Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi Skowronek z miasteczka Jura K-Cz. Mam przejechane 114424.38 kilometrów w tym 31109.04 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.54 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 582241 metrów.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl

Znajomi

wszyscy znajomi(68)

Moje rowery

Cube 40262 km
Merida Scultura 18440 km
Merida 1424 km
Vision 45331 km
Rafałowa szosa 5313 km
Bastet 4705 km

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy Skowronek.bikestats.pl

Archiwum bloga

  • DST 41.43km
  • Teren 25.00km
  • Czas 02:16
  • VAVG 18.28km/h
  • VMAX 34.00km/h
  • Podjazdy 250m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Sokole Góry

Środa, 20 marca 2019 · dodano: 22.03.2019 | Komentarze 2

Popołudniowa wycieczka terenowa. Miało być spacerowo lecz wszystkim jazda przychodziła jakoś tak lekko więc w efekcie była całkiem żwawa, aż aparat nie nadążał i zdjęcia wyszły rozmyte. Objechaliśmy swoje ścieżki i nawet udało się wrócić przed zmrokiem. Udany wyjazd.





Kategoria Jura, 50 - 100 km


  • DST 23.58km
  • Teren 10.00km
  • Czas 01:11
  • VAVG 19.93km/h
  • VMAX 33.00km/h
  • Podjazdy 145m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze

Olsztyn

Niedziela, 17 marca 2019 · dodano: 17.03.2019 | Komentarze 0

W taką pogodę żal do pracy iść. Niestety trzeba. Pojechałam rowerem. Mimo wszystko muszę zacząć jeździć bo za miesiąc przyjeżdżają na Jurę goście a ja nie mam sił.
W jedną stronę tą nową drogą rowerową, którą gmina Olsztyn wybudowała wzdłuż DK46. Ciekawi mnie ile wytrzyma asfalt kładziony w mrozy a następnie podkopywany z prawej i lewej...
W drugą stronę pojechałam sobie obok wieży ale w terenie, bo lubię jeździć w terenie. Oczywiście wpadłam w jakieś bajorko i ciuchy do prania. Na powrocie tłumy pieszych i rowerzystów, jednak nikt mnie nie wkurzył, wszyscy uśmiechnięci, grzeczni. Może właśnie tego brakuje naszemu narodowi: słońca...



Kategoria Jura, 50 - 100 km


  • DST 65.45km
  • Teren 40.00km
  • Czas 04:25
  • VAVG 14.82km/h
  • VMAX 37.00km/h
  • Podjazdy 493m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Leśna Zjawa

Sobota, 9 marca 2019 · dodano: 16.03.2019 | Komentarze 4

Oto po trzech miesiącach, zagrożona rozwodem, wylazłam na rower. Sądziłam, iż pojedziem sami lecz rzekło się słówko tu i ówdzie i pod Skansen przybyła całkiem liczna grupka rowerzystów. Całe szczęście, że byli Rafik i Robert, bo dzięki temu miał kto na mnie czekać - sił do jazdy nie miałam w ogóle. Do tego kolaniska bolały, że pęknąć chciały. W każdym razie dzięki nim nie jechałam sama.
Pizgało też, że hej, nawet w terenie wietrzysko dokuczało. Ale poza tym wycieczka bardzo ładna, odwiedziliśmy cudne skałki. Bo musicie wiedzieć, że skałki jurajskie przeważnie poukrywane są w lesie poza szlakami i namęczyć się trzeba by do nich dotrzeć. A teraz jest idealna pora na skałkowanie gdyż nie ma liści.
Odwiedziliśmy skały Proxima Centauri, Biały Pies, Czarny Kot, Leśna Zjawa, podjechaliśmy ponownie do Bramy Brzegowej bo nie wszyscy tam byli. Gdy teraz jeszcze raz oglądam zdjęcia tych miejsc muszę przyznać, że... No, jednak niech każdy mówi, co chce ale Jura jest magii pełna. Te skały wyglądają baśniowo. Tylko patrzeć jak zza której smok jaki wypełznie zobaczyć kto to mu tam hałasuje. Albo nagle jedna ze skał ożyje i zapyta coś za jeden... Tydzień temu zmęczenie chyba stępiło mi wzrok:)
Parę zdjęć:
Las między Biskupicami a Krasawą:

