękujemy i do zobaczenia:)

Kategoria Na zachód od Cze-wy, powyżej 100 km

DST 191.92km
Czas 08:34
V_AVG 22.40km/h
V_MAX 59.10km/h
Sprzęt Rafałowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Książ Wielki

Czwartek, 4 czerwca 2015 · dodano: 05.06.2015 | Komentarze 2

Dziś gnamy na Wyżynę Miechowską. Startujemy z Zawiercia. Prowadzi Tomek.
Podążamy przeważnie mało uczęszczanymi asfaltami, które są tam doskonałej jakości. Naturalnie odwiedzamy rozmaite ciekawe miejsca. Pierwszym jest Zamek Na Mirowie w Książu Wielkim (naturalnie do odznaki). Zamek wzniesiono w XVI wieku z inicjatywy Myszkowskich. Wcześniej mieszkali na zamku Mirów (tak, tym na Jurze) i dlatego nową siedzibę też nazwali Zamkiem Na Mirowie. Od początku pełnił funkcje reprezentacyjne a nie obronne. Zamieszkany do 1945 roku, w 1949 roku umieszczono w nim szkołę i tę funkcję pełni do dziś. Do zamku z dwóch stron przylegają pawilony - kaplica (po renowacji) i biblioteka (w ruinie). Otoczony jest rozległym parkiem.

Książ Wielki © Skowronek

Zamek Na Mirowie © Skowronek

Książ Wielki - kaplica © Skowronek

Wnętrze kaplicy © Skowronek

Książ Wielki - park © Skowronek

Książ Wielki - biblioteka © Skowronek

W drodze do Nagłowic © Skowronek
Następnym miejscem jest Krzelów, gdzie niegdyś, pośród rozlewisk wznosił się zamek wojewody sandomierskiego. Zamieszkany do XVIII wieku. Na wyspie w miejscu gdzie rośnie drzewo (obecnie otoczone stawami) był zamek. Zachowały się mury przyziemia, niestety nie sposób się doń dostać. Mimo to miejsce ma swój klimat.

Krzelów - tam był zamek © Skowronek
Jadąc dalej trafiamy do zespołu pałacowo - parkowego w Rożnicy. Park jest odnowiony i zadbany lecz XIX-wieczny pałac popadł w ruinę. Ogrodzoną i niedostępną.

Rożnica - zabudowania dworskie © Skowronek

Rożnica - ruiny pałacu © Skowronek
I kolejny punkt programu - dwór Mikołaja Reja w Nagłowicach. Jest to niezupełnie jego dwór, bo pochodzi z końca XVIII wieku ale Rej większość życia spędził w Nagłowicach właśnie. Za to sędziwe dęby w parku otaczającym dwór pochodzą z jego czasów i podobno sam je sadził.
Dwór mieści skromną ekspozycję, są kopie dzieł Reja i opis cmentarzyska kultury łużyckiej.

Nagłowice - dwór Mikołaja Reja © Skowronek

Muzeum Mikołaja Reja © Skowronek

Muzeum Mikołaja Reja II © Skowronek

Malowniczy staw © Skowronek

Przerwa przy stawach © Skowronek
To tyle zwiedzania. Nie wymienię wszystkich miejscowości bo po prostu nie pamiętam. Na Wyżynie Miechowskiej byłam po raz pierwszy. Za to ciekawscy mogą sobie prześledzić trasę na na blogach uczestników, ne pewno dodadzą ślad GPS.
Wyżyna Miechowska jawi się jako śliczna kraina. Pełna malowniczych wzgórz, pachnąca ziołami i kwiatami (no dobrze, chwilami obornikiem), zielona, zdobna szachownicą pól. Widzieliśmy jastrzębie a nawet puszczyka! Warto ją odwiedzić, zwłaszcza, że wcale nie jest daleko. Zrobiliśmy dziś kawał drogi, byliśmy aż w Białowieży, zahaczając też o Sosnowiec...

Kawał drogi dziś zrobilim © Skowronek

Daleko zajechalim © Skowronek

Kategoria Jura, Małopolskie, powyżej 100 km, Świętokrzyskie

DST 178.72km
Czas 07:50
V_AVG 22.82km/h
V_MAX 46.90km/h
Podjazdy 904m
Sprzęt Rafałowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Orbitowanie

Sobota, 23 maja 2015 · dodano: 23.05.2015 | Komentarze 3

Miały być dwa kółka Orbity ale wyszło półtora bo deszcz przegonił nas z trasy. Start z Cze-wy 19:30 w składzie: Tomek, Marcin, Artur, Jacek i my. W Kamyku do ekipy dołączają Adrian i Marcin. Dziś ruch aut dużo większy, zwłaszcza na odcinku Poraj - Blachownia. Trasę pokonujemy sprawnie, nocą wiatr nie dokucza. W Olsztynie żegnają nas Artur i Jacek a za chwilę również Marcin. Pozostali jadą dalej. W Blachowni zaczyna padać, chronimy się więc na stacji benzynowej. Po dłuższym czasie deszcz odpuszcza lecz rezygnujemy z dalszego orbitowania. Orbita nie ucieknie a nie chce nam się moknąć. Przez Konradów i Starą Gorzelnię wracamy do Cze-wy, odprowadzamy Siwucha na dworzec i o świcie jesteśmy w domu.
1000 km w maju jest:)

Na miejscu zbiórki (Autor: Marcin F.) ©

Początek wycieczki (Autor: Marcin F.) ©

W Olsztynie (Autor: Marcin F.)

Na trasie (Autor: Marcin F.)

Kategoria powyżej 100 km, Na zachód od Cze-wy, Na północ od Cze-wy, Jura

Dystans całkowity:	32296.03 km (w terenie 6291.00 km; 19.48%)
Czas w ruchu:	1356:25
Średnia prędkość:	20.54 km/h
Maksymalna prędkość:	70.00 km/h
Suma podjazdów:	165274 m
Suma kalorii:	18852 kcal
Liczba aktywności:	268
Średnio na aktywność:	120.51 km i 5h 52m
Więcej statystyk

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

powyżej 100 km

Toruń

Środa, 26 sierpnia 2015 · dodano: 26.08.2015 | Komentarze 6

Wapiennik

Sobota, 15 sierpnia 2015 · dodano: 15.08.2015 | Komentarze 0

Skowronek ma gazelę

Środa, 5 sierpnia 2015 · dodano: 05.08.2015 | Komentarze 14

Dwa mostki nad Liswartą

Niedziela, 2 sierpnia 2015 · dodano: 02.08.2015 | Komentarze 2

Znów Bobolice ( tym razem żwawo...)

Niedziela, 19 lipca 2015 · dodano: 19.07.2015 | Komentarze 2

Rowerowy Szlak Orlich Gniazd

Sobota, 4 lipca 2015 · dodano: 05.07.2015 | Komentarze 16

Bobolice

Niedziela, 14 czerwca 2015 · dodano: 14.06.2015 | Komentarze 2

Leśne rododendrony

Niedziela, 7 czerwca 2015 · dodano: 07.06.2015 | Komentarze 2

Książ Wielki

Czwartek, 4 czerwca 2015 · dodano: 05.06.2015 | Komentarze 2

Orbitowanie

Sobota, 23 maja 2015 · dodano: 23.05.2015 | Komentarze 3