Niech Was wypłaszczone zdjęcie nie myli, tam było naprawdę stromo:

No i skałki:






Kamieniołom Warszawski:

I profesjonalne foty od Parkera:







Kategoria 50 - 100 km, Jura


  • DST 29.90km
  • Teren 20.00km
  • Czas 01:52
  • VAVG 16.02km/h
  • VMAX 37.00km/h
  • Podjazdy 165m
  • Sprzęt Vision
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Olsztyn

Wtorek, 1 stycznia 2019 · dodano: 02.01.2019 | Komentarze 2

Noworoczny Olsztyn. Przyznam, że ciężko było wyjść - po wczorajszym bieganiu nogi bolą i nie bardzo mam chęć na rower. Ale wycieczka umówiona, Rafał powtarza, że przecież każdy rok rozpoczynamy rowerowo, zatem trza się zebrać.
Na wycieczkę jedziemy w grupie 6-osobowej.
Gdy podążamy do lasu trochę pada lecz po opuszczeniu granic Cze-wy deszcz odpuszcza. Dzięki temu w pełni nacieszyć się można wycieczką. Co ciekawe, po powrocie do miasta rozpadało się na nowo.
Do Olsztyna podążamy rozmaitymi leśnymi i polnymi ścieżkami, które prowadzą na Górny Ostrówek, skąd roztacza się ładny widok na okolicę, m.in. ciekawie prezentuje się Zamek Olsztyn.
W Leśnym przerwa na herbatę a do domu wracamy szlakiem żółtym pieszym.







Kategoria 0-50 km, Czechy


  • DST 35.60km
  • Teren 25.00km
  • Czas 02:20
  • VAVG 15.26km/h
  • VMAX 32.00km/h
  • Podjazdy 230m
  • Sprzęt Vision
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Olsztyn

Niedziela, 30 grudnia 2018 · dodano: 31.12.2018 | Komentarze 6

Na wycieczkę zaprosił Rafik. Opady zapowiadane są popołudniu, zatem spokojnie można jechać. Po drodze chwilami mżyło lecz ten drobny deszczyk nie przeszkadzał zanadto. Mimo niepewnej pogody na miejscu zbiórki oczekuje sporo osób. Troszkę obawiam się czy na starym rowerze dam sobie radę lecz nawet jakoś to szło. Łatwo śmigać mając takiego Krogulca, gorzej gdy trzeba przesiąść się na coś cięższego:) Liczę na piachy i nawet ich nie brakowało. Bo obecnie tylko piach daje mi jako takie szanse utrzymania się wespół z grupą...
W jedną stronę podążamy przez hutę, następnie piaszczystym duktem wzdłuż torów, potem obok Zielonej Góry i kawałeczek asfaltem przez Kusięta by ponownie skręcić w teren przy szkole. Dojeżdżamy do Olsztyna, potem asfaltem przez Przymiłowice i skręt w stronę Kamieniołomu Kielniki. Do kamieniołomu nie wjeżdżamy, mijamy go i jedziemy za plecami Zamku Olsztyn. I tak trafiamy do Leśnego, gdzie urządzamy dłuższą przerwę.
Do domu wracamy szlakiem żółtym pieszym, tym ulubionym, malowniczym, ślicznym leśnym odcinkiem. Bardzo miła wycieczka, choć muszę przyznać, że nogi bolą:)









Kategoria 0-50 km, Jura


  • DST 24.60km
  • Teren 16.00km
  • Czas 01:50
  • VAVG 13.42km/h
  • VMAX 29.00km/h
  • Podjazdy 100m
  • Sprzęt Vision
  • Aktywność Jazda na rowerze

Leśna wycieczka

Sobota, 22 grudnia 2018 · dodano: 22.12.2018 | Komentarze 0

Pierwszy dzień wolny od dwóch tygodni. Niestety pogoda niepewna. Miała być wycieczka mtb z JuraBike lecz odwołana. Podjechaliśmy na 10.00 pod Skansen w nadziei, że może jednak ktoś się zjawi, jednak nie. Wobec tego jedziemy sami, na razie nie pada. 
Na mieście i na drogach przedświąteczny szał, po paru minutach pojawiły się myśli, że może lepiej było zostać w domu. No i martwi mnie czy nie będzie oblodzeń. Na szczęście w lesie jest całkiem przyjemnie, tylko miejscami trochę błota. Na pożarówce woda i lód zatem jedziemy szlakiem żółtym pieszym. Niestety w okolicy Suchego Stawu zaczyna mocniej padać, toteż wracamy. 
Mimo wszystko dobrze, że wyszliśmy bo w lesie jest bardzo ładnie.



Kategoria 0-50 km, Jura


  • DST 93.47km
  • Czas 03:58
  • VAVG 23.56km/h
  • VMAX 54.00km/h
  • Podjazdy 409m
  • Sprzęt Bastet
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Gidle Cafe

Niedziela, 18 listopada 2018 · dodano: 18.11.2018 | Komentarze 4

Rankiem na minusie ale wycieczka umówiona, słowo się rzekło, trzeba jechać. Dziś szosa gdyż góral niestety niesprawny.
Kilka warstw ubrań i w drogę. Chętnych niewielu, razem z nami wybrali się tylko Cioran i Parker.
Istotnie, jest zimno. Ale słoneczko świeci, nie jest źle, zza okna wydawało się, iż będzie gorzej. Spokojnie można jechać aż do Gidel. A jazda jest całkiem miła, na drogach względny spokój. Przyznam, że z trudem wychodzę na szosę: denerwują mnie słabe hamulce i brak zwinności jaką ma Krogulec.
Trasa do Gidel ta, co zawsze: lekka, łatwa i płaska. Zwłaszcza to ostatnie ma niebagatelne znaczenie gdy brak szosowej siły. Zatem przez Kusięta i Passo Małusso Pico podążamy do Mstowa, następnie boczną dróżką do Skrzydlowa. Kolejne miejscowości na trasie to Garnek, Skrzypiec i oto jesteśmy u celu. Oczywiście nie mogło zabraknąć różnych pyszności w Gidle Cafe, tym razem herbata i gofry z owocami. Warto zwrócić uwagę na tamtejszą kolekcję starych fotografii.
Powrót analogiczną trasą. Nadeszły chmury ale nie narzekam, taka pogoda ma swój urok. Lubię ciche krajobrazy późnej jesieni.
Dobrze, że jakiś mądry człek wymyślił górskie ciuchy bo całą drogę pięknie chroniły od chłodu.
Szosą... Owszem szybciej, mając mniej czasu można dojechać dalej, jeśli ktoś ma siłę może pędzić z ogromną średnią, lecz jednak wolę MTB. Te wszystkie polne i leśne ścieżki. Po drodze widziałam ze dwadzieścia dróżek, które warto byłoby sprawdzić a tu szosą nie wjedziesz...





Kategoria 50 - 100 km


  • DST 64.26km
  • Teren 45.00km
  • Czas 03:25
  • VAVG 18.81km/h
  • VMAX 38.90km/h
  • Podjazdy 497m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Złoty Potok

Poniedziałek, 12 listopada 2018 · dodano: 12.11.2018 | Komentarze 4

Udało się: dzień wolny. Jeszcze kilka dni temu byłyśmy z koleżankami pewne, że trzeba będzie iść do pracy... Szczęściem i wolne, i pogoda, zatem spokojnie można udać się na wycieczkę.
Rankiem pod Skansenem czekają na nas Dreju i Piotr. Miał być jeszcze kolega Bartka, jednak zamiast jednego zjawia się trzech: Marcin, Przemek i Sylwek. No tak, myślę sobie, sami terenowi wymiatacze, ciekawe jak dam radę... Za chwilę przybywają Kasia i Mateusz. Ekipa w komplecie, można jechać.
Zjeżdżamy nad Wartę i ścieżkami wzdłuż niej dojeżdżamy na Bugaj. Dalej podążamy ścieżką na wale na Słowik. Ta ścieżka to fuszerka na całego, żwir wcale nie jest ubity, tak sobie myślę, że parę mocniejszych ulew i to wszystko woda wypłucze...


Teraz częściowo żółtym pieszym, częściowo bez szlaku podjeżdżamy na Górę Ostrówek. Zjeżdżamy do Olsztyna, gdzie wjeżdżamy na szlak czerwony pieszy, który prowadzi nas w Sokole Góry. Gdy czerwony ucieka my skręcamy na czarny pieszy i jedziemy nim do Skałki Św. Idziego.


Teraz podjazd pod kapliczkę św. Idziego i zjazd do Zrębic, gdzie przy sklepie urządzamy przerwę na jedzenie. W tym miejscu żegnają nas Kasia i Mateusz. Reszta zaś podąża czarnym szlakiem rowerowym do przysiółka Brus, gdzie rozdzielamy się na chwilę by ponownie spotkać na Drodze Klonowej. Nawet załapałam się na zdjęcie.

I tym sposobem lądujemy w Złotym Potoku. Jedziemy bajkową ścieżką przez pałacowy park a następnie zaglądamy jeszcze nad Staw Amerykan na kawę. Przy okazji nakarmiliśmy tamtejszego kota.

Pora wracać do Cze-wy. Na początek podjeżdżamy szlakiem czarnym rowerowym (starożytnym, nie odnawianym, liczba znaków: jeden) do Siedlca.


A z Siedlca jedziemy do Krasawy a stamtąd zielonym szlakiem pieszym (nowym wariantem) w Sokole Góry. A w Sokolich Górach wjeżdżamy na szlak żółty pieszy i nie opuścimy go aż do Cze-wy.

Bardzo udana wycieczka, choć tempo żwawe, trza się było przyłożyć.


Kategoria 0-50 km, Jura


  • DST 76.17km
  • Teren 50.00km
  • Czas 04:03
  • VAVG 18.81km/h
  • VMAX 47.40km/h
  • Podjazdy 631m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze
Uczestnicy

Brama Brzegowa

Niedziela, 11 listopada 2018 · dodano: 12.11.2018 | Komentarze 1

Bramę Brzegową podejrzałam na blogu u Anwi. Skała wyglądała fantastycznie i od tego czasu nie dawała mi spokoju. Dziś nadarzyła się doskonała okazja by ową skałkę wreszcie ujrzeć, gdyż kilka dni wcześniej umówiłam się z Asią i Rafikiem na wycieczkę w tamte właśnie okolice. Zaproszenia rozesłane, czekamy na niedzielę.
Trochę poplątałam miejsce zbiórki ale prędko wszyscy się odnaleźli. Asia, Edyta z Alkiem, Agnieszka z Krzysztofem, Arek, Parker, Rafik, Mateusz, Fikoł, Cioran z synem, Jarek, Mateusz.  Ekipa liczy 16 osób, jak miło:))
Na początek podążamy pożarówką do Dębowca. Tak odwiedzamy mogiłę żołnierzy poległych 3 września 1939 roku.
Dwa słowa o walce:
Dębowiec (w 1939 r. były to tylko trzy gospodarstwa i kościół) położony jest na stromym wzgórzu (podjedźcie na nie od strony Poraja, to poczujecie jakie strome). Wzgórze zwie się Zielona i jest niezalesione (wówczas także było łyse). Przypomnijmy, że granica polsko-niemiecka była zaledwie 50 km stąd. Niemcy zajęli teren 2 września i przygotowali posterunki. O świcie 3 września przybyli Polacy (jednostka piechoty) i spotkanie była zaskoczeniem dla obu stron. Podobno wtedy mglisto było i dlatego. Wywiązała się walka, nasi mieli gorzej bo byli u stóp wzgórza, podczas gdy Niemcy atakowali z góry.
Poległo 39 żołnierzy 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty i dwóch cywilów. Zgodę na pochówek Niemcy wydali po 6 dniach. Mieszkańcy zadbali o mogiłę, powstało ogrodzenie i krzyż.
Po wojnie władze ludowe przeprowadziły częściową ekshumację, podobno trochę byle jak, część szczątków wywieziono (nie wiadomo dokąd) a mogiłę zniszczono. Jednak mieszkańcy na nowo postawili ogrodzenie i krzyż, gdyż polegli pochowani byli w kilku warstwach i miejscowi twierdzą, że na pewno dalej tam spoczywają.

Zapalamy znicze i ruszamy w dalszą drogę.
Podjeżdżamy do kościoła i skręcamy za nim w lewo, zjeżdżamy obok cmentarza. Jedziemy teraz zielonym szlakiem pieszym. Podążamy nim aż do Biskupic, tam jest rewelacyjny, długi, terenowy podjazd, początkowo lasem, potem polami, bardzo fajny.

(Foto: Parker)

Wyjeżdżamy na asfalcie w Biskupicach i jedziemy prosto obok kościoła dopóki asfalt się nie skończy. Wjeżdżamy w teren, czeka nas długi zjazd do lasu. Teraz bez szlaku jedziemy cudnymi, leśnymi ścieżkami by wyjechać w Siedlcu obok Leśniczówki Bogdaniec.

(Foto: Parker)
Niedaleko jest sklep gdzie urządzamy przerwę na jedzenie. Po posiłku odwiedzamy Kamieniołom Warszawski. Tutejsze wapienie należą do najbielszych i dlatego użyto ich przy odbudowie Warszawy, m.in. do licowania ścian gmachu Sejmu RP. Stąd nazwa kamieniołomu.


z kamieniołomu jedziemy szlakiem czarnym pieszym, to przy tym właśnie szlaku gdzieś w lesie ukryta jest Brama Brzegowa. Wcześniej jednak podjeżdżamy kawałek żółtym do skałek. I tu klops. Na mapach nazw nie ma a w necie ciężko znaleźć... Proszę mnie poprawić ale to chyba Ślimak


Opodal jest też taka ładna skałka:


Zjeżdżamy z powrotem do czarnego szlaku, pora odnaleźć Bramę. Parker wyczaił właściwą ścieżkę i wnet jesteśmy na miejscu. Skała naprawdę jest prześliczna. Położony obok Dinozaur także bardzo ładny.
Brama Brzegowa:

(Foto: Parker)



(Foto: Parker)
A tutaj Dinozaur:


Zadowoleni jedziemy dalej. Czarny szlak pieszy prowadzi ekipę do Ostrężnika. W tym miejscu opuszczają nas Edyta, Alek i Rafik gdyż muszą wrócić wcześniej. Reszta podąża do kolejnej grupy skałek. Tylko nie pamiętam ich imion... Znajdują się przy czerwonym szlaku rowerowym, między Ostrężnikiem a Czatachową, jakieś 500 m od parkingu, po prawej stronie, są w lesie, trzeba pilnować by nie minąć.


Jest tam też niewielka jaskinia:

Niedawno zostały oznakowane, ustawiono także tabliczki. Oraz stolik przy miejscu na ognisko.
Pora na obiad. Szlakiem Ku Źródłom jedziemy do Złotego Potoku, do "Rumcajsa". Tempo było żwawe zatem trochę odpoczynku nie zaszkodzi. Tymczasem przybywa Rafał, który do południa brał udział w Biegu Niepodległości a potem rowerem do nas dojechał.
Po posiłku jedziemy na złotopotocki cmentarz by zapalić znicze na grobie żołnierzy 7 Dywizji Piechoty poległych we wrześniu 1939 r.

Ze Złotego Potoku jedziemy nowym wariantem. Otóż trzeba udać się do Janowa, tam pojechać ul. Żarecką i ulicą tą (będącą mało ruchliwą drogą asfaltową) dojechać do Śmiertnego Dębu. Jedziemy dalej prosto, teraz to leśny dukt, po około kilometrze skręcamy w lewo i nieco piaszczystą drogą dojeżdżamy do Czepurki. Przejeżdżamy na drugą stronę drogi asfaltowej i skręcamy w prawo (obok kapliczki). Teraz czeka super podjazd polną drogą do Skowronowa, górka konkretna, nie powiem, ale świetna.

(Foto: Parker)
W Skowronowie skręcamy w prawo i zjeżdżamy asfaltem do DK46. Przecinamy ją i w las. Lasem dojeżdżamy do Zrębic, gdzie wjeżdżamy na czerwony szlak rowerowy, którym podążamy aż do Olsztyna. Tutaj żegna nas Cioran.
A tymczasem w Olsztynie trwa impreza, ludzi pełno i w zamieszaniu gubimy Asię, Łukasza i Mateusza. Czekamy na nich obok Olsztyńskiego Anioła na Pańskiej Górze.

Ekipa w komplecie, można spokojnie wjechać w teren. Zjeżdżamy sobie polami i lasem, wariantem przy wieży, tak by wyjechać z lasu dopiero na końcu rowerostrady. W tym miejscu żegnają nas Agnieszka i Krzysztof ale za to przybyła Kasia. Reszta jedzie na Wrzosowiak, po drodze żegna nas Arek. Jeszcze kawałeczek i jesteśmy do domu. Super wycieczka, tempo było żwawe, wszyscy doskonale dali sobie radę w urozmaiconym terenie. Do tego nowe miejsca i nowe ścieżki. Taka bardzo jurajska wycieczka.




Kategoria Jura, 50 - 100 km


  • DST 41.26km
  • Teren 30.00km
  • Czas 01:58
  • VAVG 20.98km/h
  • VMAX 38.00km/h
  • Podjazdy 400m
  • Sprzęt Cube
  • Aktywność Jazda na rowerze

Olsztyn

Czwartek, 8 listopada 2018 · dodano: 08.11.2018 | Komentarze 1

Wczoraj do Olsztyna na drugą zmianę, dziś z Olsztyna powrót z pierwszej. A pomiędzy zabrałam się z koleżanką jej autem. Z konieczności wyszła całkiem spoko wycieczka bo auto w serwisie a na autobus mi się leźć nie chciało (15 minut marszu! Rowerem w takim czasie to będę w lesie na Bugaju albo i dalej). Pogoda doskonała, przeto wyjechałam wcześniej, co by sobie po lesie pojeździć. Do pożarówki dostałam się bezboleśnie, nikt mnie nie wkurzył, normalnie święto. Oczywiście nie pojechałam krajówką ale kawałek chodnikiem wzdłuż niej i dalej po płytach.
A pożarówką całkiem przyjemnie pomykam sobie w słoneczku. Samopoczucie psuje nieco nadmiar ciuchów na grzbiecie, ugrzałam się niemiłosiernie lecz po wjeździe w Sokole Góry uderzyła ściana chłodu. Bardzo miłe uczucie.
Po Sokolich Górach spacerują sobie starsze panie i przytulone pary, wszyscy wyraźnie jacyś tacy w dobrym nastroju.
Jadę, oglądam jesienne widoczki i już, już prawie miałam skręcić na żółty by pojechać dołem obok Biakła ale po zerknięciu na zegarek i stwierdzeniu nadmiaru czasowego wybieram szlak czerwony pieszy. A tak prezentuje się zamkowe wzgórze z tegoż szlaku przy wyjeździe z Sokolich Gór (a konkretniej po władowaniu swej osoby i roweru na wierzchołek tamtejszej górki):

Efekt psuje ta nowa chałupa z czarnym dachem ale cóż zrobić...
Na drugi dzień wracam rowerem. Nadal jest ciepło, lecz słoneczko niemrawe jakieś takie, za mgiełką. Ponownie jadę czerwonym pieszym. Tutaj widok z tego samego miejsca ino w drugą stronę czyli zamek za plecami a my spoglądamy na Sokole Góry:

W stronę Cze-wy jest łatwiej bo niemal cały czas z górki. Fajnie mi się jedzie i wydłużam ciut, dziś nie muszę gotować obiadu to można;) Podjeżdżam po korzeniach do szlaku żółtego pieszego. Bardzo go lubię, ale dziś mogę tylko kawałeczek. Na górze zerkam na kierownicę a tu zablokowany amortyzator, no proszę podjechałam to wszystko i dało się...
Żółty jest bardzo ładny, na tym odcinku mijamy skałę Pielgrzym, nawet foto zrobiłam:

W Sokolich ponownie spacerują sobie spacerowicze, jest też rodzinka na rowerach ale ogólnie spokój. Teraz na pożarówkę. W stronę Cze-wy z lekkością bo cały czas z górki. Potem znowu na płyty no i miasto... Na DK1 korek w obie strony, hałas i w ogóle. Jadę chodnikiem a potem przez wiadukt i można zjechać na, tak zwany, ciąg pieszo-rowerowy wzdłuż Rakowskiej. Pomimo, iż to popularna godzina zpracowopowrotowa panuje niesamowity spokój. No proszę jaka miła wycieczka wyszła.


Kategoria 0-50 km, Jura